 |
|
|  Πέμπτη 13/7
ΓΑΛΛΙΑ-ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
Η εισαγγελία του Παρισιού ζήτησε την απόσυρση από την κυκλοφορία τού τελευταίου τεύχους τού περιοδικού Paris Match που δείχνει εικόνες από την επίθεση στη Νίκαια,με την δικαιολογία οτι αντέδρασαν θύματα και συγγενείς τους!
AFP
Η εισαγγελία του Παρισιού διέταξε σήμερα το περιοδικό Paris Match να αποσύρει επειγόντως το τεύχος του που κυκλοφόρησε σήμερα και στο οποίο δημοσιεύονται εικόνες από την επίθεση στη Νίκαια που προέρχονται από το σύστημα βιντεοεπιτήρησης, κάτι που προκάλεσε την οργή θυμάτων και συγγενών τους.
Η εισαγγελία, που προσέφυγε κατά της Hachette Filipacchi Médias και της διευθύντριας κυκλοφορίας του Paris Match, «ζητεί από το δικαστήριο να αποσύρει το περιοδικό» και «να απαγορεύσει την κυκλοφορία του με κάθε μορφή, ιδιαίτερα την ψηφιακή», ανέφερε η εισαγγελία του Παρισιού.
Η προσφυγή θα εξεταστεί στις 14:00 από το πρωτοδικείο του Παρισιού.
«Έχοντας ενημερωθεί (σ.σ. χθες) για το δημοσίευμα του Paris Match, ξεκινήσαμε αμέσως έρευνα για παραβίαση το ανακριτικού και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος», προστίθεται στην ανακοίνωση της εισαγγελίας του Παρισιού.
Οι έρευνες έχουν ανατεθεί στους ερευνητές της διεύθυνσης καταστολής της εγκληματικότητας εναντίον προσώπων (BRDP).
H Εθνική Ομοσπονδία των Θυμάτων Συλλογικών Επιθέσεων και Ατυχημάτων (Fenvac) και ο σύλλογος Promenade des anges, στον οποίο συμμετέχουν συγγενείς των θυμάτων της επίθεσης με φορτηγό, ο οδηγός του οποίου σκοτώθηκε από την αστυνομία, που προκάλεσε 86 θανάτους στις 14 Ιουλίου 2016 στη Νίκαια, είχαν ζητήσει χθες από την εισαγγελία του Παρισιού να επέμβει προκειμένου «να σταματήσει αυτός ο ολοφάνερα παράνομος θόρυβος».
«Αυτά τα αποσπάσματα από εικόνες βίντεο, που δημοσιοποιήθηκαν χωρίς καμία περίσκεψη, προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των θυμάτων και των συγγενών τους» και δημοσιεύονται «μόνο προκειμένου να προκαλέσουν αίσθηση» και να «δημιουργήσουν μια νοσηρή και ηδονοβλεπτική ατμόσφαιρα», καταγγέλλουν.
Ο Κριστιάν Εστροζί, δήμαρχος της Νίκαιας, επέκρινε επίσης τη δημοσιοποίηση «ανυπόφορων και δυσάρεστων» εικόνων, «που το μόνο που θα κάνει είναι να αναβιώσει την οδύνη των οικογενειών».
«Το συντακτικό προσωπικό μας θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα πηγαίνοντας να τα συναντήσει ένα χρόνο μετά σε ένα καθήκον μνήμης, ώστε η κοινωνία να μην ξεχάσει», ανέφερε από την πλευρά του ο Ολιβιέ Ρουαγιάν, διευθυντής σύνταξης του Paris Match, σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες βράδυ.
«Όσον αφορά τις φωτογραφίες του φορτηγού εκείνη τη νύχτα, που δημοσιεύτηκαν και αναμεταδόθηκαν ευρέως από τους συναδέλφους μας εδώ και ένα χρόνο, και τις ημέρες αυτές σε τηλεοπτικές εκπομπές με μεγάλη ακροαματικότητα, πρόκειται για απόψεις από μακριά, για ευρεία πλάνα, χωρίς δυνατότητα ταυτοποίησης των θυμάτων ούτε προσβολή στην αξιοπρέπειά τους», εξήγησε, λέγοντας ότι μια δημοσιεύτηκαν από μία «έγνοια για την κατανόηση των γεγονότων».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
