Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι πολύ αγχώδεις άνδρες (αλλά όχι οι γυναίκες) αντιμετωπίζουν υπερδιπλάσιο κίνδυνου θανάτου από καρκίνο



Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ/ Βρετανία.-

Οι άνδρες που υποφέρουν από γενικευμένο άγχος, έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα από καρκίνο. Όμως, το άγχος δεν φαίνεται να συνδέεται με αυξημένους θανάτους από καρκίνο στην περίπτωση των γυναικών, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική έρευνα.

         Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Ολίβια Ρέμες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ της Βρετανίας, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας στη Βιέννη (17-20 Σεπτεμβρίου), ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 16.000 άτομα άνω των 40 ετών, συσχετίζοντας το επίπεδο άγχους καθενός, με τον χρόνο και τον τρόπο θανάτου του σε βάθος 15ετίας.

         Από τους συμμετέχοντες, 126 άνδρες (σε σύνολο 7.139, δηλαδή το 1,8%) και 215 γυναίκες (σε σύνολο 8.800, δηλαδή το 2,4%) είχαν διαγνωσθεί με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ). Σε διάστημα 15 ετών, 796 άνδρες και 648 γυναίκες πέθαναν από καρκίνο.

         Η ανάλυση έδειξε ότι οι άνδρες με ΓΑΔ είχαν υπερδιπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν από καρκίνο, σε σχέση με όσους δεν είχαν τέτοιο άγχος. Όμως κάτι ανάλογο δεν διαπιστώθηκε στην περίπτωση των γυναικών με ΓΑΔ. Μελλοντική έρευνα θα διερευνήσει από ποια συγκεκριμένα είδη καρκίνου κινδυνεύουν περισσότερο οι άνδρες με ΓΑΔ.

   Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή είναι ένα κοινό ψυχικό πρόβλημα, που επηρεάζει περίπου το 5% του ενηλίκου πληθυσμού (έναν άνθρωπο στους 20). Η εν λόγω διαταραχή χαρακτηρίζεται από υπερβολικές -και συχνά ανεξέλεγκτες- ανησυχίες για διάφορες καταστάσεις της καθημερινότητας, με παράλληλα συμπτώματα μυικής έντασης, αϋπνίας, αδυναμίας συγκέντρωσης κ.α. Η ΓΑΔ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για μείζονα κατάθλιψη, κατάχρηση εθιστικών ουσιών, τάση για αυτοκτονία κ.α.

         «Στο παρελθόν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες για τη σχέση καρκίνου και άγχους, που όμως δεν κατέληξαν σε οριστικά και αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα. Η νέα μελέτη μας είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα και διαπίστωσε ότι οι άνδρες με ΓΑΔ, αλλά όχι οι γυναίκες, έχουν υπερδιπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν από καρκίνο. Αυτά τα ευρήματα ισχύουν άσχετα από άλλους παράγοντες, όπως ηλικία, άλλες χρόνιες παθήσεις,, σοβαρές ψυχικές νόσοι, κάπνισμα, αλκοόλ, σωματική δραστηριότητα και λήψη φαρμάκων», ανέφερε η Ρέμες.

         Πρόσθεσε όμως ότι «αν και η έρευνά μας δείχνει πως το άγχος συσχετίζεται με τον καρκίνο στους άνδρες, δεν μπορούμε να πούμε ότι το ένα προκαλεί το άλλο. Είναι πιθανό πως οι άνδρες με γενικευμένο άγχος έχουν ένα τρόπο ζωής ή άλλους παράγοντες κινδύνου, που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου». Τόνισε πάντως ότι «η κοινωνία πρέπει να πάρει πιο σοβαρά το άγχος, ως προειδοποιητικό σημάδι για κακή υγεία και όχι απλώς ως ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας κάποιου».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία