Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




WWF: Το 2020 θα έχει εξαφανιστεί το 67% των άγριων ζώων



Nέα Υόρκη.-

Δραματικές οι προβλέψεις της WWF για τον πληθυσμό των άγριων ζώων παγκοσμίως. Το ποσοστό μείωσης του πληθυσμού ενδέχεται να αγγίξει το 67% σε λιγότερο από πέντε χρόνια, σύμφωνα με έκθεση του οργανισμού.

Η έκθεση  προειδοποιεί ότι η απώλεια των ενδιαιτημάτων λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, του κυνηγιού, και της ρύπανσης, θα οδηγήσουν σε μια έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών. Χρησιμοποιώντας στοιχεία για τον πληθυσμό των ζώων από το 1970 ως μέτρο σύγκρισης, οι επιστήμονες αξιολόγησαν την κατάσταση της βιοποικιλότητας και προειδοποιούν τώρα ότι ο πλανήτης θα χάσει το 67% των ζώων του έως το 2020, εάν δεν καταβληθούν αμέσως σημαντικές προσπάθειες για την προστασία των άγριων πληθυσμών.

Η συγκεκριμένη ετήσια έκθεση υπολογίζει την κατάσταση της βιοποικιλότητας του πλανήτη αξιολογώντας τις πληθυσμιακές τάσεις των ζώων που ζουν στην ξηρά και τη θάλασσα. Η νέα έκθεση αναγνωρίζει ότι οι κίνδυνοι για τα ζώα σε όλο τον κόσμο αποτελούν μία παγιωμένη κατάσταση και όχι κάτι νέο. Εξάλλου, η συνολική μείωση των παγκόσμιων πληθυσμών θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και ψαριών ήταν 58% μεταξύ 1970 και 2012. Αυτό μεταφράζεται σε απώλεια ειδών περίπου 2% κάθε χρόνο. Η περιβαλλοντική καταστροφή συνεχίζεται αμείωτη, τόσο άμεσα, με τη μορφή του κυνηγιού και της αποψίλωσης των δασών, καθώς και μέσω δευτερογενών παραγόντων, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, καθιστώντας την απειλή για την επιβίωση των άγριων ζώων ακόμα πιο σοβαρή.
«Δεν είμαστε πια ένας μικρός κόσμος σε ένα μεγάλο πλανήτη. Αποτελούμε πλέον ένα μεγάλο κόσμο σε ένα μικρό πλανήτη, και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού», δήλωσε ο καθηγητής Γιόχαν Ρόκστρεμ, προλογίζοντας την έκθεση.
Από όλα τα ζώα της γης, έχουν επηρεαστεί σοβαρότερα από την ανθρώπινη δραστηριότητα εκείνα που κατοικούν σε ποτάμια και λίμνες. Οι ζωικοί πληθυσμοί σε υγροτόπους γλυκού νερού έχουν μειωθεί κατά 81% από το 1970, γεγονός που αποδίδεται στην υπερβολική άντληση νερού, τη ρύπανση και τα φράγματα, αναφέρει η έκθεση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία αναγκάζει τα ζώα να προσαρμόσουν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους, ενισχύει τις αρνητικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δράσης και επιταχύνει την απώλεια των πληθυσμών.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία