Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η κόρη του Κλάους Κίνσκι κατηγορεί το θρύλο του γερμανικού κινηματογράφου για σεξουαλική κακοποίηση



Βερολίνο

  Η κόρη του βραβευμένου γερμανού ηθοποιού Κλάους Κίνσκι κατηγόρησε
τον εκλιπόντα πατέρα της ότι την κακοποιούσε σεξουαλικά όταν ήταν
παιδί, σπάζοντας τη σιωπή της πάνω από 20 χρόνια μετά το θάνατό του.

Ο Κίνσκι --ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία "Φιτσκαράλντο"
του σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτσογκ και είχε κάποτε υποδυθεί τον κακό σ' ένα
"σπαγγέτι γουέστερν" του Κλιντ Ίστγουντ-- είναι γνωστός ως ένας
εκκεντρικός και άστατος θρύλος του γερμανικού κινηματογράφου.

Σ' ένα βιβλίο όμως που θα εκδοθεί αυτό το μήνα, η κόρη του, η Πόλα
Κίνσκι, αποκαλύπτει μια πολύ σκοτεινή πλευρά αυτού του "τρομερού
παιδιού", που ήταν διαβόητο για τις κρίσης οργής του στα γυρίσματα και
σε συνεντεύξεις.

"Ο πατέρας μου με κακοποιούσε σεξουαλικά στη διάρκεια της παιδικής
ηλικίας μου", δήλωσε προς το Γερμανικό Πρακτορείο η 60χρονη κόρη του,
πρώην θεατρική ηθοποιός, ενόψει της έκδοσης του βιβλίου της με τίτλο
"Στόμα Παιδιού".

"’ρχισε να με αγγίζει και να με φιλάει με ανοιχτό το στόμα όταν
ήμουν πολύ μικρή, περίπου πέντε ή έξι χρόνων. Το έκρυβα επειδή με
απειλούσε. Και ήμουν εξαρτημένη απ' αυτόν και από τη στοργή του".

Ο πατέρας της, για τον οποίο λέει πως έκανε σεξ μαζί της από τότε
που ήταν εννέα ετών, της έλεγε πως αυτό είναι φυσιολογικό και πως
"παντού στον κόσμο οι πατέρες το κάνουν αυτό με τις κόρες τους",
δήλωσε στο εβδομαδιαίο ειδησεογραφικό περιοδικό "Στερν".

Ο Κίνσκι είχε εξερευνήσει τα θέματα της εμμονής και της τρέλας στις
ταινίες του, στις οποίες περιλαμβάνονται επίσης οι "Αγκίρε, η Οργή του
Θεού" του Χέρτσογκ, καθώς και μια ανατριχιαστική ερμηνεία του ως
Δράκουλα στην ασπρόμαυρη ταινία "Νοσφεράτου" του ίδιου σκηνοθέτη.

Κέρδισε πολλά κινηματογραφικά βραβεία και η λατρεία γύρω απ' αυτόν
αυξήθηκε μετά το θάνατό του σε ηλικία 65 χρόνων, το 1991, από καρδιακή
προσβολή.

"Έγραψα αυτό το βιβλίο επειδή δεν μπορώ να αντέξω άλλο το πώς ο
άνθρωπος αυτός δοξάζεται κατ' αυτό τον τρόπο ολοένα και περισσότερο
χρόνο με το χρόνο", δήλωσε η κόρη του. "Ήθελα να ξεκαθαρίσω ποιος ήταν
πραγματικά ο άνθρωπος αυτός".

Η ίδια πρόσθεσε πως δεν είχε ιδέα αν κάποιο από τα άλλα παιδιά από
τους τρεις γάμους του πατέρα της, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται και
η ετεροθαλής αδελφή της, η ηθοποιός Ναστάζια Κίνσκι ("Παρίσι, Τέξας"),
είχε υπάρξει επίσης θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.

Η Πόλα Κίνσκι δήλωσε πως ο βιασμός της όταν ήταν παιδί την έκανε να
παλεύει με συναισθήματα ενοχής και ντροπής στο μεγαλύτερο μέρος της
ζωής της ως ενήλικης. Είπε ακόμη πως ελπίζει ότι το βιβλίο της θα
βοηθήσει άλλα θύματα και πρόσθεσε πως "με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο,
όλοι μας εκτίουμε ποινές ισοβίων".



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία