Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι φυτικές πρωτεΐνες μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου, ενώ οι ζωικές τον αυξάνουν



JAMA Internal Medicine.-

   Η κατανάλωση περισσότερων πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, ενώ αντίθετα η κατανάλωση πολλών πρωτεϊνών από ζώα (ιδίως από κόκκινο κρέας επεξεργασμένο και μη) συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου.

   Αυτό διαπίστωσε μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα, η οποία συνέκρινε τις επιπτώσεις των διαφορετικών διατροφικών πρωτεϊνών στην υγεία. Οι ζωικές πρωτεΐνες από κρέας, αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα είναι πιο επιβαρυντικές για όσους καπνίζουν, πίνουν αλκοόλ, κάνουν καθιστική ζωή ή είναι υπέρβαροι.

         Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Μινγιάνγκ Σονγκ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "JAMA Internal Medicine", ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 131.300 άτομα (το 65% γυναίκες) με μέση ηλικία 49 ετών.

         Αναλύοντας την προέλευση των θερμίδων που κατανάλωνε καθένας από τους συμμετέχοντες, προέκυψε ότι κατά μέσο όρο το 14% ήσαν ζωικής και το 4% φυτικής προέλευσης.

         Η μελέτη διαπίστωσε ότι κάθε 10% αύξηση των ζωικών πρωτεϊνών σχετιζόταν με μια αύξηση 2% του κινδύνου πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και ειδικότερα με μια αύξηση 8% του κινδύνου θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας.

         Αντίθετα, μια αντίστοιχη αύξηση κατά 10% της κατανάλωσης φυτικών πρωτεϊνών (από δημητριακά, όσπρια, ξηρούς καρπούς, ζυμαρικά κ.α.) σχετιζόταν με μια μείωση κατά 3% του κινδύνου πρόωρου θανάτου από κάθε είδους αιτία και ειδικότερα με μια μείωση 12% του κινδύνου για καρδιαγγειακό θάνατο.

         Η αυξημένη θνησιμότητα λόγω κατανάλωσης πολλών ζωικών πρωτεϊνών είναι πιο έντονη μεταξύ όσων είναι παχύσαρκοι και πίνουν πολύ αλκοόλ. Από την άλλη, το όφελος από τις φυτικές πρωτεΐνες στη μείωση της θνησιμότητας είναι αναλογικά μεγαλύτερο σε όσους καπνίζουν, πίνουν αλκοόλ, έχουν παραπανίσια κιλά και δεν ασκούνται σωματικά.

         Η αντικατάσταση του 3% των θερμίδων από ζωικές πρωτεΐνες με αντίστοιχες θερμίδες από φυτικές πρωτεΐνες μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία: κατά 34% αν η αντικατάσταση αφορά πρωτεΐνες από επεξεργασμένο κόκκινο κρέας (τόσο μοσχαρίσιο όσο και χοιρινό), 12% από μη επεξεργασμένο κόκκινο κρέας και 19% πρωτεΐνες από αυγά.

         «Για την υγεία σε βάθος χρόνου, δεν παίζει ρόλο μόνο η συνολική ποσότητα των πρωτεϊνών που καταναλώνει κανείς, αλλά η προέλευσή τους ανάλογα με τις τροφές. Οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε περισσότερες φυτικές από ό,τι ζωικές πρωτεΐνες», δήλωσε ο Σονγκ και πρόσθεσε ότι όταν κανείς διαλέγει πηγές ζωικών πρωτεϊνών, πρέπει να προτιμά το ψάρι και το κοτόπουλο.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία