Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αιτία η οικονομική κρίση

Χωρίς δασκάλους ελληνικών φέτος τα χωριά της Καλαβρίας 



Ρώμη

Δεν θα μάθουν ελληνικά φέτος τα παιδιά στην Καλαβρία καθώς για πρώτη φορά, λόγω της οικονομικής κρίσης και των περικοπών, το ιταλικό υπουργείο Παιδείας δεν έστειλε καθηγητές στην περιοχή για διδάξουν ελληνικά. Αυτό ανέφερε ο Τίτο Σκιλάτσι, γραμματέας της ελληνικής κοινότητας «Γιαλός του Βούα» στην επαρχία της Καλαβρίας, απευθυνόμενος στα μέλη της αντιπροσωπείας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας που επισκέφθηκαν την περιοχή.

Από την πλευρά τους, πρόεδροι και εκπρόσωποι ελληνικών συλλόγων που δραστηριοποιούνται στην Καλαβρία ζήτησαν την περαιτέρω ενεργοποίηση και συμπαράσταση της ελληνικής Πολιτείας, ώστε να μη σβήσει η ελληνική γλώσσα στη νότια Ιταλία.

Ο δήμαρχος της Μπόβα (Βούα), της πολιτιστικής πρωτεύουσας των ελληνόφωνων της Καλαβρίας επέδωσε στον Αναπληρωτή Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Διονύση Ψωμιάδη ψήφισμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό που εξέδωσε το δημοτικό συμβούλιο και έκανε αναφορά σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει για την προστασία της γλώσσας και της πολιτιστικής παράδοσης των Ελλήνων της Καλαβρίας. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για την ίδρυση πανεπιστημιακού τμήματος στη Μπόβα για τη διδασκαλία της γκρεκάνικης διαλέκτου, ενώ έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για την ίδρυση Μουσείου για τη διατήρηση της ιδιαίτερης ταυτότητας των Ελλήνων της Καλαβρίας. Σημείωσε ακόμη πως κάθε χρόνο η Μπόβα είναι το επίκεντρο του πολιτιστικού φεστιβάλ «Παλαιά Ρίζα», που διοργανώνεται για την προβολή της μουσικής παράδοσης των Ελλήνων της Καλαβρίας και προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων επισκεπτών.

Σημειώνεται ότι ο σύλλογος που απηύθυνε τη σχετική πρόσκληση στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για να επισκεφθεί τα χωριά της Καλαβρίας, είναι από τους πλέον δραστήριους των ελληνόφωνων κοινοτήτων της νότιας Ιταλίας και εργάζεται εδώ και τέσσερις δεκαετίες στον τομέα της διάσωσης και ανάδειξης της ελληνικής γλώσσας, αλλά και της γκρεκάνικης διαλέκτου. Σε αυτήν, άλλωστε, επιβιώνουν πολλά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, με δεδομένη την παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή από την εποχή των μεγάλων αποικισμών του 6ου αιώνα π.Χ.

Σήμερα τα χωριά όπου επιβιώνει η γκρεκάνικη διάλεκτος στην Καλαβρία είναι τουλάχιστον επτά -Γκαλιτσιανό, Αμεντολέα ή Αμυγδαλέα, Κοντοφούρι, Ροχούδι, Ροκαφόρτε ντελ Γκρέκο, Μπόβα (Βούα) και Μπόβα Μαρίνα (Γυαλός του Βούα), ενώ στην ευρύτερη ορεινή περιοχή του βουνού Ασπρομόντε, μια εξαιρετικά δύσβατη περιοχή, υπάρχουν αρκετά ακόμη με ελληνικά ονόματα (Σκύλα, Βασιλικό, Στύλος, Πενταδάκτυλο, Καταφόριο, Ιέρακας-Τζεράτσε, κ.ά.).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία