«Εσείς στη Γερμανία υποστηρίζετε την τρομοκρατία και αυτό θα σας γίνει μπούμερανγκ, είναι θέμα χρόνου να χτυπήσει κι εσάς η τρομοκρατία. Εμείς ανησυχούμε γιατί η Γερμανία προστατεύει εδώ και δεκαετίες τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το PKK και το DHKPC, ενώ τώρα έγινε και στέκι της οργάνωσης του Φετουλάχ Γκιουλέν (FETÖ)» είχε πει ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε ομιλία που μετέδωσε προ μηνών το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της χώρας του και είχε κατηγορήσει ευθέως τη Γερμανία για παροχή προστασίας σε τρομοκράτες.

Μία ολόκληρη χώρα ως «άντρο τρομοκρατών». Κάπως έτσι θέλει να παρουσιάζει τη Γερμανία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Για τους Γερμανούς η περιγραφή φαντάζει αλλοπρόσαλλη, αλλά για τους Τούρκους που διαμένουν στη Γερμανία εμπεριέχει και μία απειλή: πολλοί φοβούνται ότι η Άγκυρα, επικαλούμενη την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου ή άλλες «ανατρεπτικές» δραστηριότητες, θα μπορούσε να ζητήσει την έκδοσή τους από τις γερμανικές αρχές ή να ακυρώσει τα διαβατήριά τους.

Δεν είναι λίγοι πλέον εκείνοι που ζητούν άσυλο στη Γερμανία όπως λ.χ. ο Τζαφέρ Σαντίκ, μέλος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και παλαιότερα δημοτικός σύμβουλος σε μία μικρή πόλη με συμπαγή κουρδικό πληθυσμό. Αυτό και μόνο, λέει ο Σαντίκ, ήταν αρκετό ώστε να του απαγγελθεί κατηγορία για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, η οποία τελικά οδήγησε στην καταδίκη του. «Ποτέ δεν κράτησα όπλο, ποτέ δεν έκανα κάτι παράνομο, δεν έχω σχέση με τρομοκρατική οργάνωση. Πιστεύω ότι το κουρδικό ζήτημα πρέπει να επιλυθεί με δημοκρατικές διαδικασίες, αυτή τη λύση υποστήριζα πάντα και καμία άλλη» λέει ο ίδιος. Τελικά ο Σαντίκ κατάφερε να διαφύγει. Σήμερα ζει στην Κολωνία. Φοβάται όμως ότι, όπως αναφέρουν πρόσφατα δημοσιεύματα, η Τουρκία θα ακυρώσει τα διαβατήρια πολιτών που είχαν διαφύγει στο εξωτερικό, αν δεν επιστρέψουν στην πατρίδα τους μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. «Είχα υποστεί μία αυθαίρετη τιμωρία και αναγκάστηκα να εγκαταλείψω την πατρίδα μου. Θέλω να προσαρμοστώ όσο πιο γρήγορα γίνεται στη Γερμανία και να βρω δουλειά, ώστε να φέρω και την οικογένειά μου. Γι αυτό ελπίζω να γίνει δεκτή η αίτησή μου για παροχή ασύλου» λέει ο ίδιος. Μέχρι στιγμής πάντως οι τουρκικές αρχές δεν φαίνεται να έχουν υποβάλει επίσημο αίτημα για την έκδοση του Τζαφέρ Σαντίκ.

Σύμφωνα με τις αρμόδιες γερμανικές αρχές, το 75% των Τούρκων που ζητούν πολιτικό άσυλο κατάγεται από κουρδικές επαρχίες. Άλλοι θωρούνται υποστηρικτές του ισλαμιστή πνευματικού ηγέτη Γκιουλέν. Δεν λείπουν όμως και κάποιες ξεχωριστές περιπτώσεις, όπως είναι η φοιτήτρια Άιτσα Έτσντεμιρ που βρέθηκε στην Κολωνία με το πρόγραμμα Erasmus, αλλά το περασμένο καλοκαίρι έμαθε ότι στην Τουρκία συνέλαβαν τον πατέρα της και μάλιστα τον φυλάκισαν στο ίδιο κελί μαζί με άλλους 36 κρατούμενους. Τώρα η νεαρή Τουρκάλα φοβάται να επιστρέψει στην πατρίδα της. «Από τότε που έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος έχουν επανέλθει και τα βασανιστήρια στις φυλακές. Η Διεθνής Αμνηστία έχει δημοσιεύσει μαρτυρίες δικηγόρων. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι υφίστανται απειλές και εκφοβισμούς, για να μη μιλήσουν. Στη Γερμανία αισθάνομαι ασφάλεια, γιατί το κράτος σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα του πολίτη. Γι αυτό ζήτησα πολιτικό άσυλο…» λέει η ίδια.