 |
|
|  Πέμπτη 28/1
----------------------------------------
Γερμανία-Ρωσία
----------------------------------------
Διαστάσεις διπλωματικού επεισοδίου πήρε η υπόθεση του βιασμού που κατήγγειλε ότι υπέστη 13χρονη γερμανορωσίδα
----------------------------------------
ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-
Μια αμφιλεγόμενη υπόθεση, στην οποία εμπλέκεται μια έφηβη γερμανορωσίδα, η οποία, σύμφωνα με όσα λένε η ίδια και η οικογένειά της, βιάστηκε από μετανάστες στη Γερμανία, πήρε διαστάσεις διπλωματικού επεισοδίου , καθώς το Βερολίνο κατηγόρησε τη Μόσχα ότι αποπειράται να «εκμεταλλευθεί» την υπόθεση, έπειτα από τις σφοδρές ρωσικές επικρίσεις.
«Στη Γερμανία έχουμε μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη (...) κι αυτή η δικαιοσύνη πρέπει να εργαστεί με ηρεμία, χωρίς αδικαιολόγητες έξωθεν παρεμβάσεις», δήλωσε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ, καλώντας ταυτόχρονα να μην υπάρξει «καμιά πολιτική εκμετάλλευση αυτής της διαδικασίας».
Η δήλωση του Ζάιμπερτ αποτελούσε απάντηση στις δηλώσεις, μία ημέρα νωρίτερα, του επικεφαλής της διπλωματίας της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος κατηγόρησε τη γερμανική αστυνομία πως προσπαθεί να «κρύψει την υπόθεση κάτω από το χαλί» και ότι «κουκούλωσε επί ημέρες» πληροφορίες για την υπόθεση της έφηβης.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ από την πλευρά του κάλεσε τη Μόσχα να μη χρησιμοποιεί την υπόθεση για «σκοπούς πολιτικής προπαγάνδας» και να μην προσπαθεί να «υποδαυλίσει έναν διάλογο που είναι ήδη χωρίς καμία αμφιβολία πολύ δύσκολος, τον διάλογο για τους μετανάστες».
Η εισαγγελία του Βερολίνου διεξάγει έρευνα σχετικά με την καταγγελία του βιασμού της 13χρονης Λίζας Φ., η οποία κατέθεσε στην αστυνομία ότι απήχθη την 11η Ιανουαρίου σε μια γειτονιά του ανατολικού Βερολίνου από μετανάστες, οι οποίοι, όπως είπε, την κράτησαν αιχμάλωτη επί 30 ώρες, την βίασαν και την ξυλοκόπησαν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
