Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




΄Αθλος!
΄Αστεγη Αμερικανίδα κατάφερε και ταξίδεψε σε πάνω από 30 πτήσεις...
χωρίς εισιτήριο για 19 χρόνια!!!



Σικάγο.-

Έχουμε ακούσει και διαβάσει πολλά για "κατά συρροή δολοφόνους", αλλά
πρώτη φορά για κατά συρροή... λαθρεπιβάτη σε αεροπλάνα. Η Μέριλιν
Χάρτμαν κατάφερε να βάλει στο λεξικό τη συγκεκριμένη φράση και το
έκανε έχοντας στο ενεργητικό της... 30 πτήσεις χωρίς εισιτήριο,
έγγραφα ή κάρτα επιβίβασης. Πολλές φορές είχε πιαστεί, αλλά για πρώτη
φορά η 69χρονη αντιμετωπίζει το φάσμα της φυλάκισης.
Πώς τα κατάφερνε λοιπόν; Κυρίως περπατούσε μαζί με άλλους επιβάτες,
κρυβόταν στα φρεάτια των αεροσκαφών, έκρυβε το πρόσωπό της,
επιβιβαζόταν ακόμα και με έγγραφα άλλου επιβάτη που του είχαν πέσει.
Αν τη σταματούσαν ήταν υπερβολικά ευγενική και εντελώς... αθώα, ενώ
είχε πει μια φορά σε έναν αξιωματικό της αστυνομίας που την είχε
ρωτήσει πως πέρασε την ασφάλεια του αεροδρομίου και μπήκε στο
αεροπλάνο: "Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να βάλω κάποιον σε μπελάδες"!
Η 69χρονη Χάρτμαν, η οποία είναι άστεγη και υποστηρίζει πως πάσχει από
διπολική διαταραχή, συνελήφθη  στο Σικάγο και αντιμετωπίζει πλέον την
ποινή της φυλάκισης, καθώς έχει ταξιδέψει χωρίς έγγραφα σε πάνω από 30
πτήσεις.
Όταν τη ρώτησαν οι αστυνομικοί πως το κατάφερε αυτό, είπε:  "Αυτό που
θέλω να σας πω είναι πως ποτέ δεν ήμουν σε θέση να επιβιβαστώ σε ένα
αεροπλάνο από μόνη μου. Ήμουν πάντα με άλλους μαζί", ενώ  για το πως
κατάφερνε να ξεγελάσει τόσους ανθρώπους ασφαλείας στα αεροδρόμια
ανέφερε "... ακολουθώντας άλλους. Ακολουθούσα έναν άντρα με μπλε
τσάντα και όλοι νόμιζαν πως ήμουν μαζί του".
Κάποιες άλλες φορές κατάφερνε να πάρει... τυχαία το εισιτήριο ενός
άλλου επιβάτη, που του έπεσε και μπορούσε να το αντικαταστήσει, ενώ
κατά το τσεκ-ιν ακολουθούσε την ίδια τακτική, πηγαίνοντας μαζί με άλλο
γκρουπ ή... ξεγλιστρώντας, όταν οι υπάλληλοι είχαν κουβέντα ή ήταν
απασχολημένοι με κάποιον άλλο επιβάτη.
Ένα βίντεο από κάμερα στο Σικάγο την δείχνει να κρύβει το πρόσωπό της
με τα μαλλιά της και να περνάει τον έλεγχο όταν η ασφάλεια κοιτούσε τα
έγγραφα άλλου επιβάτη, ενώ κατά την επιβίβαση στο αεροπλάνο κρυβόταν
στη τουαλέτα και στη συνέχεια έβρισκε θέση.
Η Χάρτμαν είχε συλληφθεί στο παρελθόν κάποιες φορές, ωστόσο είτε οι
ποινές δεν ήταν μεγάλες είτε δεν ήθελαν να προκληθεί μεγάλη φασαρία
και έτσι τη γλίτωνε, όπως είχε συμβεί και το 2019. Παρά το γεγονός ότι
είχε συλληφθεί και το 2009 όταν προσπαθούσε να ταξιδέψει στη Χαβάη με
άλλης γυναίκας το εισιτήριο κατάφερε να αποφύγει τους μπελάδες μέχρι
το 2014.
Η παράνομη μετακίνησή της και τα ταξίδια της με το αεροπλάνο ξεκίνησε
το 2002 όταν ταξίδεψε από το Σικάγο στην Κοπενχάγη και την επόμενη
χρονιά "πέταξε" για το Παρίσι. Έχει κάνει αρκετά ταξίδια στην Ευρώπη
και πολλά μεταξύ της Αμερικής.
Η Χάρτμαν δεν ήθελε να πηγαίνει κάπου συγκεκριμένα, απλά να ταξιδεύει.
Της άρεσε να κυκλοφορεί στα αεροδρόμια γιατί την έκαναν να
αισθάνεται... "ασφαλής"!
Gazzetta



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία