«La Paura e un peccato» (Ο Φόβος είναι αμαρτία) είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησεχυτ από τον ιταλικό εκδοτικό οίκο Rizzoli, και περιέχει την πιο σημαντική αλληλογραφία της δημοσιογράφου και συγγραφέως Οριάνα Φαλάτσι.

Όπως γράφει η εφημερίδα Κορριέρε Ντέλλα Σέρα, λίγες ημέρες μετά τον θάνατο και την κηδεία του Αλέκου Παναγούλη, η Ιταλίδα δημοσιογράφος και σύντροφός του γράφει στον σκηνοθέτη Ζιλ Ντασέν: «με βομβάρδισαν όπως στο Ανόι. Επί εννέα ημέρες... Κάθε βόμβα ήταν μια κακή είδηση, μια πρόκληση, μια εκδίκηση, μια μαχαιριά στην καρδιά και στο μυαλό μου».

Η εφημερίδα του Μιλάνου προσθέτει πως η αναφορά της Φαλάτσι ήταν στις κακές σχέσεις με την οικογένεια του ήρωα της ελληνικής αντίστασης «οι οποίες είχαν γίνει εμφανείς κατά τις ημέρες εκείνες του απέραντου πόνου, όταν η Οριάνα -όπως γράφει στο γράμμα της- βρέθηκε ένα μόλις βήμα πριν την αυτοκτονία».

Η συγγραφέας και δημοσιογράφος με καταγωγή από την Φλωρεντία απαντά επίσης αρνητικά, σύμφωνα με την Κορριέρε, σε πρόταση του Ζιλ Ντασέν, να γυρίσει έργο με θέμα την ζωή και τις ανεξακρίβωτες συνθήκες του θανάτου του Αλέκου Παναγούλη.

Ο ιταλικός Τύπος υπογραμμίζει ότι στο γράμμα αυτό μπορεί κάποιος να διακρίνει «ότι η σπουδαία αυτή γυναίκα βρίσκεται μπροστά σε υπαρξιακό σταυροδρόμι, σ΄ ένα σημείο στο οποίο συναντώνται η επαγγελματική αξιοπρέπεια, το συναισθηματικό πάθος, υψηλές αρχές, το θάρρος και η αναζήτηση παρηγοριάς».

Το νέο αυτό βιβλίο (περιλαμβάνει εκατόν είκοσι γράμματα, σχεδόν όλα ανέκδοτα) το οποίο κυκλοφορεί δέκα χρόνια μετά τον θάνατο της Φαλάτσι, επιμελήθηκε ο ανιψιός της, Εντοάρντο Πεντράτσι.

Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του Αλέκου Παναγούλη, η Φαλάτσι σπεύδει να του γράψει: «θέλω να σε ευχαριστήσω που υπάρχεις, για το ότι κατάφερες να παραμείνεις ζωντανός». Και στη συνέχεια προσθέτει: «και η πιο σπουδαία ισορροπία, η πιο εξαιρετική εξυπνάδα χρειάζεται φως, χώρο, αγάπη. Διαφορετικά μαραίνονται, σαν ένα δέντρο που δεν το ποτίζουν με το αναγκαίο νερό. Ελπίζω να μου επιτρέψεις να σου προσφέρω το νερό αυτό».

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται επίσης γράμματά της προς τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, τον Χένρι Κίσινγκερ, τον Φιντέλ Κάστρο, καθολικούς επισκόπους και ευρωπαίους δημοσιογράφους. Όπως υπογραμμίζει η Κορριέρε Ντέλλα Σέρα, στις επιστολές αυτές, ξεχωρίζει, όπως πάντα, η μεγάλη προσοχή στην επιλογή λέξεων και εκφράσεων και το ξεχωριστό ύφος και λογοτεχνικό πάθος της Οριάνα Φαλάτσι.