Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο θηλασμός μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού τής  μητέρας στη διάρκεια τής ζωής της!



Πηγή Journal of the American Heart Association.-

Ο θηλασμός δεν είναι ωφέλιμος μόνο για το μωρό, αλλά επίσης μπορεί να έχει οφέλη για την ίδια τη μητέρα, μειώνοντας τον κίνδυνο να πάθει έμφραγμα ή εγκεφαλικό αργότερα στη ζωή της, σύμφωνα με μια νέα βρετανο-κινεζική επιστημονική έρευνα.

   Όσο περισσότερο χρόνο μια μητέρα έχει θηλάσει, τόσο μικρότερος φαίνεται να είναι ο καρδιαγγειακός κίνδυνος στη διάρκεια της ζωής της.

   Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει κάποια βραχυπρόθεσμα οφέλη για τη μητέρα από το θηλασμό, όπως η απώλεια βάρους και η μείωση της χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων της γλυκόζης (σακχάρου) μετά την εγκυμοσύνη.

   Όμως, η νέα μελέτη δείχνει ότι τα οφέλη του θηλασμού επεκτείνονται επίσης σε βάθος χρόνου, καθώς οι γυναίκες που θήλασαν τα παιδιά τους, έχουν περίπου 10% μικρότερο κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού στα επόμενα χρόνια.

   Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Πεκίνου, καθώς και της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, με επικεφαλής τη Σέιν Πίτερς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό "Journal of the American Heart Association", ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 290.000 γυναίκες με μέση ηλικία 51 ετών. Σχεδόν όλες ήσαν μητέρες και καμία δεν είχε καρδιαγγειακή νόσο στην αρχή της μελέτης, ενώ στο διάστημα μίας οκταετίας καταγράφηκαν 16.671 περιστατικά στεφανιαίας νόσου και εμφραγμάτων, καθώς και 23.983 περιστατικά εγκεφαλικών.

   Σε σχέση με τις μητέρες που δεν είχαν θηλάσει ποτέ, όσες είχαν θηλάσει, είχαν κατά μέσο όρο 9% μικρότερη πιθανότητα για καρδιοπάθεια και 8% μικρότερο κίνδυνο για εγκεφαλικό.

   Όσες μητέρες είχαν θηλάσει τα μωρά τους για τουλάχιστον δύο χρόνια, είχαν 18% μικρότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και 17% για εγκεφαλικό. Κάθε πρόσθετο εξάμηνο θηλασμού σχετιζόταν με 4% μικρότερη πιθανότητα εμφράγματος και 3% μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού.

   Αν και δεν είναι σαφές με ποιον ακριβώς τρόπο ο θηλασμός λειτουργεί προστατευτικά, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι χάρη σε αυτόν αποκαθίσταται ταχύτερα και καλύτερα ο μεταβολισμός της μητέρας μετά την εγκυμοσύνη της. Η εγκυμοσύνη μεταβάλλει δραματικά τον γυναικείο μεταβολισμό, καθώς χρειάζεται να αποθηκεύσει λίπος για τις ενεργειακές ανάγκες του εμβρύου της. Ο θηλασμός πιθανώς βοηθά στο να απομακρυνθεί πιο γρήγορα και πιο ολοκληρωμένα αυτό το πρόσθετο λίπος, όταν πια δεν χρειάζεται.

         Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά στις γυναίκες να θηλάζουν τα μωρά τους αποκλειστικά, τουλάχιστον κατά τους πρώτους έξι μήνες μετά τη γέννα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία