Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο Στίβεν Χόκινγκ μποϊκοτάρει το Ισραήλ, διαμαρτυρόμενος για τους Παλαιστίνιους



Λονδίνο

Ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ συμμετέχει στο επιστημονικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μεταχείριση των Παλαιστινίων. Ο Χόκινγκ απέσυρε τη συμμετοχή του από ένα διεθνές συνέδριο που θα γίνει στην Ιερουσαλήμ τον Ιούνιο και το οποίο διοργανώνει ο πρόεδρος της χώρας Σιμόν Πέρες με αφορμή και τα 90ά γενέθλιά του, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν».

Ο 71χρονος πρώην καθηγητής του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, ο οποίος εδώ και χρόνια είναι καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι του και αδυνατεί να μιλήσει εξαιτίας μιας σοβαρής νευρολογικής πάθησης, αποδέχτηκε αρχικά την πρόσκληση που του απέστειλε το γραφείο του ισραηλινού προέδρου να είναι κεντρικός ομιλητής στο πέμπτο ετήσιο συνέδριο «Αντιμετωπίζοντας το Αύριο», όπου έχουν προσκληθεί διάφορες διεθνείς προσωπικότητες και κάθε χρόνο συμμετέχουν χιλιάδες άτομα.

Η υγεία του Στίβεν Χόκινγκ έχει επιδεινωθεί τελευταία, αλλά η αναθεώρηση της αρχικής απόφασής του φαίνεται πως είχε πολιτικά κίνητρα. Προ ημερών, έγραψε ένα σύντομο γράμμα στον Σιμόν Πέρες καθιστώντας του γνωστό πως άλλαξε γνώμη, αν και δεν ανακοίνωσε δημόσια την αλλαγή της στάσης του.

Όμως, με έγκριση του Στίβεν Χόκινγκ, η Βρετανική Επιτροπή για τα Πανεπιστήμια της Παλαιστίνης εξέδωσε μια ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει ότι ο Βρετανός φυσικός «πήρε την ανεξάρτητη απόφαση να τηρήσει το μποϊκοτάζ, με βάση τις γνώσεις του για την κατάσταση στην Παλαιστίνη και την ομόφωνη συμβουλή εκ μέρους των ακαδημαϊκών επαφών που διατηρεί εκεί».

Η πρωτοβουλία του Σ. Χόκινγκ εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης επιστημονικής καμπάνιας κατά του Ισραήλ στη Βρετανία. Τον Απρίλιο, ο Σύλλογος Διδασκόντων της Ιρλανδίας ήταν ο πρώτος στην Ευρώπη που κάλεσε σε ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ του Ισραήλ.

Εδώ κι έναν μήνα που έγινε γνωστό ότι ο Στίβεν Χόκινγκ θα μιλούσε στο ισραηλινό συνέδριο, είχε βομβαρδιστεί με μηνύματα από τη χώρα του και από το εξωτερικό, που προσπαθούσαν να του αλλάξουν γνώμη και τελικά φαίνεται πως το πέτυχαν. Όπως είπε στους φίλους του, αποφάσισε να ακολουθήσει τη συμβουλή των Παλαιστινίων συναδέλφων του, οι οποίοι ομόφωνα τον προέτρεψαν να μην παραστεί στην εκδήλωση.

Διάφορες προσωπικότητες έχουν επίσης αρνηθεί προσκλήσεις να επισκεφτούν το Ισραήλ, όπως οι μουσικοί Έλβις Κοστέλο, Άνι Λένοξ και Μπράιαν Ίνο, όμως άλλοι κατήγγειλαν το μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ ως επιλεκτικό και αναποτελεσματικό. Ο συγγραφέας Ίαν ΜακΓιούαν (ο οποίος πήρε το «Βραβείο Ιερουσαλήμ» το 2011) δήλωσε χαρακτηριστικά: «Αν πήγαινα μόνο σε χώρες που εγκρίνω, πιθανώς δεν θα σηκωνόμουν ποτέ από το κρεβάτι μου».

Ο Στίβεν Χόκινγκ έχει επισκεφτεί τέσσερις φορές το Ισραήλ στο παρελθόν, πιο πρόσφατα το 2006, όταν έκανε ομιλίες σε ισραηλινά και παλαιστινιακά πανεπιστήμια, μετά από πρόσκληση της βρετανικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ και είχε τότε εκφράσει τη χαρά του. Αλλά το 2009, καταδίκασε την ισραηλινή επίθεση στη Γάζα και από τότε, η στάση του απέναντι στο Ισραήλ δείχνει να έχει σκληρύνει.

Το γραφείο του προέδρου Σιμόν Πέρες δεν είχε ανακοινώσει επίσημα την απόσυρση του Χόκινγκ, αλλά το όνομά του Βρετανού επιστήμονα έχει ήδη αποσυρθεί από τη λίστα των ομιλητών στην ιστοσελίδα του συνεδρίου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία