Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




UNICEF

Παιδιά ευνουχίζονται, βιάζονται και σφαγιάζονται ομαδικά κατά τον εμφύλιο πόλεμο στο Νότιο Σουδάν



Τζούμπα

Οι αντίπαλες ένοπλες ομάδες που συγκρούονται στο Νότιο Σουδάν εδώ και ενάμιση χρόνο διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα σε βάρος μικρών παιδιών: τα ευνουχίζουν, τα βιάζουν και μερικές φορές τα δένουν όλα μαζί και τους κόβουν τον λαιμό, κατήγγειλαν τα Ηνωμένα Έθνη.

"Επιζώντες αφηγήθηκαν ότι άφηναν ευνουχισμένα αγόρια να πεθάνουν από αιμορραγία... ότι κοριτσάκια οκτώ ετών βιάστηκαν ομαδικά και κατόπιν δολοφονήθηκαν", ανέφερε ο Άντονι Λέικ, ο γενικός διευθυντής της UNICEF σε ανακοίνωσή του. "Μικρά παιδιά δένονταν όλα μαζί και μετά οι δράστες τους έκοβαν το λαιμό... άλλα τα έριχναν (ζωντανά) σε φλεγόμενα κτίρια", πρόσθεσε.

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά εκτιμάται ότι έχουν σκοτωθεί στον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στο Νότιο Σουδάν τους τελευταίους 18 μήνες, μολονότι δεν υπάρχει κάποιος επίσημος απολογισμός. Τουλάχιστον 129 παιδιά σκοτώθηκαν τον περασμένο μήνα στην Πολιτεία Γιούνιτι (Ενότητα), στα βόρεια χώρας, όπου έχουν δοθεί κάποιες από τις σκληρότερες μάχες του πολέμου αυτού.

Ο εμφύλιος ξέσπασε τον Δεκέμβριο του 2013, όταν ξεκίνησαν συγκρούσεις μεταξύ μονάδων του στρατού της χώρας με αφορμή την πολιτική και εθνοτική αντιπαλότητα μεταξύ του προέδρου Σάλβα Κιρ και του πρώην αντιπροέδρου Ρικ Μάκαρ. Ο πόλεμος σημαδεύτηκε από τις σφαγές που διαπράττουν και οι δύο πλευρές, τους βιασμούς και τις απαγωγές παιδιών, τα οποία κατόπιν χρησιμοποιούνται ως στρατιώτες στις μάχες.

"Η βία σε βάρος των παιδιών στο Νότιο Σουδάν έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο βαρβαρότητας. Παιδιά στρατολογούνται με ανησυχητικούς ρυθμούς από τις ένοπλες ομάδες και των δύο πλευρών -- περίπου 13.000 από αυτά υποχρεώθηκαν να συμμετάσχουν σε μια σύγκρουση για την οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη", συνέχισε ο Λέικ. "Φανταστείτε τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες για αυτά τα παιδιά --και όχι μόνο αυτές που συνδέονται με τη βία που έχουν υποστεί τα ίδια αλλά και με τα δεινά που επέβαλαν αυτά σε άλλους", τόνισε.

Ο ΟΗΕ προειδοποίησε πριν από λίγες ημέρες ότι 250.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα στο Νότιο Σουδάν ενώ τα δύο τρίτα των 12 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας χρειάζονται κατεπειγόντως βοήθεια.

"Στο όνομα της Ανθρωπότητας και της στοιχειώδους αξιοπρέπειας, αυτή η βία σε βάρος αθώων πρέπει να σταματήσει", υπογράμμισε ο Λέικ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία