 |
|
|  |  |  | 
ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ
Ωφέλιμο ή Επιζήμιο;
Γράφει ο Γαβριήλ Μανωλάτος
Καθηγητής Οικονομικών και Ανάπτυξης
Μόντρεαλ
Αναγνώστες των άρθρων μου, ζήτησαν να εξηγήσω τι ακριβώς είναι το πρωτογενές πλεόνασμα και να σχολιάσω αν είναι καλό ή κακό πράγμα για την οικονομία και αν βελτιώνει την οικονομική κατάσταση της χώρας μας.
Το κυβερνητικό πρωτογενές πλεόνασμα είναι η διαφορά μεταξύ εσόδων και δαπανών της κυβέρνησης για τη λειτουργία της μόνο και μόνο γι’ αυτήν. Δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν την έννοια οι πληρωμές για τα κυβερνητικά τοκοχρεολύσια. Αναφέρεται κυρίως τον ισολογισμό της κυβέρνησης και όχι στην οικονομία στο σύνολό της. Την οικονομία την αφορά έμμεσα, σε ένα δεύτερο στάδιο. Αυτό τι σημαίνει στην ουσία; Εκ πρώτης όψεως, ένα πρωτογενές πλεόνασμα δε λέει τίποτα και δεν μπορούμε να το αξιολογήσουμε ούτε θετικά, ούτε αρνητικά. Αν όμως από μια δεδομένη κατάσταση, βελτιωθεί η οικονομία και αυξηθεί η εθνική παραγωγή και το Εθνικό Εισόδημα της χώρας και προκύψουν περισσότερα έσοδα για την κυβέρνηση, και βελτιωθεί το ισοζύγιο του προϋπολογισμού της, ώστε να υπάρξει μια σχετική αύξηση των εσόδων, και να έχουμε ως εκ τούτου πρωτογενές πλεόνασμα, θα είναι ασφαλώς, πολύ θετικό στοιχείο.
Αν όμως, το πρωτογενές πλεόνασμα προκύψει επειδή η κυβέρνηση δεν δαπανά τα απαιτούμενα για τη λειτουργία και για τις ανάγκες της οικονομίας και συγχρόνως αυξήσει τη φορολογία και τα χαράτσια, με αποτέλεσμα, τη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας, τη μείωση της εθνικής παραγωγής, την εξοντωτική ανεργία, και το χάσιμο των εισοδημάτων των νοικοκυριών, τότε αυτή η σχετική αύξηση των κυβερνητικών εσόδων, αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης που θα προκύψει, γιατί να είναι καλό πράγμα, αφού είναι αποτέλεσμα της ασφυξίας της οικονομίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης;
Δυστυχώς, το πρωτογενές πλεόνασμα που προέκυψε τελευταία, και πήρε μεγάλη δημοσιότητα και η σχετική αύξηση των κυβερνητικών εσόδων δημιουργήθηκαν από τη δεύτερη περίπτωση, δηλαδή από το ξεζούμισμα των πολιτών και την ασφυξία της οικονομίας. Πριν μερικούς μήνες, οι αρμόδιες στατιστικές αρχές ανάφεραν ότι είχαμε πτώση της εθνικής παραγωγής
Οι καυχησιολογίες για το πρωτογενές πλεόνασμα, δεν είναι, για την ώρα, παρά αυτοσαρκασμός και επιχειρήματα που αποτελούν αιχμές προπαγάνδας.
Για τα σχόλια σας ή για να προτείνετε θέματα για ανάπτυξη επικοινωνήστε μαζί μας: gamanol@teiath.gr
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
