Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σκολίωση: Μην την αφήσετε εκτός ελέγχου

Των Μιμή Μαρσέλλου MS, PT και Φωτεινής Λάγαρη ΜΑ, ΡΤ* 
New York University (U.S.A), Φυσικοθεραπεύτριες



Αθήνα

Τι είναι η σκολίωση; 

Η εντός φυσιολογικών ορίων σπονδυλική στήλη (ΣΣ) εμφανίζει κυρτώματα μόνο μπροστά και πίσω. Στην περίπτωση της σκολίωσης παρατηρείται η πλάγια κλίση της σπονδυλικής κλίσης στο κατά μέτωπο επίπεδο και μοιάζει με γράμμα S ή C. H πλάγια απόκλιση συχνά συνοδεύεται από στροφή τόσο στη θωρακική όσο και στην οσφυική μοίρα της ΣΣ.
Χαρακτηριστικά της σκολίωσης είναι η ασυμετρία στο ύψος των ώμων, των ωμοπλατών, των γοφών και της απόστασης των άκρων από τον κορμό μονόπλευρα, καθώς και η ασυμμετρία της προεξοχής των πλευρών από τη μια πλευρά, λόγω στροφής της ΣΣ.
Η σκολίωση μπορεί να ανιχνευτεί νωρίς από τους γονεις ή και τα ίδια τα παιδιά, όταν τα ρούχα δεν στέκονται καλά ή τα μπατζάκια δεν είναι ίσια. Είναι όμως και πολύ πιθανόν να αγνοηθούν λόγω της καθημερινής στάσης των παιδιών σήμερα τόσο στην όρθια όσο και στην καθιστή θέση.
Είναι σημαντικό στην εφηβεία να παρατηρείται το σώμα των εφήβων μιας και η κρίσιμη ηλικία της ανάπτυξης καθώς και της δεύτερης φάσης της σκελετικής ωρίμανσης  είναι 9-14 ετών.
Σε αυτήν την περίοδο, η ανάπτυξη είναι ραγδαία και μια ήπια μορφή σκολίωσης μπορεί να εξελιχτεί εκτός ελέγχου.
Το 85% της σκολίωσης ανήκει στην κατηγορία της εφηβικής ή ιδιοπαθούς μορφής, που σημαίνει ότι η ΣΣ εμφανίζει κυρτώματα εκτός άξονα, χωρίς να προϋπάρχει άλλος λόγος ή αρρώστεια. Το 15% οφείλεται σε άλλους παράγοντες σοβαρότερων αιτιών, όπως αυτοί των οστικών, νευρικών και μυικών ανωμαλιών.

Είναι  η σκολίωση κληρονομική;

Ναι, υπάρχει συσχετισμός κληρονομικότητας, γι΄ αυτό θα πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη σημασία νωρίς στις οικογένειες που έχουν προηγούμενη συγγενική διάγνωση.

Ποια είναι η διαφορά της πραγματικής από τη φαινομενική σκολίωση;

Πολλές φορές η εικόνα της σκολίωσης, όπου τα κυρτώματα της ΣΣ είναι εκτός άξονα και παρουσιάζεται σωματική ασυμμετρία, οφείλεται σε ανισοϋψή κάτω άκρα, φαινόμενο που παρατηρείται εξαιτίας εκ γενετής κατασκευής ή μετέπειτα τραυματισμού οστικού ή μυικού.

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η σκολίωση;

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και απαιτεί διαφορετική προσέγγιση, σύμφωνα με την ετοιμότητα, τον ψυχισμό και την κουλτούρα του ασθενούς.
Η παρέμβαση θα πρέπει να ακολουθεί τις αρχές της κλινικής συλλογιστικής και με βάση τις διεθνείς κλινικές οδηγίες, ώστε να υπάρξει η σωστότερη αντιμετώπιση του προβλήματος. Αξιολογούνται οι περιπτώσεις και σε συνεργασία με ειδικούς γιατρούς και γιατρούς ακτινοδιαγνωστικής  εκπαιδεύονται γονείς και έφηβοι στη σωστή και έγκαιρη αντιμετώπιση.
Η κλινική αξιολόγηση, το πελματογράφημα, η χαμηλού κόστους ψηφιακής μορφής ακτινογραφία σε διαβαθμισμένο χαρτί μπορούν να εξασφαλίσουν σαφείς μετρήσεις και διάγνωση.
Στην περίπτωση φαινομενικής σκολίωσης,  η ακτινοδιαγνωστική με σαφείς πλέον ηλεκτρονικές μετρήσεις των κάτω άκρων, καθώς και η απεικόνιση της ΣΣ, των κυρτωμάτων και των στροφών της, μπορούν να αποτελέσουν γνώμονα για τη θεραπευτική.
Αν η σκολίωση είναι φαινομενική και μόνο τα άκρα άνισα, τότε η κατασκευή ορθωτικού πέλματος, με ανύψωση υπέρ του κοντύτερου άκρου, μπορεί θαυμάσια να αποκαταστήσει τα μη πραγματικά φαινόμενα που παρουσιάζονται στη ΣΣ.
Στην περίπτωση της πραγματικής σκολίωσης, είναι απαραίτητη η εξέταση από τον ειδικό γιατρό καθώς και ακτινογραφική μέτρηση για την καταγραφή των δεδομένων και τη γωνία κλίσης.
 
Η Φωτεινή Λάγαρη είναι Ιδρύτρια του Γυναικολογικού / Μαιευτικού Προγράμματος Φυσικοθεραπείας «Μ.Α.Μ.Α.» και επιστημονικός συνεργάτης SCA Ελλάς (TENA, LIBERO)



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία