Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε
την Πολωνία για την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση που
επιφύλαξε σε μια 14χρονη, θύμα βιασμού, την οποία οι αρχές επιχείρησαν
να αποτρέψουν όταν αποφάσισε να κάνει άμβλωση.

Το δικαστήριο έκρινε ότι το δικαίωμα της ανήλικης στην ιδιωτική και
οικογενειακή ζωή παραβιάστηκε το 2008 αφού οι αρχές την έθεσαν
αυθαίρετα υπό κράτηση αφού προηγουμένως την είχαν τοποθετήσει σε ένα
ίδρυμα για να την χωρίσουν από τη μητέρα της, καθώς η τελευταία ήθελε
να προχωρήσει η κόρη της στην άμβλωση.

Στην απόφασή τους οι δικαστές τονίζουν ότι τους προξένησε κατάπληξη
ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι πολωνικές αρχές άσκησαν ποινική δίωξη στο
κορίτσι με την κατηγορία της παράνομης σεξουαλικής σχέσεις αντί να την
θεωρήσουν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Όπως σημειώνουν, η Πολωνία
παραβίασε το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων που απαγορεύει την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση
προσώπων.

Η νομοθεσία της Πολωνίας όσον αφορά τις αμβλώσεις είναι από τις πιο
αυστηρές στην Ευρώπη. Το δικαστήριο έχει καταδικάσει τη χώρα άλλες δύο
φορές επειδή δεν έχει φροντίσει να τηρείται ο νόμος για το θέμα αυτό.

Τα νοσοκομεία στην πόλη Λούμπλιν έκαναν τα πάντα για να αποτρέψουν
την 14χρονη να προχωρήσει στην άμβλωση. Αρχικά ο επικεφαλής της
γυναικολογικής κλινικής "επικαλούμενος τις θρησκευτικές πεποιθήσεις
του, αρνήθηκε να εγκρίνει την άμβλωση" και κατόπιν παραβίασε το
ιατρικό απόρρητο, όταν κάλεσε έναν ιερέα για να πείσει την ανήλικη να
συνεχίσει την εγκυμοσύνη της. Ενημερώθηκαν επίσης και δημοσιογράφοι
και όταν η ιστορία έγινε γνωστή από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, το
κορίτσι δέχτηκε παρενοχλήσεις από ανθρώπους που αντιτίθενται στις
αμβλώσεις.

Παρόμοιες δυσκολίες αντιμετώπισε η οικογένεια και όταν απευθύνθηκε
σε νοσοκομείο της Βαρσοβίας. Η άμβλωση έγινε τελικά σε ένα νοσοκομείο
του Γκντανσκ, μιας πόλης που απέχει 500 χιλιόμετρα από το σπίτι του
κοριτσιού.

Το δικαστήριο τόνισε ότι η περίπτωση αυτή υπογραμμίζει το τεράστιο
χάσμα που υπάρχει στην Πολωνία μεταξύ της νομοθεσίας και του τρόπου με
τον οποίο συμπεριφέρονται γιατροί και τοπικοί αξιωματούχοι. Με βάση το
νόμο περί οικογενειακού προγραμματισμού του 1993 η άμβλωση στην
περίπτωση της 14χρονης δεν ήταν παράνομη.

Μολονότι η δίωξη σε βάρος της κοπέλας έπαψε, τέθηκε ταυτόχρονα στο
αρχείο και η υπόθεση σε βάρος του φερόμενου ως βιαστή της.

Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση ύψους 30.000 ευρώ στην ανήλικη
και άλλα 15.000 ευρώ στη μητέρα της.