Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αφιέρωμα στον Ζαν Λυκ Γκοντάρ από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος



Αθήνα - (Ανταπόκριση Νατάσα Δομνάκη)

Στην Αθήνα θα βρίσκεται τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου, ο Ελβετός κινηματογραφιστής Φαμπρίς Αράνιο, για να πάρει μέρος σε συζήτηση στο πλαίσια του αφιερώματος «Τώρα Γκοντάρ/Maintenant Godard», που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, από τις 5 έως 18 Ιουνίου. 

Στενός συνεργάτης του Ζαν Λυκ Γκοντάρ ως διευθυντής φωτογραφίας, ηχολήπτης και μοντέρ στις τελευταίες τρεις ταινίες του μεγάλου δημιουργού Notre Musique (2003), Film Socialisme (2010), Les Trois Désastres (2013), καθώς και στην πιο πρόσφατη του Γκοντάρ, γυρισμένη σε 3D, με τίτλο «Adieu au langage», η οποία κάνει σήμερα πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κανών, ο Φαμπρίς Αράνιο θα είναι ο κεντρικός ομιλητής σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης (12 Ιουνίου). Θα αναφερθεί στη συνεργασία του με τον Γκοντάρ και θα παρουσιάσει κάποιες από τις 42 ταινίες του αφιερώματος, μεταξύ των οποίων και το ντοκιμαντέρ «Quod Erat Demonstrandum» (2013), του οποίου συνυπογράφει ο ίδιος τη σκηνοθεσία μαζί τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ.

 Μια ταινία-επιστέγασμα της στενής συνεργασίας των δυο δημιουργών, όπου έχει χρησιμοποιηθεί υλικό από παλαιότερες ταινίες του Γκοντάρ.

 «Δεν είναι μια ταινία για τον Γκοντάρ» λέει ο Φαμπρίς Αράνιο, σημειώνοντας: «Υπάρχουν πολλά ντοκιμαντέρ για τον Γκοντάρ, βιβλία για τον Γκοντάρ. Όταν η ελβετική τηλεόραση μου ζήτησε να κάνω μια ακόμη ταινία για τον Γκοντάρ, επειδή εγώ δουλεύω "μαζί με" τον Γκοντάρ και όχι "για" εκείνον, το συζήτησα με τον ίδιο και, τελικά, τους αντιπροτείναμε να κάνουμε μια ταινία μαζί, εγώ και ο Γκοντάρ».

 Το τεράστιο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης στο έργο του Γκοντάρ περιλαμβάνει 31 μεγάλου μήκους ταινίες, τρεις μεσαίου μήκους, 7 μικρού μήκους και το συνολικό «Histoire(s) du cinema», όλο το φάσμα από τη φιλμογραφία του 83χρονου δημιουργού.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία