Το "δικαίωμα στην επικοινωνία" το οποίο διεκδικούν οι γονείς που επιθυμούν να εξακολουθούν να βλέπουν τα παιδιά τους μετά το διαζύγιο παρότι έχουν χάσει την επιμέλεια αφορά και τους παπούδες, έκρινε  το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η βουλγαρική δικαιοσύνη είχε απευθυνθεί στο Δικαστήριο με έδρα το Λουξεμβούργο αναφορικά με την υπόθεση μιας γιαγιάς από τη Βουλγαρία η οποία επιθυμεί να εξακολουθήσει να βλέπει το εγγόνι της, το οποίο μετά το διαζύγιο των γονιών του ζει στην Ελλάδα με τον πατέρα του.

Η γυναίκα απευθύνθηκε στη βουλγαρική δικαιοσύνη για "να καθοριστούν οι όροι της άσκησης του δικαιώματος της επικοινωνίας με τον εγγονό της", διευκρίνισε το Δικαστήριο σε ανακοίνωσή του.

Η γιαγιά επιθυμεί να βλέπει τον εγγονό της ένα Σαββατοκύριακο τον μήνα και να την επισκέπτεται στο σπίτι της δύο φορές τον χρόνο για διάστημα δύο ή τριών εβδομάδων στη διάρκεια των διακοπών.

Το Δικαστήριο υπογράμμισε στην απόφασή του ότι ο νομοθέτης της ΕΕ "επέλεξε να μην περιορίζει τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να ασκούν γονεϊκές ευθύνες ή αυτών που μπορούν να ωφελούνται από το δικαίωμα στην επικοινωνία".

Κατά συνέπεια η έννοια του "δικαιώματος στην επικοινωνία" δεν αφορά μόνο τους γονείς, αλλά και τους ανθρώπους "με τους οποίους είναι σημαντικό το παιδί να έχει προσωπικές σχέσεις, κυρίως τους παπούδες του", τονίζεται στην απόφαση.

Το Δικαστήριο διευκρίνισε επίσης ότι "προκειμένου να αποφευχθεί η υιοθέτηση αντιφατικών μέτρων από διαφορετικά δικαστήρια και για να διασφαλιστεί το συμφέρον του παιδιού, το ίδιο δικαστήριο πρέπει να αποφασίζει για τα δικαιώματα επικοινωνίας, επί της αρχής αυτό της μόνιμης κατοικίας του παιδιού".