Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 821,6 εκατ. άνθρωποι λιμοκτονούν!

Η πείνα στον κόσμο συνεχίζει να αυξάνεται, διαπιστώνουν τα
Ηνωμένα Έθνη
 



Νέα Υόρκη.-


Σε κατάσταση πείνας βρέθηκαν 821,6 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως το
2018, έναντι 811 τον  προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση που
δημοσιοποιήθηκε  οργανισμούς του ΟΗΕ, οι οποίοι διαπιστώνουν
με λύπη ότι πρόκειται για την τρίτη συναπτή χρονιά αύξησης.
Έπειτα από δεκαετίες πτώσης, ο υποσιτισμός έχει ενισχυθεί από το 2015.
Μεταξύ των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης που έχουν οριστεί για το
2030, η προοπτική ενός κόσμου χωρίς κανέναν άνθρωπο σε κατάσταση
υποσιτισμού αποτελεί μια «τεράστια πρόκληση», σημειώνεται στην έκθεση.
Με τίτλο «Η κατάσταση της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατροφής
στον κόσμο», το έγγραφο συνετάχθη από τον Οργανισμό Τροφίμων και
Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), το Ταμείο του ΟΗΕ για τα Παιδιά (UNICEF), το
Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (PAM) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας (ΠΟΥ).
«Για να προστατεύσουμε την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή,
είναι απαραίτητο να εφαρμόσουμε οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές
με τις οποίες θα εμποδίσουμε πάση θυσία τους δυσμενείς οικονομικούς
κύκλους, αποφεύγοντας να ελαττώσουμε τις απαραίτητες υπηρεσίες όπως
τις φροντίδες υγείας και την εκπαίδευση» τονίζεται στην έκθεση.
Απευθύνοντας έκκληση για έναν «δομικό μετασχηματισμό» που θα
περιλαμβάνει τους άπορους, οι συντάκτες της έκθεσης ζητούν «την
ενσωμάτωση των προβληματισμών για την επισιτιστική ασφάλεια και
διατροφή στις προσπάθειες μείωσης της φτώχειας», συνεχίζοντας τη μάχη,
ταυτόχρονα, εναντίον των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και τον
αποκλεισμό κοινωνικών ομάδων.
Ο υποσιτισμός πλήττει πολλές περιοχές τού Πλανήτη: την Αφρική (αφορά
σχεδόν το 20%
του πληθυσμού, όπου ένας στους πέντε ανθρώπους βρίσκεται αντιμέτωπος
με την πείνα), τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική (λιγότερο από 7%)
και την Ασία (άνω του 12%).
Προσθέτοντας τον αριθμό των ανθρώπων που υποφέρουν από την πείνα με
τον αριθμό των ανθρώπων που πλήττονται από επισιτιστική ανασφάλεια,
υπολογίζεται πως περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι, εκ των
οποίων το 8% ζει στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, δεν έχουν τακτική
πρόσβαση σε υγιή, θρεπτικά και επαρκή τρόφιμα.
Σε κάθε ήπειρο, οι γυναίκες είναι πιθανότερο να βρίσκονται σε
κατάσταση πείνας σε σύγκριση με τους άνδρες, αν και η μεγαλύτερη
διαφορά καταγράφεται στη Λατινική Αμερική.
Εξάλλου, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) κρίνει ότι η
πρόοδος που έχει επιτευχθεί είναι ανεπαρκής για την υλοποίηση του
στόχο του 2030 προκειμένου να μειωθεί στο μισό ο αριθμός των παιδιών
που διαγιγνώσκονται με καθυστέρηση στην ανάπτυξη. Σήμερα, 149
εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με αυτό το φαινόμενο.
Παραδόξως, η έκθεση τονίζει ότι ο αριθμός των υπέρβαρων και παχύσαρκων
ανθρώπων συνεχίζει να αυξάνεται σε όλες τις περιοχές, ιδίως στα παιδιά
σχολικής ηλικίας και τους ενήλικες.
Το 2018, περίπου 40 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών ήταν
υπέρβαρα. Το 2016, 131 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-9 ετών, 207
εκατομμύρια έφηβοι και 2 δισεκατομμύρια ενήλικες ήταν υπέρβαροι,
σύμφωνα με την έκθεση.
ΟΗΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία