 |
|
|  Πέμπτη 23/11
ΣΥΡΙΑ
Οι πολιορκημένοι Σύροι τρώνε σκουπίδια, λιποθυμούν από την πείνα
Reuters
Οι Σύροι που παραμένουν παγιδευμένοι στον θύλακα της ανατολικής Γούτας, ο οποίος βρίσκεται υπό πολιορκία, έχουν περιέλθει σε δραματική κατάσταση εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης τροφίμων, σε βαθμό τέτοιο που αναγκάζονται να τρώνε σκουπίδια, λιποθυμούν από την πείνα και υποχρεώνουν τα παιδιά τους να σιτίζονται μέρα παρά μέρα, περιγράφει το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (ΠΕΠ) σε μια έκθεση που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας.
Από τον Σεπτέμβριο, 174.500 άνθρωποι στην πόλη Ντούμα στην πολιορκούμενη περιοχή αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν έκτακτα μέτρα για να διαχειριστούν την κατάσταση, επισημαίνεται στην έκθεση του ΠΕΠ.
«Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται μέτρα, όπως το να καταναλώνουν τρόφιμα που έχουν λήξει, ζωοτροφές, σκουπίδια, ενώ μένουν για ημέρες νηστικοί, γίνονται επαίτες και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να βρουν φαγητό. Επιπλέον, έχουν καταγραφθεί πολλά περιστατικά λιποθυμιών, εξαιτίας της πείνας, σε μαθητές και εκπαιδευτικούς».
Τουλάχιστον 4 άνθρωποι πέθαναν από πείνα, μεταξύ αυτών ένα παιδί στη Ντούμα που αυτοκτόνησε εξαιτίας της πείνας, τονίζεται στην έκθεση, η οποία βασίστηκε σε μια έρευνα που διεξήχθη μέσω κινητών τηλεφώνων και τις πληροφορίες από πηγές στην εμπόλεμη ζώνη.
Οι κυβερνητικές δυνάμεις πολιορκούν την ανατολική Γούτα, την οποία ελέγχουν οι αντάρτες από το 2012 και στη Ντούμα δεν έχουν διανεμηθεί τρόφιμα από τα κονβόι ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Αύγουστο, μετά τη διανομή σιτάλευρου.
Αν και η συγκεκριμένη περιοχή είναι αγροτική, είτε βρίσκεται συχνά στην πρώτη γραμμή του μετώπου είτε στο στόχαστρο ελεύθερων σκοπευτών, τονίζει η έκθεση.
«Η κατάσταση πρόκειται να επιδεινωθεί περαιτέρω τις επόμενες εβδομάδες όταν τα αποθέματα τροφίμων αναμένεται να εξαντληθούν και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης που θα υιοθετήσουν τα νοικοκυριά» δεν θα αποφέρουν καρπούς, προειδοποιεί το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ.
Εξαιτίας των κυβερνητικών περιορισμών, το ΠΕΠ μπορεί μονάχα να παράσχει ένα πολύ μικρό μέρος των τροφίμων που χρειάζεται ο άμαχος πληθυσμός. Δέματα με τρόφιμα για μία οικογένεια τα μοιράζονται έξι οικογένειες.
«Ορισμένα νοικοκυριά καταφεύγουν σε στρατηγικές εναλλασσόμενης σίτισης όπου τα παιδιά τα οποία έφαγαν χθες δεν θα φάνε σήμερα και τούμπαλιν».
«Η κόρη μου κλαίει κάθε φορά που κλειδώνω την πόρτα της διότι γνωρίζει ότι σήμερα δεν είναι η σειρά της και θα κοιμηθεί με άδειο στομάχι» αφηγήθηκε μια γυναίκα, που έχει αναλάβει μόνη της τη φροντίδα της οικογένειας της στη Ντούμα. Όπως λέει, αναγκάζεται να ταΐζει μέρα παρά μέρα την 13χρονη κόρη της και τα δύο ορφανά εγγόνια της ηλικίας 2 και 3 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
