Αλαζονική, αγενής, εγωκεντρική: η συμπεριφορά των Παριζιάνων απέναντι
στους τουρίστες, αλλά και τους υπόλοιπους Γάλλους, υποχρεώνει τους
οργανισμούς των μέσων μεταφοράς να ξεκινήσουν εκστρατεία σε μία
προσπάθεια να επαναφέρουν τους καλούς τρόπους και τη φιλοξενία στην
"πόλη του φωτός".

Στο Παρίσι, όλα ξεκινούν από το αεροδρόμιο Ρουασί-Σαρλ-ντε-Γκολ, το
οποίο ανακηρύχθηκε το 2011 από το CNN το χειρότερο αεροδρόμιο στον
κόσμο, μεταξύ άλλων και για την αδιαφορία του προσωπικού απέναντι
στους επιβάτες τράνζιτ.

Το Παρίσι, μία από τις εμβληματικές πόλεις του παγκόσμιου τουρισμού, η
εικόνα της οποίας είναι συνυφασμένη με τα αρώματα, τη σαμπάνια, την
υψηλή ραπτική, προκαλεί μεγάλη απογοήτευση στους τουρίστες που
ανακαλύπτουν την ανάγωγη συμπεριφορά των κατοίκων της.

Ενας ιάπωνας ψυχίατρος που ζει στις όχθες του Σηκουάνα εδώ και 30
χρόνια έχει διαγνώσει αυτό που αποκαλεί "σύνδρομο του Παρισιού" που
πλήττει τους συμπατριώτες του όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους
βρώμικούς δρόμους, το υπερπληθές μετρό και το κενό βλέμμα των
Παριζιάνων.

"Φθάνουν έχοντας μία εξιδανικευμένη εικόνα, αφού έχουν διαβάσει πολλά
άρθρα για τη Γαλλία. Δεν μπορούν να φανταστούν την επιθετική και
αδιάφορη υποδοχή που τούς επιφυλάσσεται. Αισθάνονται φόβο και έχουν
συμπτώματα στρες", λέει ο ιάπωνας ψυχίατρος που δεν κατονομάζεται για
να μην βρεθεί στο στόχαστρο.



Μία λέξη έχει εγκατασταθεί στο γαλλικό πολιτικό λεξιλόγιο:
"απρέπειες", δηλαδή οι πράξεις αγένειας που τελικά διαταράσσουν την
κοινή ζωή των πολιτών: να διηγείσαι τη ζωή σου στη διαπασών στο
κινητό, να καπνίζεις σε χώρους όπου απαγορεύεται το κάπνισμα, να
βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να
σπρώχνεις τους άλλους στον δρόμο χωρίς να ζητάς συγγνώμη...

Πρόκειται για ένα αρκετά γαλλικό κοινωνικό πρόβλημα", δήλωσε πρόσφατα
ο πρόεδρος του οργανισμού των γαλλικών σιδηροδρόμων (SNCF), ο Γκιγιόμ
Πεπί, που πρόκειται να προσλάβει με την οικονομική βοήθεια του κράτους
περί τους εκατό "μεσολαβητές" για την αντιμετώπιση των απρεπειών στα
γαλλικά τρένα.

"Θα αναλάβουν να υπενθυμίζουν ότι όχι, δεν καπνίζουμε στα βαγόνια, δεν
βάζουμε τα πόδια στα καθίσματα, δεν προκαλούμε φθορές στις υποδομές,
γιατί οι υποδομές ανήκουν σε μας", λέει.

Ιδια προβλήματα στον οργανισμό διαχείρισης του μετρό και των
λεωφορείων (RATP): το 97% των επιβατών δηλώνουν ότι ήταν παρόντες
τουλάχιστον σε μία απρεπή πράξη τον τελευταίο μήνα, ενώ το 63% δηλώνει
ότι κάνει καμιά φορά απρέπειες.

"Το φτύσιμο, οι υβριστικές χειρονομίες και οι βρισιές είναι καθημερινό
φαινόμενο", λέει ένας οδηγός λεωφορείου και παραδέχεται ότι τα
χειρότερα συμβαίουν στα νυκτερινά λεωφορεία, όπου οι άνθρωποι πίνουν,
καπνίζουν χασίς, βάζουν τα πόδια στα καθίσματα".

Το RATP ξεκίνησε το φθινόπωρο εκστρατεία με το σύνθημα: "Οποιος
ανταλλάσσει ένα χαμόγελο, ταξιδεύει ευχάριστα". Ηδη από το τέλος
Ιουνίου είχαν εμφανισθεί στο μετρό και στα λεωφορεία αφίσες που
παρομοίαζαν τους επιβάτες με διάφορα ζώα: μία κότα που κακαρίζει
δυνατά στο κινητό, ένα αγριογούρουνο που αφήνει τις βρωμιές του στο
διπλανό κάθισμα, ένας γάιδαρος που εμποδίζει το κλείσιμο των θυρών στο
μετρό.

"Δεν ξέρω εάν αυτές οι εκστρατείες μπορεί να έχουν αποτέλεσμα, όμως
ανταποκρίνονται σε μία ανάγκη. Ολοι διαμαρτύρονται για την αύξηση των
απρεπών πράξεων. Ολες οι κοινωνικές κατηγορίες", λέει ο Ντομινίκ
Πικάρ, κοινωνιολόγος και συγγραφές του βιβλίου "Ευγένεια, καλοί τρόποι
και κοινωνικές σχέσεις".

Για να αντιμετωπίσει το κοινωνικό αυτό πρόβλημα κάθε ένας επιλέγει μία
μέθοδο. Στο Μαρσιάκ το περασμένο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του
γνωστού φεστιβάλ τζαζ, ο ιδιοκτήτης ενός καφέ είχε επιβάλει φόρο
αγένειας: το "έναν καφέ" , χρεωνόταν με 2 ευρώ. Το "έναν καφέ
παρακαλώ" έπεφτε στο 1,80 ευρώ.