Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αφροαμερικανός ανέλαβε στις ΗΠΑ  την ηγεσία... νεοναζιστικού
κόμματος,για να το... διαλύσει!!!



Ντιτρόιτ.-

Όσοι υποστηρίζουν πως η ζωή ξεπερνά σε φαντασία την τέχνη, θα
αισθάνονται πέρα για πέρα δικαιολογημένοι με αυτό που συνέβη στο
Ντιτρόιτ, με τον νέο ηγέτη ενός από τα μεγαλύτερα νεοναζιστικά κόμματα
στις ΗΠΑ το ΕθνικοΣοσιαλιστικό Κίνημα (NSM). Εάν κάποιος θεωρούσε
εντελώς απίθανο να συμβεί στην πραγματικότητα το σενάριο της ταινίας
του Σπάικ Λι «Στα άδυτα της Κου Κλουξ Κλαν», όπου ένας Αφροαμερικανός
αστυνομικός διεισδύει, στη δεκαετία του '70, στη ρατσιστική οργάνωση
για να φθάσει στον πυρήνα της ηγεσίας τους, η είδηση πως νέος
επικεφαλής του NSM είναι ένας... νέγρος ονόματι Τζέιμς Στερν άφησε
άφωνους τους πάντες.

Στην αρχή κανένας δεν πίστευε την είδηση, ώσπου ο νέος ηγέτης της
νεοναζιστικής οργάνωσης άρχισε να δίνει συνεντεύξεις, εξηγώντας τα
σχέδιά του για την ακροδεξιά οργάνωση. Το πρώτο από αυτά είναι να
την... διαλύσει!!!
Ο 54χρονος Στερν, παλαιό μαχητικό στέλεχος από την Καλιφόρνια, είχε
κερδίσει σε τέτοιον βαθμό την εμπιστοσύνη τού μέχρι τώρα αρχηγού τής
οργάνωσης Τζεφ Σεπ τα τελευταία χρόνια, που στα μέσα του Ιανουαρίου
-όπως προκύπτει από το γραφείο καταθέσεων ονομασιών οργανώσεων και
οντοτήτων του Εφετείου του Μίτσιγκαν-  τον έπεισε να του μεταβιβάσει
κι επισήμως την ηγεσία του κόμματος.

Το NSM βρίσκεται αντιμέτωπο με μία δικαστική δίωξη για τη συμμετοχή
του στα επεισόδια της ρατσιστικής πορείας στο Σαρλότβιλ της Βιρτζίνια
το καλοκαίρι του 2017, που κατέληξε σε σοβαρά επεισόδια και στον
θάνατο μίας λευκής γυναίκας, η οποία παρασύρθηκε από αυτοκίνητο που
οδήγησε νεαρός ρατσιστής σκόπιμα εναντίον ομάδας αντιρατσιστών
διαδηλωτών. Το επεισόδιο αυτό ανησυχούσε σφόδρα τον Σεπ για τις
προσωπικές και κομματικές επιπτώσεις που προμηνούσε μία δικαστική
δίωξη. «Γνώριζε πως είχε τα πιο ευάλωτα και απρόβλεπτα μέλη που είχε
ποτέ στην οργάνωση. Αντιλήφθηκε πως εάν κάποιος διέπραττε ένα έγκλημα
θα ήταν εκείνος που θα καθίστατο υπεύθυνος γι' αυτό», τόνισε ο Στερν
στην πρώτη του συνέντευξη στην εφημερίδα The Washington Post.

Βέβαια, η μεγάλη απορία παραμένει:Πως απ' όλα τα στελέχη του
ρατσιστικού κόμματος ο Σεπ επέλεξε να μεταβιβάσει την ηγεσία του στα
χέρια ενός Αφροαμερικανού, ο οποίος θα διατάσσει χιλιάδες λευκούς
οπαδούς της ανωτερότητας της λευκής φυλής. Σύμφωνα με τον Στερν, οι
δύο άνδρες γνωρίζονταν από πολύ παλιά. Όταν ο αφραμερικανός ακτιβιστής
εξέτιε ποινή φυλάκισης σε σωφρονιστικό ίδρυμα του Μισισιπί για απάτη
κατά των Ταχυδρομείων, είχε ως συγκάτοικό του στο κελί τον γνωστό
ηγέτη της ΚουΚλουξΚλαν, Έντγκαρ Ρέι Κίλεν, που ήταν φυλακισμένος για
τη δολοφονία τριών μελών του κινήματος υπέρ των φυλετικών δικαιωμάτων
το 1964. Μολονότι αρχικά ο Κίλεν προσέβαλε με ρατσιστικούς
χαρακτηρισμούς τον Στερν, οι δύο άνδρες κατέληξαν να γίνουν φίλοι,
στον βαθμό που του μεταβίβασε πολλές από τις δραστηριότητές του στο
κόμμα, μολονότι η οικογένεια του Κίλεν το αρνείται στις αντίστοιχες
δηλώσεις της στην Post. Όπως διηγείται ο Στερν, όταν βγήκε το 2016 από
τις φυλακές χρησιμοποίησε τις εξουσίες που του είχε παραχωρήσει ο
Κίλεν για να διαλύσει την οργάνωσή του.

Ο ίδιος τονίζει πως το 2014 ο Σεπ είχε έλθει σε επαφή μαζί του για να
τον ρωτήσει σχετικά με τη σχέση του με τον Κίλεν, ο οποίος έφυγε από
τη ζωή το 2018. Γνωρίσθηκαν και έτσι ξεκίνησε η ανοίκεια σχέση τους,
στο πλαίσιο της οποίας αντάλλασαν γνώμες για την πολιτική, τις φυλές
και την Ιστορία. Στις αρχές του 2019 ο Σεπ τού εκμυστηρεύθηκε την
ανησυχία του για την πορεία της υπόθεσης στη Σαρλότβιλ και ο Στερν
προθυμοποιήθηκε να αναλάβει αυτός τη λύση της.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία