Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γελάστε ελευθερα

Απονεμήθηκαν τα φετινά  αντι-Νόμπελ



Χάρβαρντ

Σκαθάρια που μελετούν τα άστρα για να προσανατολιστούν, ποντίκια που ζουν περισσότερο μετά από μια καρδιοχειρουργική επέμβαση όταν ακούνε όπερα, καθώς και η δυνατότητα βαδίσματος πάνω στο νερό σε άλλους πλανήτες είναι ανάμεσα στις πιο αστείες, αιρετικές ή και περιττές επιστημονικές έρευνες που βραβεύτηκαν με τα φετινά βραβεία Ig, τα θεωρούμενα εναλλακτικά «Νόμπελ του τρελού επιστήμονα». Κάθε νικητής θα πάρει 10 τρισεκατομμύρια δολάρια Ζιμπάμπουε, που δυστυχώς αντιστοιχούν σε μόλις τέσσερα δολάρια ΗΠΑ.

Τα δέκα Ig Νόμπελ 2013 -που αποτελούν τον πρόδρομο των κανονικών Νόμπελ τον επόμενο μήνα- απονεμήθηκαν  για 23η χρονιά σε μια τελετή στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, η οποία παραδοσιακά οργανώνεται από το χιουμοριστικό επιστημονικό περιοδικό "Annals of Improbable Research" (Χρονικά της Απίθανης Έρευνας), σύμφωνα με το "New Scientist" και τη βρετανική «Γκάρντιαν». Στόχος των βραβείων Ig, που απονέμονται από πραγματικούς κατόχους Νόμπελ, είναι να αναδείξουν έρευνες και ανακαλύψεις που «πρώτα κάνουν τους ανθρώπους να γελάσουν και μετά τους κάνουν να σκεφτούν».

Το κοινό βραβείο αστρονομίας - βιολογίας πήρε η ομάδα του Έρικ Γουόραντ του σουηδικού πανεπιστημίου του Λουντ για την ανακάλυψή τους ότι τα σκαθάρια της κοπριάς βρίσκουν το δρόμο τους τα βράδια, χρησιμοποιώντας τα άστρα του γαλαξία μας ως σημεία αναφοράς. Τα σκαθάρια όχι μόνο σπρώχνουν τους σβώλους κοπριάς σε ευθείες γραμμές χρησιμοποιώντας το φεγγάρι σαν ουράνιο «πλοηγό», αλλά και τις νύχτες χωρίς Σελήνη, καταφεύγουν στο φως των πιο μακρινών άστρων. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να βοηθήσει -όσο κι αν ακούγεται απίστευτο- στο σχεδιασμό αυτόνομων οχημάτων και ρομπότ.

Το βραβείο ιατρικής δόθηκε στον ιάπωνα Μασανόρι Νιίμι του πανεπιστημίου του Τόκιο για την ανακάλυψη ότι τα ποντίκια στα οποία γίνεται μεταμόσχευση καρδιάς, επιζούν περισσότερο όταν ακούνε συγκεκριμένη μουσική. Ενώ κανονικά πεθαίνουν μετά από επτά ημέρες, όσα ακούνε την όπερα «Λα Τραβιάτα» του Βέρντ, ζουν επί 27 ημέρες και όσα ακούνε την ιρλανδή τραγουδίστρια Ένυα, ζούν 11 ημέρες.

Το βραβείο ψυχολογίας πήρε ο Μπραντ Μπούσμαν του αμερικανικού πανεπιστημίου του Οχάιο για την ανακάλυψη (ή μάλλον την επιβεβαίωση) ότι κανείς αισθάνεται εσφαλμένα πιο ελκυστικός, όταν έχει πιει πολύ αλκοόλ - κάτι με το οποίο δεν είναι ανάγκη να συμφωνούν οι γύρω του! «Οι μεθυσμένοι νομίζουν ότι είναι πιο ελκυστικοί, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι», δήλωσε ο Μπραντ Μπούσμαν.

Το βραβείο πιθανοτήτων απονεμήθηκε σε ομάδα ζωολόγων του Αγροτικού Κολλεγίου της Σκωτίας υπό τον Μπερτ Τόλκαμπ για τη (συγκλονιστική) ανακάλυψη αφενός ότι όσο περισσότερο χρόνο μια αγελάδα μένει ξαπλωμένη, τόσο πιθανότερο είναι σύντομα να σηκωθεί και, αφετέρου, ότι από τη στιγμή που θα σταθεί όρθια, δεν μπορεί κανείς να προβλέψει εύκολα πόσο σύντομα θα ξαπλώσει πάλι.

Το βραβείο φυσικής κατέληξε στον Αλμπέρτο Μινέτι του πανεπιστημίου του Μιλάνο για μια μελέτη που συμπέρανε ότι οι άνθρωποι -χάρη στη μικρή βαρύτητά τους- θα είναι πιθανό να περπατούν πάνω σε λίμνες υγρού νερού στη Σελήνη, αλλά μάλλον όχι στον Άρη.

Το βραβείο μηχανικής στο πεδίο της ασφάλειας δόθηκε στον (μακαρίτη πλέον) Γκουστάνο Πίτσο για την εφεύρεση ενός ηλεκτρομηχανολογικού συστήματος που παγιδεύει σε ένα σάκο ένα αεροπειρατή, πετώντας τον μετά αυτόματα με ένα αλεξίπτωτο έξω από το αεροπλάνο!Το βραβείο χημείας πήρε μια ιαπωνική ερευνητική ομάδα υπό τον Σινσούκε Ιμάι για την ανακάλυψη ότι η βιοχημική διαδικασία που κάνει τους ανθρώπους να κλαίνε, όταν καθαρίζουν κρεμμύδια, είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες.

Το βραβείο ειρήνης απονεμήθηκε στον πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος απαγόρευσε τα χειροκροτήματα δημοσίως, καθώς και στην αστυνομία της χώρας του, η οποία συνέλαβε ένα μονόχειρα άνδρα με την κατηγορία ότι χειροκρότησε (κι όμως πρόκειται για πραγματικό γεγονός…).

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία