 |
|
|  Για να πουλήσουν τα ελεφαντόδοντα
-----------------------------------------
ΟΜΑΔΕΣ ΕΝΟΠΛΩΝ ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-(Ξένα Πρακτορεία/Τρίτη Ωρα 8.59πμ)
Ομάδες ενόπλων στην κεντρική Αφρική χρησιμοποιούν ισχυρά όπλα, τα οποία πιθανώς έχουν αποκομίσει από τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη, για το λαθραίο κυνήγι ελεφάντων, με σκοπό να αποσπάσουν τα ελεφαντόδοντα των τεράστιων θηλαστικών, ανακοίνωσαν τα Ηνωμένα Έθνη.
Σε έκθεση που απέστειλε προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν, αναφέρεται ότι η λαθροθηρία ελεφάντων έχει προκαλέσει αυξανόμενες ανησυχίες για την ασφάλεια, ιδιαίτερα στο Καμερούν, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Τσαντ και τη Γκαμπόν.
Στην έκθεση του ο Μπαν αναφέρει ότι το παράνομο εμπόριο ελεφάντων πιθανώς αποτελεί σημαντική πηγή χρηματοδότησης των ένοπλων ομάδων. «Επίσης ανησυχητικό αποτελεί το γεγονός ότι οι λαθροκυνηγοί χρησιμοποιούν όλο και πιο εξελιγμένα και ισχυρά όπλα, ορισμένα από τα οποία πιστεύεται ότι πιθανώς προέρχονται από τον εμφύλιο στη Λιβύη», αναφέρεται στην έκθεση.
Ο Μπαν δήλωσε ότι στο Εθνικό Πάρκο Μινέκμπε, στη βορειοανατολική Γκαμπόν, τουλάχιστον 11.000 ελέφαντες έχουν σφαγιαστεί μεταξύ 2004-2013, ενώ στο Τσαντ, τον Μάρτιο μόνο, λαθροκυνηγοί σκότωσαν 86 ελέφαντες, μεταξύ των οποίων και 33 θηλυκά που ήταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Στο Εθνικό Πάρκο του Καμερούν πάνω από 300 ελέφαντες σκοτώθηκαν το περασμένο έτος μέσα σε μόλις 2 μήνες.
«Η κατάσταση είναι πλέον τόσο σοβαρή ώστε οι αρχές σε ορισμένες χώρες, όπως το Καμερούν, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τον εθνικό στρατό ώστε να πατάξουν τη λαθροθηρία», δήλωσε ο Μπαν. Επιπρόσθετα, αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζουν ότι η αυξανόμενη ζήτηση από την Ασία για ελεφαντόδοντο βοηθά στο να χειροτερεύει συνεχώς η κατάσταση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
