Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ρολόι "εκτάκτου ανάγκης" στην υπηρεσία των ηλικιωμένων δημιούργησαν δύο αδέρφια Ομογενείς



Μελβούρνη - (Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)

Δυο αδέρφια, ελληνικής καταγωγής, από το Σίδνεϊ έκαναν μια σημαντική εφεύρεση για την ασφάλεια των ηλικιωμένων και όχι μόνον.

Δημιούργησαν ένα ρολόϊ-κινητό που είναι διακριτικό, πολύ ελαφρύ, φοριέται στον καρπό του χεριού και εκτός από το να δείχνει την ώρα λειτουργεί και ως τηλέφωνο εκτάκτου ανάγκης.

 

Είναι το νέο ρολόι/τηλέφωνο "SOS Mobile Watch" που έρχεται να θέσει νέα δεδομένα στην υψηλή τεχνολογία μεριμνώντας για τα ηλικιωμένα άτομα, αφού είναι συνδεδεμένο 24 ώρες το 24ωρο με τρία βασικά SOS τηλέφωνα.

 

Ο Πίτερ Αποστολόπουλος και ο Πολ Αποστολόπουλος είναι οι εφευρέτες του πρωτοποριακού ρολογιού. To mCareWatch είναι το ρολόι που λειτουργεί και ως κινητό τηλέφωνο «εκτάκτου ανάγκης», προκειμένου τα άτομα που είναι μεγαλύτερα σε ηλικία και δεν έχουν συνεχώς δίπλα τους ένα τηλέφωνο να είναι σε θέση να καλέσουν εύκολα και άμεσα σε βοήθεια, σε περίπτωση ανάγκης.

 

Το SOS Mobile Watch έχει ενσωματωμένη κάρτα SIM και μπορεί να συνδεθεί με τρια τηλέφωνα εκτάκτου ανάγκης που μετά από κλήση σε βοήθεια από το ατόμο που το φορά, καθίσταται πανεύκολο να εντοπιστεί, όπου κι αν βρίσκεται μέσω του συστήματος GPS.

 

Η ιδέα για το SOS Mobile Watch προέκυψε μετά από μια προσωπική άσχημη εμπειρία, όταν ο πατέρας των δυο αδερφών υπέστη ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ οδηγούσε έχοντας δίπλα τη σύζυγό του, όπως δήλωσαν τα δυο αδέλφια στο «Νέο Κόσμο».

 

Η νέα αυτή συσκευή προορίζεται να είναι ο μεσολαβητής ανάμεσα σε υπερήλικες που ζουν μόνοι τους και την οικογένειά τους ή αγαπημένα τους πρόσωπα που ζουν με την έγνοια τους. Έτσι οι ηλικιωμένοι θα μπορούν να είναι περισσότερο ανεξάρτητοι απολαμβάνοντας την καθημερινότητά τους και οι κοντινοί τους άνθρωποι λιγότερο ανήσυχοι γι'αυτούς.

 

Η λειτουργία του είναι πολύ απλή, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ηλικιωμένων ατόμων που δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένα με την τεχνολογία και τις καινούριες εφαρμογές της.

 

Με ένα μόνο πάτημα ενός κόκκινου κομπιού στέλνεται αμέσως ειδοποίηση εκτάκτου ανάγκης στα τηλέφωνα με τα οποία το ρολόι είναι συνδεδεμένο, τα οποία εκτός από τηλέφωνα συγγενών και φίλων μπορεί να είναι και υπηρεσίες εκτάκτων ιατρικών περιστατικών. Παρέχει κάλυψη για το 97% του Αυστραλιανού πληθυσμού μέσω του δικτύου Optus και η μπαταρία του διαρκεί 48 με 72 ώρες μετά από τη φόρτιση.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία