Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ισραήλ / Παλαιστινιακά Εδάφη

Τα συλλυπητήρια του παλαιστίνιου προέδρου προκαλούν αγανάκτηση στο Ισραήλ 



Ιερουσαλήμ

Ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς προκάλεσε την αγανάκτηση των ισραηλινών ηγετών στέλνοντας μια επιστολή συλλυπητηρίων στην οποία περιέγραψε ως "μάρτυρα" τον δράστη της δολοφονικής απόπειρας εναντίον μιας προσωπικότητας της εβραϊκης ακροδεξιάς και ως "τρομοκρατικές συμμορίες" τους ισραηλινούς στρατιώτες.

Ο Μαχμούντ Αμπάς έστειλε  τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Μουάταζ Χιτζάζι, ενός 32χρονου Παλαιστινίου που σκοτώθηκε  από την ισραηλινή αστυνομία, η οποία τον παρουσίαε ως τον δράστη της απόπειρας δολοφονίας εναντίον του Γεχούντα Γκλικ.

Αυτός ο τελευταίος είναι μία από τις προσωπικότητες της ισραηλινής υπερεθνικιστικής δεξιάς που κάνει τους μουσουλμάνους να φρίττουν διεκδικώντας για τους εβραίους το δικαίωμα να προσεύχονται στην Πλατεία των Τζαμιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Στο μήνυμά του, αντίγραφο του οποίου είδε το Γαλλικό Πρακτορείο, ο Αμπάς εκφράζει "θυμό και καταδίκη μετά την ανακοίνωση της εγκληματικής δολοφονίας που διαπράχθηκε από τις τρομοκρατικές συμμορίες του ισραηλινού στρατού κατοχής εναντίον του Μουάταζ Ιμπραχίμ Χαλίλ Χιτζάζι, ο οποίος πέθανε ως μάρτυρας υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα του λαού μας και των αγίων τόπων".

"Ενώ επιχειρούμε να ηρεμήσουμε την κατάσταση, ο Αμπού Μάζεν (Μαχμούντ Αμπάς) στέλνει συλλυπητήρια μετά το θάνατο ενός άνδρα ο οποίος επιχείρησε να διαπράξει ένα ποταπό έγκλημα", αναφέρει ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα .

Η Ανατολική Ιερουσαλήμ, η παλαιστινιακή πλευρά της πόλης που κατελήφθη και προσαρτήθηκε από το Ισραήλ, αποτελεί εστία εντάσεων, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται το καθεστώς της Πλατείας των Τζαμιών, που οι εβραίοι αποκαλούν όρος του Ναού. Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι αλληλοκατηγορούνται ότι υποδαυλίζουν τις φλόγες.

Ο Γκλικ έβγαινε από μια συζήτηση για το όρος του Ναού όταν δέχθηκε τους πυροβολισμούς, την περασμένη εβδομάδα.

Για τον ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών Αβίγκντορ Λίμπερμαν, το συλλυπητήριο μήνυμα δείχνει πως ο Αμπάς είναι "ένας εταίρος της τρομοκρατίας, των τρομοκρατών και των δολοφόνων".

Η ισραηλινή υπουργός Δικαιοσύνης Τζίπι Λίβνι, αρμόδια για τις διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους, δήλωσε στο δημόσιο ραδιοσταθμό πως ο παλαιστίνιος ηγέτης "παίζει με τη φωτιά". "Δεν μπορείς από τη μια να διατρέχεις τον κόσμο λέγοντας πως καταδικάζεις τη βία και από την άλλη πλευρά να στέλνεις επιστολές που την ενθαρρύνουν", τόνισε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία