 |
|
|  Πέμπτη 23/11
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
Ανακάλυψαν χαμένο κάστρο 3.000 ετών στον βυθό λίμνης, στην Τουρκία
Πηγή: The Independent
Ένα κάστρο 3.000 ετών ανακάλυψαν δύτες και ερευνητές στη λίμνη Βαν της Τουρκίας, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent.
Τα εντυπωσιακά ευρήματα εκτιμάται ότι ανήκουν σε ένα κάστρο που χτίστηκε από τον πολιτισμό των Ουραρτού που άκμασε την εποχή του σιδήρου μεταξύ του 9ου και του 6ου π.Χ. αιώνα.
Η ανακάλυψη έγινε από αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου Van Y?z?nc? Y?l και μια ομάδα δυτών.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή (Anadolu), ο κινηματογραφιστής υποβρυχίων λήψεων και επικεφαλής της ομάδας δυτών Ταχσίν Τζεϊλάν εξήγησε ότι άλλοι δύτες και αρχαιολόγοι που γνώριζαν τη λίμνη είπαν στην ομάδα ότι θεωρούσαν μάλλον απίθανο να βρουν κάτι στο βυθό.
Ωστόσο, οι ερευνητές βρήκαν ότι το κάστρο που εντοπίστηκε αποτελεί μέρος μιας κατασκευής η έκταση της οποίας φθάνει περίπου το ένα χιλιόμετρο. Παρόλο που έμειναν κρυμμένα στο βυθό για αιώνες, το ύψος των εμφανών τμημάτων από τα τείχη του οχυρού που έχουν απομείνει κυμαίνεται περίπου μεταξύ 3 και 4 μέτρων.
Ο Τζεϊλάν δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα H?rriyet ότι «πολλοί πολιτισμοί και λαοί είχαν εγκατασταθεί γύρω από τη λίμνη Βαν. Ονόμασαν τη λίμνη "άνω θάλασσα" και πίστευαν ότι συνέβαιναν εκεί πολλά μυστηριώδη πράγματα».
«Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την πεποίθηση, εργαζόμαστε για να αποκαλύψουμε τα μυστικά της λίμνης», δήλωσε ο Τζεϊλάν, προσθέτοντας ότι η λίμνη Βαν έχει ιστορία περίπου 600.000 ετών.
«Είναι θαύμα που βρέθηκε αυτό το κάστρο στο βυθό», πρόσθεσε. «Οι αρχαιολόγοι θα έρθουν εδώ για να εξετάσουν την ιστορία του κάστρου και να δώσουν πληροφορίες για αυτό».
Οι Ουραρτού, ο πολιτισμός των οποίων ήταν επίσης γνωστός ως το Βασίλειο της Βαν, ήταν ένας αρχαίος λαός που κατοικούσε σε τμήματα της σύγχρονης Τουρκίας, της Αρμενίας και του Ιράν. Η λίμνη Βαν θεωρείται ότι υπήρξε σημαντικό κέντρο του πολιτισμού αυτού.
«Οι έρευνες που έγιναν στο βυθισμένο τμήμα του ιστορικού κάστρου των Ουραρτού στην πόλη μας αποκάλυψαν ότι είναι ηλικίας περίπου 3.000 ετών», δήλωσε ο κυβερνήτης της περιοχής Αντιλτσεβάζ, ο Αρίφ Καραμάν.
Δεν πρόκειται για την πρώτη ανακάλυψη της ομάδας στη λίμνη. Πέρυσι, βρήκαν μια περιοχή περίπου 4 τετρ. χιλιομέτρων με παράξενους σταλαγμίτες, στους οποίους δόθηκε το όνομα «νεραϊδοκαμινάδες κάτω από το νερό».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
