Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το διαπίστωσαν ερευνητές, ανάμεσά τους και ΄Ελληνες

H ασπιρίνη βοηθάει στην αντιγήρανση



Πηγή «Cell Reports»

Ένα νέο μηχανισμό δράσης της ασπιρίνης που έχει αντιγηραντικά αποτελέσματα, ανακάλυψαν επιστήμονες του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και συνάδελφοί τους στη Γαλλία.

Η συνεργασία των ερευνητών του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας & Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του ΙΤΕ με τους ξένους επιστήμονες αποκαλύπτει ότι η δράση της ασπιρίνης προσομοιώνει τα ευεργετικά για τον οργανισμό αποτελέσματα της περιορισμένης πρόσληψης θερμίδων, χωρίς όμως να επιφέρει υποσιτισμό, πράγμα που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα.

Η δρ Μαρία Μαρκάκη και ο δρ Νεκτάριος Ταβερναράκης (καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Κρήτης και πρόεδρος του ΙΤΕ), σε συνεργασία με την ομάδα του καθηγητή Guido Kroemer του Πανεπιστημίου Ρενέ Ντεκάρτ του Παρισιού, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Cell Reports», έδειξαν ότι η ασπιρίνη και ο ενεργός μεταβολίτης της, το σαλικυλικό οξύ, καταστέλλουν τη δράση ενός ειδικού ενζύμου, της ακετυλοτρανσφεράσης EP300, βοηθώντας έτσι την κυτταρική διαδικασία της αυτοφαγίας.

Μέσω της αυτοφαγίας το κύτταρο αποικοδομεί τα συστατικά του, όπως τις πρωτεϊνες, τα λιπίδια και τα άλλα μακρομόριά του, καθώς και τα κατεστραμμένα ή περιττά υποκυτταρικά οργανίδια. Η αυτοφαγία θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους μηχανισμούς αντιγήρανσης, επειδή εξασφαλίζει την ανακύκλωση και συνεπώς την ανανέωση των συστατικών του κυττάρου, συμπεριλαμβανομένων ολόκληρων οργανιδίων όπως τα μιτοχόνδρια.

Έχει παρατηρηθεί από προηγούμενες μελέτες ότι διάφορες παρεμβάσεις που ενισχύουν την αυτοφαγία, μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα των σχετιζόμενων με την ηλικία ασθενειών και να βελτιώσουν την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής. Οι παρεμβάσεις αυτές μπορεί να είναι διατροφικές (νηστεία ή μείωση πρόσληψης θερμίδων), συμπεριφορικές (σωματική άσκηση) ή φαρμακολογικές. Πειραματιζόμενοι με το νηματώδη σκώληκα Caenorhabditis elegans και το ποντίκι Mus musculus, οι δύο ερευνητικές ομάδες από Ελλάδα και Γαλλία έδειξαν ότι η χορήγηση της ασπιρίνης ουσιαστικά μιμείται τα ευεργετικά αποτελέσματα της περιορισμένης πρόσληψης θερμίδων, χωρίς όμως να προκαλεί υποσιτισμό.

Αυτό επιτυγχάνεται, επειδή η ασπιρίνη έχει την ικανότητα να μειώνει τα επίπεδα της τροποποίησης (ακετυλίωσης) των πρωτεϊνών του κυττάρου που προκαλούνται από συγκεκριμένα ένζυμα (ακετυλοτρανσφεράση EP300), ενεργοποιώντας έτσι την αυτοφαγία. Τα νέα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η ασπιρίνη ενεργοποιεί επίσης ένα ειδικό τύπο αυτοφαγίας, την καρδιο-προστατευτική μιτοφαγία, μέσω της οποίας απομακρύνονται επιλεκτικά τα μη λειτουργικά μιτοχόνδρια και αποφεύγεται το οξειδωτικό στρες.

Οι ερευνητές του ΙΤΕ εκτιμούν ότι τα ευρήματά τους αφενός συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου δράσης της ασπιρίνης και αφετέρου αναδεικνύουν ένα νέο προστατευτικό μηχανισμό ενάντια στη γήρανση και στις σχετικές παθολογικές καταστάσεις. Το θέμα θα μελετηθεί περαιτέρω.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία