Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΗΠΑ

Αεροπορική εταιρεία ανάγκασε μια καρκινοπαθή να αποβιβαστεί από αεροσκάφος της γιατί δεν είχε "πιστοποιητικό" από γιατρό



Λος Αντζελες

Μια καρκινοπαθής από τη βόρεια Καλιφόρνια στην οποία απαγορεύτηκε να επιβιβαστεί σε πτήση της Alaska Airlines, γεγονός που προκάλεσε κατακραυγή στις ΗΠΑ, ανακοίνωσε ότι η εταιρεία προσφέρθηκε να την αποζημιώσει, επιστρέφοντας τα χρήματα που κατέβαλε για τα αεροπορικά εισιτήρια της ίδιας και της οικογένειάς της.

Το ποσό θα δοθεί στην έρευνα για τη θεραπεία του καρκίνου.

Σε ένα βίντεο που ανήρτησε στη σελίδα της στο Facebook, η Ελίζαμπεθ Σέτζγουεϊ αποκάλυψε ότι της ζητήθηκε να αποβιβαστεί από το αεροσκάφος που θα πραγματοποιούσε την πτήση από το αεροδρόμιο Λίχουε, στο Καουάι της Χαβάης, με προορισμό το Σαν Χοσέ, καθώς ένας εργαζόμενος στην Alaska Airlines υποστήριξε πως χρειαζόταν σημείωμα από τον γιατρό της που να δηλώνει ότι είναι ασφαλές να ταξιδέψει.

"Με απομακρύνουν σαν να είμαι εγκληματίας ή μολυσματική", ακούγεται να λέει η Σέτζγουεϊ, εκτός κάμερας, ενώ το βίντεο δείχνει το εσωτερικό του αεροπλάνου και τους επιβάτες που αρχίζουν να κάθονται στις θέσεις τους. "Επειδή έχω καρκίνο και δεν διαθέτω πιστοποιητικό από τον γιατρό. Αναρωτήθηκε κανείς πώς έφτασα στη Χαβάη;" συνεχίζει η γυναίκα.

Η Σέτζγουεϊ είπε ότι καθόταν σε έναν χώρο για αναπήρους και περίμενε την πτήση της όταν ένας υπάλληλος της Alaska Airlines την ρώτησε αν χρειαζόταν βοήθεια. Εκείνη απάντησε ότι μπορεί να χρειαζόταν λίγο περισσότερο χρόνο για να επιβιβαστεί καθώς μερικές φορές αισθάνεται αδυναμία. Η εταιρεία έφερε έναν γιατρό να της μιλήσει και, αφού άρχισε η επιβίβαση, έστειλε έναν υπάλληλο να της ζητήσει να κατέβει από το αεροπλάνο.

Η εταιρεία ζήτησε συγγνώμη για το επεισόδιο, υποστηρίζοντας ότι βασική της έννοια ήταν η υγεία της γυναίκας, η οποία ταξίδευε μαζί με μέλη της οικογένειάς της.

"Λυπούμαστε για τη ενόχληση που υπέστη η κυρία Σέτζγουεϊ " ανέφερε σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου η εκπρόσωπος της εταιρείας, Χάλεϊ Νίγκε. "Επιστρέψαμε τα χρήματα των εισιτηρίων και θα καλύψουμε το κόστος της διαμονής της οικογένειάς της στο Λίχουε", πρόσθεσε.

Η Σέτζγουεϊ απάντησε ότι τα χρήματα που θα λάβει θα δοθούν σε ερευνητικά κέντρα για τη μελέτη του πολλαπλού μυελώματος, της ασθένειας από την οποία πάσχει.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία