 |
|
|  |  |  | 
Στις σχέσεις δικαιοσύνης-πολιτικής αναφέρεται το βιβλίο του πρώην
εισαγγελέα Ηλ. Κολιούση "Βατοπέδι. Πολιτική-Δικαιοσύνη"
Αθήνα
Στη διασύνδεση σκοπιμοτήτων της δικαστικής και της εκτελεστικής
εξουσίας, την οποία ανέδειξε η υπόθεση του Βατοπεδίου, καθώς και στον
ρόλο του νόμου περί <<μη ευθύνης υπουργών>>, αναφέρθηκαν οι ομιλητές,
κατά την παρουσίαση του βιβλίου του παραιτηθέντος εισαγγελέα Ηλία
Κολιούση "Βατοπέδι. Πολιτική-Δικαιοσύνη" (εκδόσεις Gutenberg).
Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του συγγραφέα στον πρόλογο του
βιβλίου: <<Υπάρχει ευθύνη των εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας;
Ασφαλώς και όχι. Αυτοί απλώς υπογράφουν. Η Δικαιοσύνη; Να ασχοληθεί
μόνον με τους συνήθεις υπόπτους, τους διεφθαρμένους δημοσίους
υπαλλήλους, αλλά μόνον μ' αυτούς. Τα μέλη της κυβέρνησης ποτέ δεν
παρανομούν. Απλώς... παραπλανώνται>>. Η τελευταία παρατήρηση αποτελεί
άμεση αιχμή στη δήλωση του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Μεταξύ των ομιλητών, ο συνταξιούχος τώρα ειρηνοδίκης Πέτρος Θεοδώρου
ανέφερε σχετικά με την παραίτηση του κ. Κολιούση και της κ.
Σωτηροπούλου, ότι στο κρίσιμο σημείο που διεφάνη εμπλοκή πολιτικών
προσώπων, τους αφαιρέθηκε η δικογραφία και τους επεστράφη με νέες
οδηγίες, ώστε κατέστη αδύνατη η απρόσκοπτη συνέχιση της δουλειάς τους.
<<Υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους για να διασώσουν την αξιοπρέπειά τους>>,
είπε ο κ. Θεοδώρου.
Για διασύνδεση των ΜΜΕ, της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας και
για την απουσία της διάκρισης των εξουσιών, μίλησαν ο Μανόλης Γλέζος
και οι δημοσιογράφοι Κώστας Βαξεβάνης και Κώστας Χατζίδης, οι οποίοι
έχουν ασχοληθεί διεξοδικά με το θέμα.
Ο κ. Κολιούσης έκανε μια αναδρομή στη μακρά ιστορία της διεκδίκησης
της λίμνης Βιστωνίδας από τους Βατοπεδινούς και κατέληξε στη σύγχρονη
κρίση του θέματος, η οποία ουσιαστικά άρχισε με τις πρώτες υπουργικές
αποφάσεις το 2003 και πήρε μεγάλη έκταση το 2007. Δεν είναι υπόθεση
που εμπλέκεται μόνον μία πολιτική πλευρά, ειπώθηκε από τους ομιλητές,
ενώ αναφέρθηκε και η εμπλοκή της υπόθεσης του Βατοπεδίου με την
υπόθεση Τσοχατζόπουλου με τις ανταλλαγές μέσω off shore εταιρειών.
Κλείνοντας την εκδήλωση ο κ. Κολιούσης διευκρίνισε ότι δεν έχει λάβει
καμιά πρόταση για να πολιτευτεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
