Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




SOS Παχυσαρκία

Δραστικά μέτρα απο την Βρετανία


Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την παιδική παχυσαρκία επιβάλλοντας φόρο στα αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη



Λονδίνο.-

Η Βρετανία έθεσε  σε εφαρμογή μια στρατηγική που έχει στόχο τη μείωση της παιδικής παχυσαρκίας μέσω της φορολόγησης εταιρειών που πωλούν αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη και της επένδυσης των χρημάτων που θα συγκεντρωθούν από τον φόρο αυτό σε προγράμματα για την ενθάρρυνση της σωματικής δραστηριότητας και της ισορροπημένης δίαιτας των παιδιών σχολικής ηλικίας.

Καλώντας εταιρείες τροφίμων και αναψυκτικών να δράσουν γρήγορα για να μειώσουν τη ζάχαρη στα προϊόντα τους, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως σχεδόν το ένα τρίτο των παιδιών ηλικίας 2 έως 15 ετών στη Βρετανία είναι ήδη υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

"Η παχυσαρκία είναι μια απειλή τόσο για την υγεία των παιδιών όσο και για την οικονομία μας, καθώς κοστίζει στην NHS (Εθνική Υπηρεσία Υγείας) δισεκατομμύρια λίρες κάθε χρόνο", αναφέρει σε δήλωσή της η υφυπουργός Οικονομικών Τζέιν Έλισον.

"Ο φόρος στη βιομηχανία των αναψυκτικών είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στη μάχη για να τερματιστεί η κρίση παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε", πρόσθεσε.

Επιλέγοντας να επιβάλει τον φόρο για τη ζάχαρη στα αναψυκτικά, η Βρετανία ακολουθεί το παράδειγμα του Βελγίου, της Γαλλίας, της Ουγγαρίας και του Μεξικού, που έχουν επιβάλει κάποιας μορφής φορολογία στα αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη.

Οι σκανδιναβικές χώρες επιβάλλουν παρόμοιους φόρους εδώ και πολλά χρόνια, με διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας.

Η Βρετανία θα επιβάλει έναν φόρο στα αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη πάνω από 5 γρ. ανά 100 ml, ο οποίος θα είναι υψηλότερος για τα αναψυκτικά που περιέχουν ακομη περισσότερη ζάχαρη.

Ωστόσο ο Γκάβιν Πάρτινγκτον, γενικός διευθυντής της βρετανικής ένωσης παραγωγών αναψυκτικών, υποστήριξε πως ο φόρος είναι "τιμωρητικός" και πως θα "προκαλέσει απώλειες χιλιάδων θέσεων εργασίας, χωρίς να καταφέρει να επιδράσει σημαντικά στα επίπεδα της παχυσαρκίας".

Η υπηρεσία υγείας της βρετανικής κυβέρνησης έχει ανακοινώσει πως τα ζαχαρούχα αναψυκτικά είναι η μεγαλύτερη πηγή πρόσληψης ζάχαρης για τα παιδιά και πως ένα παιδί μπορεί να λάβει περισσότερη ζάχαρη απ' όση συνίσταται να καταναλώνει σε μια ολόκληρη ημέρα πίνοντας μόνο ένα κουτί αναψυκτικού το οποίο περιέχει εννέα κουταλιές του γλυκού ζάχαρη.

Η κυβέρνηση θέλει από τη βιομηχανία να εργαστεί για να μειώσει κατά 20% τη ζάχαρη που χρησιμοποιεί σε προϊόντα δημοφιλή στα παιδιά. Μια μειωση κατά 5% θα πρέπει να υπάρξει από την πρώτη χρονιά.

Η πρόοδος που θα πραγματοποιηθεί από τη βιομηχανία θα εξετάζεται από την κυβερνητική υπηρεσία υγείας, την Public Health England, η οποία θα δημοσιοποιεί ενημερώσεις κάθε έξι μηνες.

Η υπουργός Δημόσιας Υγείας Νίκολα Μπλάκγουντ δήλωσε πως στο πλαίσιο της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας θα ζητηθεί επίσης από τα Δημοτικά σχολεία να βοηθήσουν κάθε μαθητή να επιδίδεται σε μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα τουλάχιστον 60 λεπτά κάθε ημέρα -- τουλάχιστον 30 λεπτά από τα οποία στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία