Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ιατρικές αναλύσεις απέδειξαν την συγγένεια...

Οι αρχαίοι Ιρλανδοί ηταν...Πόντιοι στην καταγωγή



Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit/Δουβλίνο

  Ιστορικοί και αρχαιολόγοι το υποπτεύονταν και έρχονται πλέον οι γενετιστές να το επιβεβαιώσουν: οι αρχαίοι Ιρλανδοί, που αποίκησαν το νησί τους και αποτέλεσαν τους προπάτορες του έθνους τους, προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή και τον Ποντιακό Καύκασο, φθάνοντας στην Ιρλανδία μετά από μια περιπετειώδη μετανάστευση μέσω της Νότιας Ευρώπης (και της Ελλάδας).

   Η καταγωγή των Ιρλανδών -διαφορετική από των αγγλοσαξώνων- εδώ και πολλά χρόνια είναι ένα επίμαχο και πολύπλοκο ζήτημα που προβληματίζει τους επιστήμονες. Οι γενετιστές του Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit του Κολλεγίου Τρίνιτι του Δουβλίνου και οι αρχαιολόγοι της Σχολής Γεωγραφίας, Αρχαιολογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταν Μπράντλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν για πρώτη φορά τα γονιδιώματα τεσσάρων ατόμων, μιας γυναίκας που ζούσε πριν από 5.200 χρόνια και τριών ανδρών που ζούσαν πριν από 4.000 χρόνια περίπου στην Ιρλανδία.

         Η γενετική ανάλυση αποκαλύπτει πως αρχικά υπήρξε μια μαζική μετανάστευση αγροτών της λίθινης εποχής από την «εύφορη ημισέληνο» της Μέσης Ανατολής και αργότερα, την εποχή του Χαλκού, ακολούθησε άλλη μία μετακίνηση από τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι άποικοι αυτοί αποτέλεσαν την «μαγιά» για τον κελτικό πληθυσμό της Ιρλανδίας. Οι εξ ανατολών «οικονομικοί μετανάστες» δεν ανταγωνίσθηκαν τον τοπικό πληθυσμό των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (που γρήγορα εξαφανίσθηκαν), αλλά οι ίδιοι έγιναν οι πρώτοι Ιρλανδοί.

         Οι αρχικοί μετακινούμενοι αγροτικοί πληθυσμοί από τις Βιβλικές περιοχές, όπου πρωτοεμφανίσθηκε η γεωργία, έφεραν μαζί τους τα ζώα τους, τα δημητριακά, τα κεραμικά, αλλά και τα γονίδια για τα μαύρα μαλλιά και τα καστανά μάτια που έχουν πολλοί σημερινοί Ιρλανδοί (και γι' αυτό μοιάζουν με Έλληνες). Οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι, στο μακρύ ταξίδι τους από την Ανατολή έως τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού, οι πρώτοι μετανάστες πέρασαν από τη Νότια Ευρώπη.

         Μετά από αυτούς τους πρώτους αγρότες, ακολούθησε ένα δεύτερο...ποντιακό κύμα αποίκων, από τις στέπες της νότιας Ρωσίας και τη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, οι οποίοι πλέον γνώριζαν την κατεργασία των μετάλλων, όπως του χρυσού και του χαλκού. Αυτοί μετέφεραν στην Ιρλανδία τα γονίδια για μια σπάνια -πολύ κοινή στη χώρα σήμερα- κληρονομική πάθηση του αίματος, την αιμοχρωμάτωση, καθώς επίσης τα γονίδια για την πέψη του γάλατος (ανθεκτικότητα στη λακτόζη) και τα γαλανά μάτια (που έχουν μερικοί σημερινοί Ιρλανδοί), αλλά πιθανώς και τη γλώσσα που κατόπιν εξελίχθηκε στα ιρλανδικά.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία