Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αργεντινή - Υπόθεση Νίσμαν

"AMIA: θύματα 85+1... 'Είμαστε ο περίγελος του κόσμου' "



Μπουένος Αϊρες

Μία εβδομάδα  μετά τον θάνατο του αργεντινού εισαγγελέα Αλμπέρτο Νίσμαν, που διενεργούσε την έρευνα για την επίθεση κατά του εβραϊκού ιδρύματος AMIA το 1994, τα συμπεράσματα της αυτοψίας για αυτοκτονία δημιουργούν αμφιβολίες και δίνουν τροφή σε φήμες, εικασίες και σκοτεινές υποθέσεις.

Μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Αργεντινής που αριθμεί 300.000, της πολυπληθέστερης στη Λατινική Αμερική, συγκεντρώθηκαν μπροστά από το κτίριο του ιδρύματος στο κέντρο του Μπουένος Άιρες για να ζητήσουν δικαιοσύνη. Θεωρούν τον Αλμπέρτο Νίσμαν, που ανήκει στην εβραϊκή κοινότητα, 86ο θύμα της τραγωδίας.

"Ζητούμε από όλες τις εξουσίες του κράτους να εντείνουν τις προσπάθειες για τη διαλεύκανση" της μεγαλύτερης επίθεσης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Αργεντινή, δήλωσε ο πρόεδρος της AMIA Λεονάρντο Ζμελνίτσκι.

"Ο αμφιλεγόμενος θάνατος του Νίσμαν είναι τρομακτικός, αλλά το χειρότερο είναι η τροπή που παίρνει η έρευνα. Η εκδοχή της αυτοκτονίας δεν είναι αξιόπιστη και πρέπει να διελευκανθεί το συντομότερο δυνατόν η υπόθεση αυτή, όπως και η σχέση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ακατονόμαστη εκείνη χώρα (Ιράν). Είμαστε ο περίγελος του κόσμου", δήλωσε ο 70χρονος Χόρχε Γκόμες που συμμετείχε στη συγκέντρωση της εβραϊκής κοινότητας κρατώντας μία πινακίδα που έγραφε "Είμαι Νίσμαν. Θύματα, 85+1=86.

Δίπλα του μία γυναίκα κρατούσε το πορτρέτο του υπουργού Εξωτερικών Χέκτορ Τίμερμαν, επίσης εβραίου, με την επιγραφή "Προδότης".

Ο Αλμπέρτο Νίσμαν είχε ζητήσει στις 14 Ιανουαρίου από δικαστή την έναρξη έρευνας κατά της προέδρου της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ και του Χέκτορ Τίμερμαν για παρεμπόδιση της έρευνας για την επίθεση κατά του AMIA, κατά την οποία σκοτώθηκαν 85 άνθρωποι, και επρόκειτο να παρουσιάσει τα στοιχεία του ενώπιον του Κονγκρέσου. Υποπτευόταν ότι η κυβέρνηση προστάτευσε το Ιράν για να διαφυλάξει εμπορικά συμβόλαια.

 

Ο πιθανός δολοφόνος θα μπορούσε να διαφύγει από το πολυτελές διαμέρισμα όπου ο δικαστής βρέθηκε νεκρός; Ο κλειδαράς, που επέτρεψε στους αστυνομικούς να μπουν στο διαμέρισμα αποκάλυψε ότι η πόρτα υπηρεσίας δεν ήταν κλειδωμένη από μέσα.

Η αποκάλυψη της ύπαρξης και τρίτης εξωτερικής πόρτας στο διαμέρισμα που βγάζει στον χώρο όπου βρίσκονται τα μηχανήματα κλιματισμού και όπου υπάρχει πρόσβαση από το διπλανό διαμέρισμα ενίσχυσε την σύγχυση.

Αυτοκτόνησε; Εξαναγκάσθηκε σε αυτοκτονία ή δολοφονήθηκε; Οι γνώμες διίστανται.

Η αυτοψία απέκλεισε τη συμμετοχή τρίτου προσώπου, ωστόσο δεν βρέθηκαν ίχνη μπαρούτης στα δάκτυλα του δεξιού του χεριού, με το οποίο υποτίθεται ότι αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι, σύμφωνα με την δικαστικό που έχει αναλάβει την έρευνα για τον θάνατο του εισαγγελέα, τη Βιβιάνα Φάιν.

 

"Δεν πιστεύω στην εκδοχή της αυτοκτονίας"

 

Η πρώην σύζυγος του Αλμπέρτο Νίσμαν, η δικαστής Σάντρα Αρόγιο Σαλγκάντο δεν κατανοεί την αυτοκτονία τη στιγμή που ο εισαγγελέας διέκοψε τις διακοπές του στη Ισπανία και ειδοποίησε τους φίλους του ότι θα διατυπώσει βαριές κατηγορίες κατά της κυβέρνησης. Εχει καταθέσει αστική αγωγή για την υπόθεση.

"Δεν πιστεύω ότι πρόκειται για αυτοκτονία", δήλωσε πριν προσέλθει για να καταθέσει στην αστυνομία.

Ο διαχωρισμός που ισχύει στην κοινή γνώμη της Αργεντινής ανάμεσα στους "φιλο-Κίρχνερ" και τους "αντι-Κίρχνερ" επιβεβαιώνεται και στην υπόθεση του θανάτου του εισαγγελέα.

"Από τότε που έμαθα την είδηση, αρνούμαι να πιστέψω την εκδοχή της αυτοκτονίας", δήλωσε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Πάμπλο Λανούς. "Ο θάνατος του Νίσμαν κηλιδώνει με το αίμα του τη Δημοκρατία και την κυβέρνηση".

Η πρόεδρος Κριστίνα Κίρχνερ ήταν η πρώτη πολιτική προσωπικότητα που αναφέρθηκε στην εκδοχή της "αυτοκτονίας", μην παραλείποντας παράλληλα να εξάρει το έργο του αποθανόντος συζύγου της Νέστορ Κίρχνερ (στην εξουσία από το 2003 μέχρι το 2007) και το δικό της (από το 2007) στην έρευνα για την επίθεση στο ΑΜΙΑ.

Στην πραγματικότητα, η έρευνα για την υπόθεση δεν έχει προοδεύσει καθόλου από τη δεκαετία του 1990.

 

Στο σημείωμα που έστειλε στον δικαστή Αριέλ Λίχο, ο Αλμπέρτο Νίσμαν δηλώνει ότι η κα Κίρχνερ "εξέδωσε οδηγία" για την εκπόνηση "σχεδίου" που θα εγγυάται την ατιμωρησία των Ιρανών, την έκδοση των οποίων ζητεί η δικαιοσύνη της Αργεντινής.

 

Σε απάντηση, ο πρώην δικαστής του ανωτάτου Δικαστηρίου Εουχένιο Ζαφαρόνι δήλωσε ότι "δεν θα ήταν η πρώτη φορά που κάποιος λαμβάνει εσφαλμένες πληροφορίες και τις πιστεύει".

Το Μέτωπο για τη Νίκη, ο κεντρο-αριστερός συνασπισμός της Κίρχνερ, προβάλλει την άποψη ότι ο εισαγγελέας Νίσμαν μπορεί να αυτοκτόνησε κατ΄εντολήν "μίας μαφιόζικης ομάδας" των υπηρεσιών Πληροφοριών, ο επικεφαλής των οποίων παύθηκε τον Δεκέμβριο.

Ολες οι υποθέσεις ερευνώνται, βεβαιώνει ο υπουργός Ασφαλείας Σέρτζιο Μπέρνι.

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία