Η Ανδρομάχη Καρακατσάνη, παιδί Ελλήνων μεταναστών, ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα στο χώρο της δικηγορίας από το 1982 στο Οντάριο, κατακτώντας δημόσια αξιώματα για να φτάσει στην ύπατη θέση της δικαστού του Αρείου Πάγου τον περασμένο Οκτώβριο.

 

Όταν αποδέχθηκε το διορισμό της στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά, ενώπιον δικαστών και κοινοβουλευτικών εκπροσώπων μίλησε ελληνικά σκορπώντας κύματα συγκίνησης και υπερηφάνειας απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελληνοκαναδική Ομογένεια.

 

Το φετινό καλοκαίρι η Ελληνοκαναδή δικαστής θα επισκεφτεί την Ελλάδα για να υποστηρίξει με την παρουσία της τον ελληνικό λαό που περνάει δύσκολες στιγμές. Η καρδιά της πάλλεται για τη μακρινή πατρίδα παρότι και η δεύτερη πατρίδα τίμησε την ακεραιότητα, την εξυπνάδα και την εργατικότητά της, ανταμείβοντας την με το ύπατο δικαστικό αξίωμα του Καναδά.

 

Η Ανδρομάχη Καρακατσάνη σε μια εκ βαθέων συνέντευξη  αναφέρεται στην εθνική καταγωγή της, στις ευκαιρίες που προσφέρει ο Καναδάς ανεξαρτήτως καταγωγής, αλλά και στην αγωνία της να ισορροπήσει την απαιτητική καριέρα της με την οικογένειά της.

 

Ακολουθεί η συνέντευξη

-----------------------------------

 

--Έχετε φτάσει στην ανώτατη βαθμίδα του καναδικού δικαστικού συστήματος. Πώς νιώσατε όταν σας διόρισαν δικαστή του Αρείου Πάγου, καθώς είστε το πρώτο άτομο ελληνικής καταγωγής που κατέχετε αυτή τη θέση;

 

«Ένιωσα τρομερό ενθουσιασμό και μεγάλη τιμή να με διορίσουν δικαστή στο Ανώτατο Δικαστήριο του καναδικού κράτους. Όταν παρουσιάσθηκα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή και κατόπιν ορκίσθηκα ως δικαστής στον ’ρειο Πάγο, πριν από 7 μήνες, απέτισα φόρο τιμής στην ελληνική μου κληρονομιά, στους γονείς και την οικογένειά μου. Ήταν η πρώτη φορά που τα ελληνικά ακουστήκαν στον ’ρειο Πάγο του Καναδά! Αναγνώρισα την ιστορική στιγμή κατά τη συγκεκριμένη συγκυρία. Αντιπροσωπεύει την ευκαιρία που λέγεται Καναδάς. Εγώ μια κόρη Ελλήνων μεταναστών, που ήρθαν στον Καναδά χωρίς γλώσσα, περιουσία ή οικογένεια, αλλά με το θάρρος και ένα όνειρο καλύτερης ζωής για τα παιδιά τους.

 

Συγκινήθηκα με το κύμα της ζεστασιάς και του εορτασμού όλης της ελληνοκαναδικής κοινότητας και πέρα απ’ αυτήν.

 

--Πώς νιώσατε όταν μεγαλώνατε ως κόρη Ελλήνων μεταναστών σε μια χώρα σαν τον Καναδά; Αντιμετωπίσατε ιδιαίτερες δυσκολίες με το σχολείο ή με το κοινωνικό περιβάλλον;

 

«Δεν θυμάμαι να αντιμετώπισα δυσκολίες με το κοινωνικό περιβάλλον. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που ανατράφηκα ως Ελληνοκαναδή. Ο Καναδάς είναι μια χώρα μεταναστών. Υποδέχεται και αγκαλιάζει αυτή την ποικιλία και παίρνει δύναμη απ’ αυτήν. Μεγάλωσα πιστεύοντας πως ήμουν τυχερή, καθώς μπορούσα να αντλώ από δύο διαφορετικούς πολιτισμούς και να μιλώ μια άλλη γλώσσα.

 

Οι γονείς μου μας δίδαξαν εμένα, την αδελφή και τον αδελφό μου να αγαπάμε την ελληνική μας καταγωγή. Επισκεπτόμασταν την Ελλάδα στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Ήμουν πάντα περήφανη που ήμουν Ελληνίδα.

 

Όσο για το σχολικό περιβάλλον, υπήρχαν προκλήσεις καθώς μεγάλωνα παρότι δύσκολα τις ανακαλώ σήμερα. Δεν μιλούσα καθόλου αγγλικά όταν άρχισα το νηπιαγωγείο. Επίσης, υπήρχαν πάντα ορισμένες διαφορές – οι γονείς μου ήταν αυστηρότεροι από άλλους γονείς- και βεβαίως το όνομά μου Ανδρομάχη Καρακατσάνη ήταν πολύ διαφορετικό. Αλλά οι γονείς μου έλεγαν πως διαφορετικός δεν σημαίνει κατώτερος. Και μας έδειχναν τα πλεονεκτήματά μας. Ο Καναδάς είναι μια χώρα που μετατρέπει τις διαφορές σε δυναμικά στοιχεία του ατόμου.

 

--Αλήθεια, τι σημαίνει να ζεις στον Καναδά με ένα όνομα όπως Ανδρομάχη Καρακατσάνη; Υπήρξαν στιγμές στην καριέρα σας που σκεφθήκατε να αλλάξετε το όνομά σας για να το κάνετε πιο «καναδέζικο» ώστε να ταιριάζει στο περιβάλλον σας;

 

«Το όνομά μου υπήρξε ανέκαθεν σύμβολο της ελληνικής μου κληρονομιάς. Μεγαλώνοντας διάφοροι δάσκαλοι προσπάθησαν κατά καιρούς να "αγγλοποιήσουν" το όνομά μου, αλλά οι γονείς μου επέμειναν να χρησιμοποιούν το βαφτιστικό μου. Ανδρομάχη ήταν το όνομα της γιαγιάς μου.

 

Θυμάμαι ως δικηγόρος στο δικαστήριο έπρεπε να συλλαβίζω το όνομά μου για τα αρχεία αρκετές φορές την ημέρα. Ήταν εκνευριστικό μερικές φορές. Αλλά μου προκαλούσε τόσο μεγάλη έκπληξη και χαρά όταν επισκεπτόμουν στην Ελλάδα, όπου ποτέ δεν χρειαζόταν να συλλαβίζω το όνομά μου!

 

Παρόλα αυτά, λατρεύω το γεγονός πως το όνομά μου είναι μοναδικό με καταγωγή από την ελληνική μυθολογία. Η Ανδρομάχη ήταν δυνατή και σοφή γυναίκα στην Ιλιάδα. Κι εξάλλου όποιος μάθει το όνομά μου, δύσκολα το ξεχνάει».

 

--Πώς αποφασίσατε να σπουδάσετε Νομική ακολουθώντας την καριέρα μιας νομικού; Ήταν δικό σας όνειρο να γίνετε δικηγόρος, ένα μάλλον φιλόδοξο επάγγελμα για μια κόρη μεταναστών;

 

«Οι γονείς μου είχαν μεγάλες προσδοκίες. Όπως πολλοί Ελληνοκαναδοί πίστευαν στη μόρφωση. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα αν θα πάω στο πανεπιστήμιο, ήταν αυτονόητο. Και οι γονείς μου περίμεναν να γίνω μια επαγγελματίας, οπωσδήποτε με άφησαν να επιλέξω το επάγγελμά μου. Αλλά θεωρούσα ότι ο νόμος προσφέρει μια ευρεία ευκαιρία για να κάνεις τη διαφορά στις ζωές των ανθρώπων».

 

--Πιστεύετε ότι είχατε τις ίδιες ευκαιρίες για επιτυχία στην καριέρα σας όπως οι περισσότεροι Καναδοί; Η εθνική σας ταυτότητα αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο στην καριέρα σας και την επιδίωξη της επιτυχίας;

 

«Ποτέ δεν ένιωσα ότι η εθνική μου ταυτότητα προκάλεσε εμπόδια στην καριέρα μου. Αντίθετα, πιστεύω ότι είχα ένα πλεονέκτημα ως Ελληνοκαναδή. Αισθανόμουν πάντοτε ευγνώμων που μπορούσα να εμπλουτίζομαι από τις δύο κουλτούρες . Η δεύτερη γλώσσα με έκανε να μάθω ευκολότερα την τρίτη, που είναι τα γαλλικά. Η εθνική μου κληρονομιά επίσης ήταν σημαντική στην καριέρα μου. Το γεγονός αυτό με έκανε πιο ευαίσθητη στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και πιο δεκτική στις άλλες κουλτούρες. Οι ελληνικές μου ρίζες με βοήθησαν ως μητέρα, ως δικηγόρο, ως εθελόντρια στην κοινωνία, ως δημόσιο λειτουργό και ως δικαστή.

 

Ο Καναδάς είναι μια χώρα που μας επιτρέπει να γιορτάζουμε τις διαφορετικές παραδόσεις ενώ είμαστε Καναδοί».

 

--Ως γυναίκα και μητέρα, σας ήταν δύσκολο να περάσετε από τόσα υψηλά πόστα στην καριέρα σας; Πιστεύετε ότι η μητρότητα και οι απαιτητικές καριέρες συνδυάζονται με την οικογένεια;

 

«Συνδυάζονται αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και υποστήριξη. Αυτή είναι μια πρόκληση που όλοι οι εργαζόμενοι γονείς αντιμετωπίζουν.

 

Ο σύζυγός μου, επίσης δικηγόρος, κι εγώ δουλεύαμε πολλές ώρες σε αγχωτικές δουλειές. Και οι δυο μας κάναμε εθελοντισμό στην κοινωνία. Όταν δεν εργαζόμασταν όμως, όλη η προσοχή μας ήταν στραμμένη στα παιδιά μας. Ο σύζυγός μου κι εγώ μοιρασθήκαμε όλες τις ευθύνες της οικογένειας. Ήμασταν τυχεροί να έχουμε τις πατρικές οικογένειές μας που μας βοηθούσαν. Οι συγγενείς μας έκαναν "μπειμπισίτινγκ".

 

Βρίσκω πολύ σημαντικό το ότι δημιούργησα υποστηρικτικές δομές στη ζωή μου. Πρώτα προσέλαβα τροφό για τα παιδιά μου και μετά αγόρασα έπιπλα.

 

Επίσης, ήταν σημαντικό να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν πως ήταν η προτεραιότητά μας. Έκανα εθελοντισμό στα σχολεία τους μιλώντας για το νόμο ή για τις δημόσιες υπηρεσίες. Περνούσαμε ποιοτικό χρόνο μαζί καθημερινά. Τα παιδιά μου είναι η χαρά της ζωής μου».

 

--Πώς έχει επηρεάσει η κρίση της Ελλάδας τη Διασπορά στον Καναδά;

 

«Αισθανόμαστε πολύ άσχημα που ο ελληνικός λαός υποφέρει. Αλλά πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός είναι δυνατός και θα προσπεράσει τις δυσκολίες όπως τόσες φορές στην ιστορία του. Αποφάσισα να επισκεφθώ την Αθήνα αυτό το καλοκαίρι γιατί ήθελα να δείξω την υποστήριξή μου στους Έλληνες αυτούς τους χαλεπούς καιρούς».

 

--Ποιος είναι ο απώτατος στόχος σας ως μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου του Καναδά;

 

«Έχω ορκισθεί δεόντως και με πίστη να χρησιμοποιήσω τις δεξιότητες και τις γνώσεις μου, για την καλύτερη εκτέλεση των αρμοδιοτήτων και της εμπιστοσύνης που μου ανατέθηκε ως δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου του Καναδά. Στόχος μου είναι να εκπληρώσω αυτή τη δημόσια εμπιστοσύνη όσο καλύτερα μπορώ. Ειλικρινά, χωρίς φόβο και με ακεραιότητα».

 

--Τι σας γοητεύει περισσότερο στην Ελλάδα; Τι σας αρέσει στον Καναδά;

 

«Μου αρέσει η ελληνική  κουλτούρα, η σημαντικότητα της οικογένειας και της κοινότητας, και το ελληνικό κέφι, αυτό το ελληνικό πάθος για τη ζωή. Μου αρέσει το ελληνικό φως, το φαγητό, η μουσική και η πλούσια ιστορία με τις παραδόσεις. Μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα είναι το λίκνο του δυτικού πολιτισμού μας.

 

Αγαπώ τις ευκαιρίες, τη διαφορετικότητα και την ανοχή που συνθέτουν τον Καναδά. Είναι αυτό το προσηνές πνεύμα, καθώς επίσης η τήρηση του νόμου και η παρακαταθήκη των ελληνικών δημοκρατικών ιδεωδών που μας επιτρέπει να συνυπάρχουμε με ελευθερία και αρμονία. Είναι και μια χώρα με ατέλειωτη φυσική ομορφιά.

 

Οφείλω να ομολογήσω πως είμαι περήφανη που είμαι Ελληνοκαναδή».