Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η νευρική ανορεξία στο Σινεμά!

Μάχη κατά της νευρικής ανορεξίας δίνει η Λίλυ Κόλινς στη νέα της ταινία



Πηγή: Variety.com

Η Λίλι Κόλινς πρωταγωνιστεί στο ρόλο μιας νεαρής γυναίκας που δίνει μάχη κατά της νευρικής ανορεξίας στην ανεξάρτητα ταινία «To the bone».

Η ηθοποιός έχει προσωπική εμπειρία με το θέμα που πραγματεύεται η ταινία.

Η Κόλινς αποκάλυψε στο περιθώριο του Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου Sundance Film Festival, στο Παρκ Σίτι στη Γιούτα των ΗΠΑ, ότι στο παρελθόν έπασχε από διατροφική διαταραχή.

«Η ταινία ήταν πραγματικά σημαντική για μένα, καθώς ως έφηβη, υπέφερα από διατροφικές διαταραχές», ανέφερε.

«Είναι η πρώτη φορά που μιλάω για το θέμα. Ήρθε η στιγμή να μιλήσω γι αυτό» σημείωσε.

«Είναι σημαντικό. Είναι πραγματικά σπουδαίο. Είναι κάτι που περνούν πολλές νέες γυναίκες και δεν είναι ντροπή. Αυτό είναι το θέμα της ταινίας, το να αποδέχεσαι το παρελθόν και να κατανοείς ότι είναι κάτι που δεν καθορίζει ποιος είσαι. Είναι οι εμπειρίες που σε περιβάλλουν με ανθρώπους που σε στηρίζουν και η επιβίωση, η έξοδος από αυτό», συμπλήρωσε.

Η ταινία «To The Bone» εντάσσεται στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ και διεκδικεί το βραβείο καλύτερης δραματικής ταινίας. Βασίζεται στις εμπειρίες της Μάρτι Νόξον, η οποία είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης που αντιμετώπισε παρόμοιο πρόβλημα στο παρελθόν.

Ο Κιάνου Ριβς είναι ο συμπρωταγωνιστής της Κόλινς, υποδύεται τον γιατρό της πρωταγωνίστριας.

Η Λίλι Κόλινς αποσαφήνισε ότι δέχθηκε αμέσως να αναλάβει το ρόλο στο κινηματογραφικό έργο, επειδή έχει πολλά κοινά με τη Νόξον.

«Όταν γνώρισα τη Μάρτι είπα ότι πρέπει να συνεργαστούμε. Πρέπει να πούμε αυτή την ιστορία, γιατί είναι κάτι που νομίζω ότι αποτελεί ταμπού στους νέους άνδρες και τις γυναίκες να μιλήσουν γι αυτό, ειδικά στη σημερινή εποχή, που είναι όλο και πιο διαδεδομένο», είπε.

Η ηθοποιός εξήγησε ότι για να ερμηνεύσει το ρόλο συναντήθηκε και με ειδικούς που ασχολούνται με το συγκεκριμένο πεδίο, αλλά και ασθενείς που υπέφεραν από διατροφικές διαταραχές.

«Υποδύομαι τη Μάρτι, μίλησα μαζί της και μοιραστήκαμε πολλά. Συζήτησα με επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, ειδικούς σε θέματα διαταραχών πρόσληψης τροφής και με γιατρούς. Επισκέφθηκα νεαρές γυναίκες και άκουσα τις ιστορίες τους», ανέφερε.

Η Λίλι Κόλινς είναι μία από τις πολλές γυναίκες ηθοποιούς του Χόλιγουντ που μίλησαν για τις διατροφικές διαταραχές με τις οποίες ήταν αντιμέτωπες στο παρελθόν, μεταξύ άλλων η Ντέμι Λοβάτο, η Ζόι Κράβιτς, η Κάντανς Κάμερον Μπιουρ, η Πόρσια ντε Ρόσι.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία