Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δείπνο στα 555 μέτρα



Σεούλ.-

Το 123F Lounge βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του Lotte World Tower
στη Σεούλ, 555 μέτρα πάνω από το έδαφος. Ο πύργος είναι το ψηλότερο
κτίριο στη χώρα -και το πέμπτο ψηλότερο κτίριο στον κόσμο, σύμφωνα με
την επίσημη ιστοσελίδα του, και η εμπειρία ενός δείπνου στο 123F
Lounge, μοιάζει με μοναδική εμπειρία ζωής.
Αλλά αποδεικνύεται ότι το να φτάσετε στο εστιατόριο δεν είναι τόσο
απλό όσο το να ανεβείτε και να κατεβείτε από το ασανσέρ, καθώς
πρόκειται για μια ολόκληρη διαδικασία που μπορεί εύκολα να διαρκέσει
έως και μία ώρα.
Αφού αγοράσουν ένα εισιτήριο εισόδου -27.000 κορεατικά γουόν (περίπου
20 δολάρια) για τους ενήλικες και 24.000 γουόν (18 δολάρια) για τα
παιδιά- οι επισκέπτες εισέρχονται σε μια αίθουσα αναμονής, που
κατακλύζεται από μπλε φως, την ώρα που φάλαινες κολυμπούν σε μια
γιγαντοοθόνη στην οροφή. Ακολουθούν πολλά διαφορετικά δωμάτια -κάποια
με ευκαιρίες για επαγγελματικές φωτογραφίες- πριν από μια αινιγματική
σειρά χώρων με θέμα τις φάλαινες.
Υπάρχουν δύο μεγάλοι διάδρομοι -ο ένας φωτίζεται με σκούρο μπλε χρώμα
καθώς οι φάλαινες κολυμπούν δίπλα σας σε οθόνες κατά μήκος του τοίχου,
ο άλλος με πάνελ LED στην οροφή που περιστρέφονται μέσα από πολύχρωμα
μοτίβα μωσαϊκού, σε έντονη αντίθεση με ασπρόμαυρες φωτογραφίες
φαλαινών στον τοίχο, ενώ οι ήχοι που ακούγονται από φάλαινες ενισχύουν
την υποβρύχια ατμόσφαιρα. Ένα άλλο δωμάτιο έχει ψεύτικα σύννεφα που
αιωρούνται στον αέρα και φάλαινες ζωγραφισμένες στον τοίχο, που
εμφανίζονται εν μέσω πτήσης.
Μετά από πολλές φάλαινες, ο επισκέπτης φτάνει τελικά στο ασανσέρ, το
οποίο χρειάζεται ένα λεπτό για να ανέβει στο παρατηρητήριο Seoul Sky,
ταξιδεύοντας με ταχύτητα 10 μέτρων ανά δευτερόλεπτο.
Βγαίνοντας έξω, οι επισκέπτες οδηγούνται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο,
καθώς παίζει ένα βίντεο, προφανώς μια καλλιτεχνική απόδοση της
ιστορίας της Σεούλ και του Lotte World Tower, πριν η οθόνη χωριστεί σε
δύο γιγαντιαία πάνελ, τα οποία σηκώνονται αργά σαν κουρτίνα και
αποκαλύπτουν την εκπληκτική θέα της Σεούλ μέσα από παράθυρα από το
δάπεδο μέχρι την οροφή.
Το παρατηρητήριο εκτείνεται σε πολλούς ορόφους, με γιγαντιαία παράθυρα
που επιτρέπουν μια σαρωτική θέα 360 μοιρών της μητρόπολης. Μπορεί
κανείς να εντοπίσει τον εμβληματικό πύργο N Seoul Tower που δεσπόζει
στο βουνό Namsan, γέφυρες που εκτείνονται κατά μήκος του ποταμού,
πάρκα και αθλητικά στάδια, ακόμη και τις βόλτες στο κοντινό θεματικό
πάρκο Lotte World.
Μετά από την κατάλληλη ποσότητα επιφωνημάτων εντυπωσιασμού και
θαυμασμού, ο επισκέπτης φτάνει τελικά στο εστιατόριο στον 123ο όροφο,
το οποίο μετρά ύψος 555 μέτρων. Το εστιατόριο είναι ταυτόχρονα
ευρύχωρο και άνετο, με αναπαυτικές καρέκλες και φωτιστικά σε κάθε
τραπέζι. Τα παράθυρα καταλαμβάνουν έναν ολόκληρο τοίχο, που φτάνουν
μέχρι το ψηλό ταβάνι και πλημμυρίζουν το χώρο με ζεστό φως κατά τη
διάρκεια του ηλιοβασιλέματος.
Το μενού είναι αρκετά ακριβό για τα κορεατικά δεδομένα -28 δολάρια για
ένα μοσχαρίσιο στιφάδο, 19 δολάρια για σπαγγέτι με σάλτσα ντομάτας και
18 δολάρια για μια σαλάτα του Καίσαρα- αλλά αξίζει και με το παραπάνω,
καθώς απολαμβάνετε την απίστευτη θέα και τον ήλιο να βυθίζεται κάτω
από τον ορίζοντα, μετατρέποντας για λίγο τον ουρανό σε φλογερό
πορτοκαλί.
Το Lotte World Tower βρίσκεται στη γειτονιά Jamsil της νοτιοανατολικής
περιοχής Songpa-gu στη Σεούλ. Είναι ανοιχτός όλη την εβδομάδα, αν και
οι ώρες λειτουργίας εξαρτώνται από την ημέρα, και είναι προσβάσιμος με
μετρό, λεωφορείο ή αυτοκίνητο.
newsbeast.gr

 

 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία