Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πως το εξηγούν οι επιστήμονες

Το κόκκινο κρέας αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο, καρδιά και πρόωρο θάνατο



Χάρβαρντ (ΗΠΑ)

Μία ακόμη μεγάλη και μακρόχρονη επιστημονική έρευνα αποφάνθηκε ότι
το κόκκινο κρέας αρρωσταίνει πιο εύκολα τους ανθρώπους και τους
στέλνει πιο γρήγορα στο θάνατο, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο
και καρδιά. Παράλληλα, η έρευνα συμπέρανε ότι η αντικατάσταση του
κόκκινου κρέατος, ιδίως του κατεργασμένου, από κρέας πουλερικών,
ψάρια, πλήρη δημητριακά και ξηρούς καρπούς μειώνει τον κίνδυνο.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με
επικεφαλής τον Φρανκ Χου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο
περιοδικό «Annals of Internal Medicine» του Αμερικανικού Ιατρικού
Συλλόγου, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο, κατέληξαν στο
συμπέρασμα ότι αν κανείς τρώει μια μερίδα κατεργασμένου κόκκινου
κρέατος κάθε μέρα, τότε αυξάνει έως 20% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

«Η μελέτη παρέχει σαφή στοιχεία ότι η τακτική κατανάλωση κόκκινου
κρέατος, ιδίως του επεξεργασμένου, συμβάλλει σημαντικά στον πρόωρο
θάνατο», δήλωσε ο Χου. Οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία για περίπου
37.700 άνδρες επί 22 χρόνια και για 83.600 γυναίκες επί 28 χρόνια. Οι
συμμετέχοντες συμπλήρωναν ανά τετραετία ερωτηματολόγια σχετικά με τη
διατροφή τους και οι ερευνητές έκαναν συσχέτιση με την κατάσταση της
υγείας τους.

Η μελέτη έδειξε ότι όσοι τρώνε καθημερινά φρέσκο μη επεξεργασμένο
κόκκινο κρέας, έχουν κατά μέσο όρο αυξημένο κατά 13% κίνδυνο πρόωρου
θανάτου (από οποιαδήποτε αιτία) σε σχέση με όσους δεν τρώνε κόκκινο
κρέας τόσο συχνά. Επίσης κατά 18% αυξημένος είναι ο κίνδυνος μοιραίου
καρδιαγγειακού επεισοδίου και κατά 10% ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο.

Αν μάλιστα το κόκκινο κρέας είναι κατεργασμένο (λουκάνικα,
μπέϊκον, χάμπουργκερ κ.α.), τότε αντίστοιχα ο κίνδυνος γενικώς πρόωρου
θανάτου αυξάνεται κατά 20%, ενώ ειδικότερα του θανάτου από καρδιά κατά
21% και του θανάτου από καρκίνο κατά 16%.

Η αντικατάσταση του κρέατος με ξηρούς καρπούς μειώνει τον κίνδυνο
πρόωρου θανάτου κατά 19%, η αντικατάσταση με κρέας πουλερικών ή πλήρη
δημητριακά μειώνει τον κίνδυνο κατά 14%, ενώ με ψάρι κατά 7%. Σύμφωνα
με τους επιστήμονες, το 7% έως 9% των πρόωρων θανάτων όσων συμμετείχαν
στην μελέτη, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν κατανάλωναν λιγότερο
κόκκινο κρέας, το οποίο περιέχει ορισμένα συστατικά, όπως τα κορεσμένα
λίπη, το νάτριο και μερικές άλλες καρκινογόνες ουσίες, με τελική
συνέπεια την πιθανή βλάβη της καρδιάς και την ανάπτυξη καρκίνου.

Μια ξεχωριστή μελέτη, με επικεφαλής τον ίδιο ερευνητή Φρανκ Χου, η
οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Circulation» του Αμερικανικού
Καρδιολογικού Συλλόγου, βρήκε ότι όσοι άνδρες πίνουν κάθε μέρα ποτά με
ζάχαρη, έχουν αυξημένο κίνδυνο κατά 20% για καρδιολογικό πρόβλημα.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία