Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Λευχαιμία

Μία νέα αντικαρκινική ανοσοθεραπεία της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας με χρήση των φυσικών φονικών κυττάρων


Science Translational Medicine.-

 Για πρώτη φορά μια νέα αντικαρκινική ανοσοθεραπεία ενεργοποιεί με σχετική επιτυχία τα φυσικά φονικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (γνωστά και ως κύτταρα ΝΚ) για να θεραπεύσει ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ), που δεν είχαν ανταποκριθεί ποτέ σε άλλη θεραπεία ή είχαν εμφανίσει εκ νέου επιδείνωση μετά την αρχική θεραπεία.
 
         Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τοντ Φένιγκερ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine".
 
         Η πρώτη αυτή μικρή κλινική δοκιμή (φάσης 1) της νέας θεραπείας πέτυχε πλήρη ύφεση της νόσου σε τέσσερις από τους εννέα ασθενείς. Δεν υπήρχε κανένα ίχνος λευχαιμίας ένα μήνα μετά την θεραπεία, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το διάστημα αυτό έφθασε έως τους έξι μήνες. 
 
   Ένας ακόμη ασθενής ανταποκρίθηκε εν μέρει στη θεραπεία και οι υπόλοιποι τέσσερις όχι. Το μέσο προσδόκιμο ζωής για ασθενείς με ΟΜΛ που δεν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες θεραπείες, ήταν μέχρι σήμερα οι τρεις μήνες περίπου.
 
         «Ποσοστό ανταπόκρισης σχεδόν 50% είναι πολλά υποσχόμενο για ασθενείς με πολύ κακή πρόγνωση και τόσο λίγες επιλογές. Πολλοί από αυτούς είναι αρκετά μεγάλης ηλικίας για να τους γίνει η παραδοσιακή μεταμόσχευση μυελού των οστών, λόγω των παρενεργειών μιας τέτοιας επιθετικής θεραπείας» δήλωσε ο Φένιγκερ.
 
         Συνήθως έως τώρα οι αντικαρκινικές ανοσοθεραπείες βασίζονται στην ενεργοποίηση των Τ-λεμφοκυττάρων των ασθενών, όμως η νέα μέθοδος ανοίγει το δρόμο για την αξιοποίηση πλέον των λεγόμενων «φυσικών φονιάδων» του ανοσοποιητικού συστήματος. 
 
 Μέχρι τώρα είχε αποδειχθεί πολύ δύσκολο να χρησιμοποιηθούν αυτά τα φυσικά φονικά κύτταρα, οι «επαγγελματίες δολοφόνοι» του οργανισμού, για την καταστροφή των καρκινικών όγκων. 
 
         Οι ερευνητές κατάφεραν να ενισχύσουν στο εργαστήριο τη φονικότητα των εν λόγω κυττάρων με τη βοήθεια ενός «κοκτέιλ» κυτοκινών (ιντερλευκίνες 12,15 και 18). Αρχικά έδειξαν την αποτελεσματικότητα της μεθόδου σε καλλιέργειες ανθρώπινων καρκινικών κυττάρων και σε ποντίκια και, τελικά, σε ασθενείς με προχωρημένη ΟΜΛ.
 
         Οι τελευταίοι εμφάνισαν λίγες μόνο παρενέργειες, όπως χαμηλό πυρετό. Θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές και θα δοκιμασθούν υψηλότερες δοσολογίες ενισχυμένων φονικών κυττάρων.
 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία