 |
|
|  Τετάρτη 13/9
ΒΟΣΝΙΑ-ΕΜΦΥΛΙΟΣ
Ανακαλύφθηκαν δύο νέοι ομαδικοί τάφοι με λείψανα θυμάτων του πολέμου (1992-95)
AFP
Τα λείψανα περίπου είκοσι θυμάτων του πολέμου της Βοσνίας (1992-95), πιθανότατα βόσνιων μουσουλμάνων, ανασύρθηκαν από δύο ομαδικούς τάφους που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του Ινστιτούτου για τους αγνοούμενους.
Ο ένας από τους δύο τάφους βρέθηκε στην ορεινή περιοχή Κοριτσάνσκε Στιγένε, στο όρος Βλάσιτς (κέντρο), εκεί όπου, τον Αύγουστο του 1992, εκτελέστηκαν, από τις σερβικές δυνάμεις, τουλάχιστον 200 άνδρες άμαχοι, Βόσνιοι και Κροάτες, οι οποίοι είχαν απελαθεί από την περιοχή του Πρίγεντορ (βορειοδυτικά).
Πρόκειται για ένα από τα πιο φρικτά επεισόδια της διακοινοτικής σύγκρουσης στη Βοσνία (1992-95) που είχε συνολικά 100.000 θύματα.
Μετά το τέλος της σύγκρουσης αυτής 31.500 άνθρωποι παρέμεναν αγνοούμενοι. Από τότε, τα λείψανα περίπου 25.000 θυμάτων έχουν εκταφεί από εκατοντάδες ομαδικούς τάφους. Όμως οι συγγενείς περίπου 6.500 θυμάτων εξακολουθούν να αναζητούν λείψανα των αγαπημένων τους προσώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία του βοσνιακού Ινστιτούτου για τους αγνοούμενους. Τα τελευταία χρόνια ελάχιστοι ομαδικοί τάφοι έχουν ανακαλυφθεί.
«Από την έναρξη της εκταφής στο Κοριτσάνσκε Στιγένε, στις 7 Σεπτεβρίου, περίπου τριάντα ανθρώπινες σοροί και ανθρώπινα οστά έχουν εκταφεί. Πρόκειται κυρίως για σκελετούς που δεν είναι πλήρεις», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Λέιλα Σένγκιτς, εκπρόσωπος του Ινστιτούτου, η οποία διευκρίνισε πως «δεν αντιστοιχούν αναγκαστικά σε ίσο αριθμό προσώπων». Θα ταυτοποιηθούν με τεστ DNA.
Κατά τις πέντε προηγούμενες εκταφές στην περιοχή αυτή, που διενεργήθηκαν από το 2003 έως το 2013, βρέθηκαν τα λείψανα 117 θυμάτων ενώ αναζητούνται ακόμη εκείνα 98 θυμάτων, σύμφωνα με τη Σένγκιτς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
