Η Μαλίκα Γιουσούφι τοποθετεί το ποδήλατό της πλάι σε αυτά των συναθλητριών της σε έναν απομονωμένο δρόμο έξω από την Καμπούλ, καθώς ετοιμάζονται για την εβδομαδιαία προπόνησή τους μακριά από τα επικριτικά βλέμματα πολλών κατοίκων της αφγανικής πρωτεύουσας.
Ο Γιουσούφι είναι μέλος της Εθνικής Ομάδας Ποδηλασίας Γυναικών, μια ομάδα που ανοίγει νέους δρόμους για τα γυναικεία αθλήματα στο Αφγανιστάν και αλλάζει τα δεδομένα για το τι είναι αποδεκτό για μια νεαρή γυναίκα στη συντηρητική μουσουλμανική χώρα.
Υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν τη δεκαετία του 1990 οι γυναίκες στο Αφγανιστάν αποκλείστηκαν από τη δημόσια ζωή, τους απαγορεύθηκε να πηγαίνουν σχολείο ή να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς τη συνοδεία ενός άνδρα μέλους της οικογένειας.
Μετά την εκδίωξη των σκληροπυρηνικών ισλαμιστών το 2001 οι γυναίκες έχουν σημειώσει νίκες στον τομέα των δικαιωμάτων τους, όμως παρατηρητές ανησυχούν ότι η πρόοδος αυτή κινδυνεύει να αναχαιτιστεί καθώς συνεχίζεται η βία εναντίον των γυναικών και αυτές δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στην πολιτική.
«Είμαστε αποφασισμένοι να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας προς τις γυναίκες και να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε τα επιτεύγματά μας», δήλωσε ο Αφγανός πρόεδρος Άσραφ Γάνι σε ανακοίνωσή του μετά την ομιλία του ενόψει Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Αν και οι Εθνικές Ομάδες Ανδρών στο Κρίκετ και το Ποδόσφαιρο έχουν έρθει στο προσκήνιο τον τελευταίο καιρό, τα γυναικεία αθλήματα στο Αφγανιστάν δεν καταφέρνουν να σημειώσουν τέτοιες προόδους, καθώς οι αθλήτριες είναι αντιμέτωπες με την πίεση από την οικογένειά τους και την έλλειψη υποστήριξης από το κοινό.
Πέρυσι η Γυναικεία Ομάδα Κρίκετ αναγκάστηκε να διαλυθεί εν μέσω απειλών από τους Ταλιμπάν και εξαιτίας της έλλειψης παικτριών.
Η Γυναικεία Ομάδα Ποδηλασίας επιμένει, παρότι οι αθλήτριες δεν έχουν πληρωθεί εδώ και αρκετούς μήνες, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί Αφγανοί αθλητές.
Για την προπόνησή τους οι αθλήτριες φορτώνουν τα ποδήλατά τους σε αυτοκίνητα και αναζητούν ήσυχους δρόμους έξω από την Καμπούλ, όπου δεν θα τραβήξουν την προσοχή. Στη διάρκεια της προπόνησης, ο προπονητής τους προηγείται με το αυτοκίνητο.
«Ο προπονητής είναι σαν ασπίδα για εμάς», είπε η Γιουσούφι. «Αν δεν ήταν εδώ, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ποδήλατο».
Παρότι η στολή τους αποτελείται από μια φαρδιά μπλούζα και μακρύ παντελόνι, συχνά οι οδηγοί που τις συναντούν στον δρόμο κάνουν υβριστικά σχόλια, ενώ η αρχηγός της ομάδας έχει ακόμη εμφανή τα σημάδια από την πρόσκρουσή της με μια μοτοσικλέτα, ο οδηγός της οποίας προσπάθησε να την αρπάξει.
Ο προπονητής και πρόεδρος της Αφγανικής Ομοσπονδίας Ποδηλατών Αμπντούλ Σαντίκ Σαντίκι δεν φαίνεται ιδιαίτερα ανήσυχος. «Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο», είπε.
Περισσότερες από 40 γυναίκες προπονούνται με την ομάδα, ο βασικός κορμός της οποίας έχει συμμετάσχει σε αρκετές διεθνές διοργανώσεις.
Η Γιουσούφι δήλωσε ότι είναι αποφασισμένη να γίνει η πρώτη Αφγανή που θα συμμετάσχει στον Γύρο της Γαλλίας, μια διοργάνωση στην οποία από τότε που ξεκίνησε, το 1903, η πλειονότητα των συμμετεχόντων είναι άνδρες.
