Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μάνα που υποστήριζε  επί τέσσερις μήνες οτι η κόρη της εξαφανίσθηκε,"σπάζει" και ομολογεί οτι δολοφονήθηκε.... 



Παρίσι

H εξαφάνιση της πεντάχρονης Φιόνα κα τα δάκρυα της μητέρας της είχαν συγκλονίσει ολόκληρη τη Γαλλία τον περασμένο Μάιο, προκαλώντας μεγάλη κινητοποίηση. Τέσσερις μήνες μετά η μητέρα ομολόγησε ότι η μικρούλα πέθανε μετά τον ξυλοδαρμό της από τον πατριό της.

Η Σεσίλ Μπουρζόν που δήλωνε μέχρι τώρα  ότι η κόρη της εξαφανίστηκε σε ένα πάρκο στο Κλερμόν-Φεράν, στην κεντροανατολική Γαλλία, "έσπασε"  μετά τις πιεστικές ερωτήσεις της αστυνομίας: η Φιόνα υπέκυψε μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της από τον σύντροφο της μητέρας της, ένα βράδυ με πολύ αλκοόλ και με φίλους στο σπίτι, την παραμονή ή την προπαραμονή της 12ης Μαϊου, την υποτιθέμενη ημερομηνία εξαφάνισής της.

Ο πατριός της Φιόνα, ο Μπερκάνε Μακλούφ, υποστήριξε ότι ήταν ένα ατύχημα στο σπίτι, ομολογώντας ωστόσο ότι "το ζευγάρι έστησε το σενάριο", δήλωσε ο δικηγόρος του, προσθέτοντας ότι το κοριτσάκι τάφηκε κατόπιν κοντά στο Κλερμόν-Φεράν.

Η 25χρονη Μπουρζόν είχε κερδίσει την συμπόνια όλης της κοινής γνώμης στη Γαλλία τον Μάιο όταν δήλωνε την αδυναμία και την απελπισία της στα μμε, επικρίνοντας τους ερευνητές ότι δεν προχωρούν αρκετά γρήγορα ώστε για να βρεθεί η κόρη της.

Η νέα γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα και με δάκρυα στα μάτια, είχε απευθύνει "έκκληση για βοήθεια" από τον περίβολο του Δικαστικού Μεγάρου του Κλερμόν-Φεράν.

Ομάδες υποστήριξης στο Facebook συγκροτήθηκαν και πορείες οργανώθηκαν μετά την εξαφάνιση της Φιόνα. Σήμερα η επιτροπή υποστήριξης "Ολοι μαζί για την Φιόνα" δήλωσε "αηδιασμένη".

Υστερα από μήνες ενδελεχούς έρευνας, η εκδοχή των γεγονότων που υποστήριζε το ζευγάρι κατέρρευσε.

Η Σεσίλ Μπουρζόν και ο Μπερκάνε Μακλούφ τέθηκαν υπό κράτηση, μετά τη σύλληψή τους στο Περπινιάν, στη νότια Γαλλία, όπου το ζευγάρι είχε εγκατασταθεί έκτοτε.

Νεολαίοι της συνοικίας περιέγραψαν τον Μακλούφ ως "γνωστό τοξικομανή". "Μόλις ήρθε εδώ, έψαχνε ηρωίνη και ρωτούσε πού μπορούσε να βρει", δήλωσε ένας νέος.

Τρία ακόμη πρόσωπα προφυλακίστηκαν για την υπόθεση αυτή, στο Κλερμόν-Φεράν. Όπως η μητέρα και ο πατριός, τα πρόσωπα αυτά θεωρούνται ύποπτα ότι ήταν παρόντα σε όσα διαδραματίστηκαν τη μοιραία νύχτα.

Η Μπουρζόν διηγείτο μέχρι σήμερα ότι η Φιόνα χάθηκε ενώ έπαιζε με την μικρότερη αδελφή της σε πάρκο και ότι η ίδια, έγκυος έξι μηνών σε ένα παιδί που γεννήθηκε το καλοκαίρι, είχε αποκοιμηθεί.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία