 |
|
|  Πέμπτη 26/10
ΙΣΡΑΗΛ-ΙΡΑΝ
Το Ισραήλ είναι έτοιμο να καταφύγει στη στρατιωτική δράση προκειμένου να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα
Reuters
Το Ισραήλ είναι διατεθειμένο να καταφύγει στη στρατιωτική δράση προκειμένου να διασφαλίσει ότι το Ιράν δεν θα αποκτήσει ποτέ πυρηνικά όπλα, δήλωσε σήμερα ο υπουργός Πληροφοριών της χώρας ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στην Ιαπωνία, όπου επιζητεί στήριξη στην πιο σκληρή γραμμή που έχει υιοθετήσει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στην Τεχεράνη.
Ο Τραμπ δήλωσε στις 13 Οκτωβρίου ότι δεν θα επιβεβαιώσει τη συμμόρφωση του Ιράν στη συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα, ανοίγοντας ένα παράθυρο 60 ημερών για το Κογκρέσο προκειμένου να αποφασίσει αν θα επιβάλει και πάλι κυρώσεις στην Τεχεράνη.
«Αν οι διεθνείς προσπάθειες που έχει καταβάλει αυτές τις ημέρες ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ δεν βοηθήσουν να εμποδίσουν το Ιράν να ενισχύσει τις πυρηνικές του ικανότητες, το Ισραήλ θα αναλάβει μόνο του στρατιωτική δράση», δήλωσε ο Ίσραελ Κατς σε συνέντευξή του από το Τόκιο.
«Μπορούν να γίνουν αλλαγές (στη συμφωνία) ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα έχουν ποτέ την ικανότητα να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα», πρόσθεσε.
Το Ισραήλ έχει αναλάβει και στο παρελθόν μονομερώς στρατιωτική δράση χωρίς τη συγκατάθεση του μεγαλύτερού του συμμάχου, των ΗΠΑ, πραγματοποιώντας αεροπορικές επιδρομές στη Συρία το 2007 και στο Ιράκ το 1981. Ωστόσο ένα πλήγμα εναντίον του Ιράν θα ήταν πιο επικίνδυνο καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να προκαλέσει την αντίδραση της Τεχεράνης, αλλά και αναταράξεις στις αγορές.
Μέχρι στιγμής καμία από τις άλλες χώρες που έχουν υπογράψει τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν --τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, την Κίνα και την ΕΕ-- δεν έχει εκφράσει αμφιβολίες για την εφαρμογή της, απομονώνοντας τις ΗΠΑ.
Η Ιαπωνία βασίζεται στον αμερικανικό στρατό προκειμένου να αντιμετωπίσει τις απειλές από τη Βόρεια Κορέα και αλλού. Η διπλωματική στρατηγική του Τόκιο στη Μέση Ανατολή, από όπου αγοράζει σχεδόν όλο το πετρέλαιό του, είναι να διατηρεί φιλικές σχέσεις με όλες τις χώρες, περιλαμβανομένου του Ιράν.
«Ζήτησα από την ιαπωνική κυβέρνηση να στηρίξει τις προσπάθειες του προέδρου Τραμπ να αλλάξει η πυρηνική συμφωνία», επεσήμανε ο Κατς. «Το ερώτημα αν οι ιαπωνικές εταιρείες θα αρχίσουν να εργάζονται στο Ιράν ή όχι είναι πολύ σημαντικό», τόνισε.
Ο Ισραηλινός υπουργός σημείωσε ότι επιθυμεί την αναθεώρηση της πυρηνικής συμφωνίας ώστε να απαλειφθεί η ημερομηνία λήξης της και να επιβληθούν αυστηρότεροι όροι ώστε η Τεχεράνη να μην μπορέσει να αναπτύξει νέες μηχανές φυγοκέντρησης.
Επίσης κάλεσε να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον του Ιράν ώστε να το εμποδίσουν να μετατρέψει τη Συρία σε στρατιωτική βάση για να εξαπολύει επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ και να αναληφθεί δράση ώστε να σταματήσει η ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων από την Τεχεράνη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
