Ο ασθενής με ρινίτιδα έχει κακή ποιότητα ζωής, το βράδυ δεν μπορεί να κοιμηθεί και φυσικά, στην κοινωνική και επαγγελματική του ζωή αντιμετωπίζει προβλήματα, αφού είναι αναγκασμένος να φυσάει συνεχώς τη μύτη του και να καθαρίζει τον λαιμό του, αφού κατεβαίνουν βλέννες στον λάρυγγα και τον πνίγουν!
 
Η μύτη, ένα πολύπλοκο όργανο, καλύπτει μια μεγάλη επιφάνεια για να μπορεί να καθαρίζει τον εισπνεόμενο αέρα από αλλεργιογόνα και να τον θερμαίνει, ώστε αυτός να φτάνει στον λάρυγγα σε θερμοκρασία σώματος. Είτε είμαστε στην Αλάσκα είτε στην Αφρική, ο εισπνεόμενος αέρας φτάνει στον λάρυγγα στη θερμοκρασία του σώματος και με υγρασία 100%.
 
Τι είναι η ρινίτιδα;
 
Η «ρινίτιδα» δεν αποτελεί επικίνδυνη κατάσταση για τη ζωή ενός ανθρώπου, είναι όμως μια πολύ ενοχλητική νόσος που επανέρχεται και ένας συγκεχυμένος όρος που, συνήθως, περιλαμβάνει πολλές «καταστάσεις» που τις μπερδεύουν οι ασθενείς και κάποιες φορές και οι γιατροί.  
Η ρινίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης, μια υπερλειτουργία και μια αισθητή αντίδραση που οφείλεται σε πολλά αίτια, με τελικό αποτέλεσμα να δημιουργείται οίδημα του ρινικού βλεννογόνου. Δημιουργείται, δηλαδή, μπούκωμα, δυσκολεύεται η αναπνοή, υπάρχουν πολλές εκκρίσεις, βλέννες λεπτόρρευστες ή παχύρευστες, μειώνεται η όσφρηση, εμφανίζεται κνησμός και διαρκεί άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο διάστημα και γίνεται χρόνιο.
 
Διακρίσεις της ρινίτιδας
 
Η ρινίτιδα διακρίνεται σε αλλεργική και μη αλλεργική και το συχνότερο αίτιο της χρόνιας ρινίτιδας είναι η αλλεργία και η οξεία ρινίτιδα, κατά την οποία μπουκώνει ξαφνικά η μύτη -κρυώσαμε, συναχωθήκαμε και πάθαμε μια οξεία ρινίτιδα- με πιο συχνό λοιμογόνο αίτιο μια ίωση ή ένα μικρόβιο.
Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από την εισπνοή, στον περιβάλλον που ζούμε ή δουλεύουμε, αλλεργιογόνων, όπως είναι η γύρη ή το τρίχωμα των ζώων.
Το πιο συχνό αίτιο μιας μη αλλεργικής ρινίτιδας είναι ένα μικρόβιο, ένας ιός που εισπνεύσαμε και εκδηλώνεται με καταρροή και μπούκωμα μικρής διάρκειας.
Η αλλεργική ρινίτιδα συχνά μετατρέπεται σε χρόνια. Αν οφείλεται στη γύρη των λουλουδιών είναι εποχιακή -εμφανίζεται κυρίως κατά τους φθινοπωρινούς και ανοιξιάτικους μήνες- εάν οφείλεται στη σκόνη ή στους μύκητες που υπάρχουν ακόμη και στα κλιματιστικά -οικιακή σκόνη, σκόνη που κατακάθεται σε βιβλία, ρούχα, λούτρινα ζωάκια, μοκέτες κ.λπ.- είναι ολοετής, δηλαδή διαρκεί όλο το έτος.
 
Αγγειοκινητική ρινίτιδα
 
Η αγγειοκινητική ρινίτιδα δεν έχει σχέση με την αλλεργική, όσο κι αν υπάρχει μια κάποια σύγχυση.
Η αλλεργική ρινίτιδα έχει συγκεκριμένο αίτιο το οποίο ερεθίζει το ρινικό βλεννογόνο  με όλα τα συμπτώματα, μπούκωμα, καταρροή, κνησμό, φταρνίσματα.
Η αγγειοκινητική ρινίτιδα είναι ιδιοπαθής, την προκαλεί δηλαδή ο ίδιος ο οργανισμός μας και έχει σχέση με την υπεραντιδραστικότητα των αγγείων της μύτης, που διαστέλλονται και συστέλλονται σε μη κανονικούς ρυθμούς.
Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν πρόκειται για αγγειοκινητική ή αλλεργική ρινίτιδα; Από τα συμπτώματα που προαναφέραμε και στην περίπτωση καταρροής όταν μετακινηθούμε από ζεστό σε κρύο χώρο ή το αντίθετο ή και όταν βρεθούμε μπροστά σε ένα αχνιστό πιάτο.
 
Φαρμακευτική ρινίτιδα
 
Μια άλλη κατηγορία μη αλλεργικής ρινίτιδας, που αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη πάθηση, είναι η φαρμακευτική ρινίτιδα. Αυτή οφείλεται στην υπερχρήση ρινικών σπρέι, που χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα από τον ασθενή μετά από κρύωμα. Με τη συνεχή χρήση τους καταστρέφεται το ρινικό βλεννογόνο.
Τα σπρέι είναι ισχυρά αγγειοσπαστικά με αποτέλεσμα, με τη χρήση τους, τα αγγεία του ρινικού βλεννογόνου να ατονούν και να μην μπορούν να συσταλούν.
Με αυτόν τον τρόπο προκαλείται η πλήρης εξάρτηση του ασθενή από αυτά, αφού του είναι απαραίτητα προκειμένου να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα, μύτη που πρήζεται, διογκώνεται πολύ περισσότερο από το φυσιολογικό και δεν αναπνέει.
 
Θεραπεία
 
Η αλλεργική ρινίτιδα αντιμετωπίζεται εύκολα. Αν το αίτιο είναι γνωστό, ας πούμε κάποιο χημικό που υπάρχει στο περιβάλλον και εισπνέεται, κάποιο φαγητό, ένα φρούτο, ξηροί καρποί, θα πρέπει να το αποφύγουμε. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα αν πρόκειται για τη γύρη, θα χρειαστεί η κατάλληλη αγωγή, κάποιο σπρέι, αντισταμινικά χάπια για να ηρεμήσει ο βλεννογόνος. Ιδίως στην επαρχία, υπάρχει ένα ζιζάνιο που φυτρώνει στις άκρες των δένδρων και των δρόμων και έχει ένα άνθος, το περδικάκι, πολύ ερεθιστικό για το ρινικό βλεννογόνο.   
Αν ο ασθενής μείνει χωρίς θεραπεία ή την κατάλληλη αγωγή θα του δημιουργηθούν επιπλοκές: θα κλείσουν οι πόροι της μύτης, θα μπλοκάρουν τα στόμια και θα γεμίσουν τα ιγμόρεια με υγρά. Οι κροσσοί, κινούμενες προεκβολές -μετακινούνται από κάτω προς τα πάνω, κουβαλώντας από τις κυψελίδες προς το στόμα
κάθε ξένο εισβολέα- δεν μπορούν έτσι να παρασύρουν τις βλέννες, με αποτέλεσμα αυτές να υπερπαράγονται και να γεμίζουν με υγρά τα ιγμόρεια (το οίδημα του βλεννογόνου πρήζεται) και να δημιουργείται οξεία ακόμη και χρόνια ιγμορίτιδα, αν δεν υπάρχει φροντίδα.
Τα συμπτώματα είναι: πολύ έντονος πονοκέφαλος, βλέννες, πυώδεις βλέννες που συσσωρεύονται στη μύτη και τον φάρυγγα και προοπτικά δημιουργούν επιπλοκές, όπως είναι οι ωτίτιδες -δεν ακούει καλά, βουλώνουν τα αυτιά του- οι λαρυγγίτιδες και μεγάλα προβλήματα στο κάτω αναπνευστικό. Γιατί; Επειδή όλες αυτές οι εκκρίσεις κατεβαίνουν προς τους βρόγχους και στην τραχεία και δημιουργούν αντιδραστικές φλεγμονές και τελικά άσμα. Το βρογχικό άσμα συνδέεται με το άνω αναπνευστικό και τις βλέννες που κατεβαίνουν.
 
Λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική των παραρρινίων
 
Η χειρουργική επέμβαση στην περίπτωση της ρινίτιδας αποτελεί μια θαυμάσια λύση, ιδίως από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται η λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική των παραρρινίων, που γίνεται με τη βοήθεια ενδοσκοπίου.
Με αυτήν ανοίγουμε τους φυσικούς πόρους, κυκλοφορεί ο αέρας, ο ασθενής αρχίζει και αναπνέει καλύτερα, έχουμε καλύτερη λειτουργία στον ρινικό βλεννογόνο και αποτελεσματικότερη στη συνέχεια θεραπεία. Αν, για παράδειγμα, χρησιμοποιήσουμε ρινικά σπρέι, αυτά θα μπορούν να εισέρχονται στο βάθος της μύτης και να κάνουν τη δουλειά τους.