 |
|
|  |  |  | 
Ρωσία
Ο ελληνικής καταγωγής ηθοποιός, Ευκλείδης Κουρτζίδης, μεταξύ των «Ανθρώπων της χιλιετίας»
Μόσχα - (Κείμενο Σοφία Προκοπίδου)
Μεταξύ των «Ανθρώπων της χιλιετίας» βραβεύτηκε ο ελληνικής καταγωγής ηθοποιός της Ρωσίας, Ευκλείδης Κουρτζίδης, μαζί με... τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, τον Πατριάρχη Κύριλλο και άλλες προσωπικότητες της χωράς του.
«Δεν το περίμενα, όταν πήγα, καλεσμένος ως ηθοποιός, στην εκδήλωση στο κτίριο του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, όπου έγινε η τελετή απονομής των νικητών της Εγκυκλοπαίδειας «Οι άνθρωποι της χιλιετίας». Η έκπληξη και η τιμή ήταν μεγάλη για μένα να βρίσκομαι σε έναν κατάλογο ονομάτων μαζί με τον πρόεδρο της χώρας και άλλων λαμπρών προσωπικοτήτων», δήλωσε ο ηθοποιός.
Ο Ευκλείδης Κιουρτζίδης είναι γνωστός στη Ρωσία ως «γκρεκ». Έχει παίξει σε περίπου 60 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα της ρωσικής θεατρικής και τηλεοπτικής σκηνής.
Ο βραβευμένος ηθοποιός κατάγεται από την πόλη Γεσεντουκί της Νότιας Ρωσίας, όπου είχαν μετοικίσει οι γονείς του από την Τσάκλα της Γεωργίας.
Ο Κιουρτζίδης είναι πολύ περήφανος για την καταγωγή του για την οποία μιλάει σε τηλεοπτικές εκπομπές. Στην τηλεφωνική μας συνομιλία είπε πως είναι περήφανος για την ελληνική του καταγωγή: «Πρόσφατα βρέθηκα στην έκθεση για τα 100 χρόνια του μεγάλου συλλέκτη της Ρωσικής πρωτοπορίας του Γεωργίου Κωστάκη. Ενός Έλληνα που έγραψε ιστορία στη ρωσική και την παγκόσμια Τέχνη. Δεν νομίζω ότι εγώ ανήκω στους μεγάλους Έλληνες της Ρωσίας, αλλά σίγουρα ανήκω σε αυτούς που ανάβουν την μικρή φλόγα του Ελληνισμού, κάνοντας καλά το επάγγελμά τους. Είμαι Έλληνας και το τονίζω διαρκώς, με σημάδεψε αυτό το γεγονός και πιστεύω ακόμα ότι το όνομά μου – Ευκλείδης - είναι ένα βραβείο, που πήρα από τους προγόνους μου» σημείωσε ο ηθοποιός.
Μεταξύ των τελευταίων παραστάσεων που συμμετείχε ήταν η τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη» που ανέβηκε πέρσι στη Μόσχα και παρουσιάστηκε στην Ελλάδα το καλοκαίρι.
Μιλώντας για την εμπειρία αυτή είπε πως η «Αντιγόνη» είναι πολύ επίκαιρη σήμερα, μιλάει για συνέπεια στο χρέος, στους άγραφους νόμους, πίστη σε διαχρονικές αξίες και ιδανικά, για καθολική αγάπη, ανθρωπιά, ανθρωπισμό και πραγματική αρετή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
