O Νικολάι Γιαρστ και ο Φίλιπ Βασιλένκο έφτασαν στη Νέα Υόρκη στις 21 Μαρτίου. Ηταν το τέλος ενός εφιάλτη που κράτησε πολλούς μήνες. Ο πρώτος είναι δημοσιογράφος και ο δεύτερος φωτορεπόρτερ και δούλευαν μαζί στο Σότσι για χρόνια. Οσο πλησίαζαν οι Χειμερινοί Αγώνες που θα γίνονταν στην πόλη, τόσο τα ρεπορτάζ τους γίνονταν πιο ενδιαφέροντα και πιο επικίνδυνα. Ωσπου ο Γιαρστ έχασε τη δουλειά του σε ένα ρωσικό κανάλι επειδή ασχολήθηκε με την εκτόπιση κατοίκων από νέα οικοδομικά συγκροτήματα.

Η υπόθεση που τους προκάλεσε πραγματικό πρόβλημα όμως ήταν η περίεργη απαγωγή μιας νεαρής κοπέλας από τον φίλο της μητέρας της που είχε πεθάνει. Η οικογένεια της κοπέλας είναι πλούσια και οι τοπικές αρχές φαινόταν να έχουν κάποια σχέση με την απαγωγή. Ο Γιαρστ και ο Βασιλένκο αποκάλυψαν την υπόθεση, αλλά η κοπέλα δεν βρέθηκε. Τον περασμένο Μάιο, και ενώ ασχολούνταν με μια άλλη υπόθεση, συνελήφθησαν. Ο Γιαρστ κατηγορήθηκε για κατοχή ναρκωτικών και ένας δικαστής διέταξε τον κατ'οίκον περιορισμό του, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσε να εργαστεί ούτε να επικοινωνήσει με οποιονδήποτε. Ο Βασιλένκο αφέθηκε ελεύθερος και πιέστηκε να καταθέσει εναντίον του συναδέλφου του.

«Ερχονταν άνθρωποι που τους χρωστούσα χρήματα και κτυπούσαν την πόρτα μου, αλλά δεν μπορούσα καν να ανοίξω την πόρτα και να τους εξηγήσω ότι είχαν σταματήσει να με πληρώνουν», λέει ο Γιαρστ στους Νιου Γιορκ Τάιμς. Οι δύο έμπειροι δικηγόροι που ανέλαβαν την υπόθεσή του του είπαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα και τον συμβούλεψαν να προετοιμαστεί για μια μακρά φυλάκιση. Τα πράγματα δεν έγιναν καλύτερα ούτε όταν ασχολήθηκαν με το θέμα αμερικανικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ο Γιαρστ ήταν τελικά τυχερός. Όταν άρχισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και συνέρρευσαν ξένες αντιπροσωπείες στην πόλη, διατάχθηκε η απελευθέρωσή του. Μόλις τελείωσαν όμως και οι Παραολυμπιακοί, ο δικηγόρος του τον ενημέρωσε ότι η υπόθεσή του είχε ξανανοίξει. Ο Γιαρστ και ο Βασιλένκο έτυχε να βρίσκονται στη Μόσχα εκείνη την ημέρα. Αποφάσισαν να μην επιστρέψουν στο Σότσι και να φύγουν από τη χώρα.

Στη Νέα Υόρκη τούς συνάντησε ο ρώσος συγγραφέας Μάσα Γκέσεν, εξόριστος κι αυτός όπως εκείνοι. Και ανακάλυψε ότι έχει περισσότερα κοινά σημεία μαζί τους από την εθνικότητα και την εξορία. Τους ρώτησε αν είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι. Κι εκείνοι, ύστερα από ένα μικρό δισταγμό, απάντησαν καταφατικά. Στη Ρωσία, είχαν συζητήσει το θέμα μόνο με μερικούς στενούς τους φίλους. Είχαν καλές σχέσεις με την πρώην σύζυγο του Γιαρστ, που μένει στο Σότσι με τη 13χρονη κόρη τους. Πέρυσι, όμως, όλα άλλαξαν. Εκτός από την κατοχή ναρκωτικών, ο δικαστής φάνηκε κάποια στιγμή να προσπαθεί να στήσει μια κατηγορία σεξουαλικής παρενόχλησης του παιδιού. Αστυνομικοί επισκέφθηκαν τόσο την πρώην γυναίκα του Γιαρστ όσο και τη μητέρα του και τις πίεσαν να καταθέσουν εναντίον του. Η πρώτη αναγκάστηκε να φύγει από την πόλη μαζί με την κόρη της για να γλυτώσει από τις πιέσεις.

Σύμφωνα με τον Βασιλένκο, αστυνομικοί επισκέφθηκαν επίσης μερικούς γείτονες του ίδιου και του Γιαρστ και τους είπαν ότι στο κτίριο κατοικούσαν ομοφυλόφιλοι και χρήστες ναρκωτικών.

Όταν άνοιξε ξανά η υπόθεση εναντίον του Γιαρστ, οι δύο άνδρες ζήτησαν τη βοήθεια της πρώην συζύγου του. Εκείνη πήγε στο διαμέρισμά του, μάζεψε το διαβατήριό του, δύο παντελόνια, ένα λάπτοπ και μια κάμερα και πήγε να τους βρει στη Μόσχα. Οι δύο άνδρες τη συνάντησαν στο αεροδρόμιο, πήραν τα πράγματά τους και επιβιβάστηκαν στην πρώτη πτήση για τη Νέα Υόρκη. Το αυτοκίνητο του Γιαρστ εξακολουθούσε να είναι σταθμευμένο στο αεροδρόμιο του Σότσι.

Οι δύο άνδρες είπαν στον Γκέσεν ότι δεν γνωρίζουν κανέναν στη Νέα Υόρκη. Αλλά εκείνος τους είπε να μην ανησυχούν. Κοντά τους μένει μια λεσβία σκηνοθέτις από τη Μόσχα, εξόριστη κι αυτή, όπως και αρκετά ακόμη ζευγάρια ρώσων ομοφυλόφιλων που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα. Το πρώτο πράγμα που βοηθά για να φύγει η τρομαγμένη έκφραση από ένα πρόσωπο είναι η καλή παρέα.