Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tρίτη 12/12

Αυστρία

Kαταργείται ο νόμος που απαγορεύει το κάπνισμα σε χώρους εστίασης



ΒΙΕΝΝΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Δημήτρης Δημητρακούδης

Υποχωρώντας στις σχετικές πιέσεις του μελλοντικού κυβερνητικού εταίρου του, του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του εντολοδόχου καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς, συμφώνησε στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων τους για τον σχηματισμό της νέας αυστριακής κυβέρνησης, στην κατάργηση του νόμου για τη γενική απαγόρευση του καπνίσματος στην εστίαση. Σε μία πρώτη αντίδρασή της, η απερχόμενη υπουργός Υγείας Παμέλα Ρέντι-Βάγκνερ, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (σ.σ. το οποίο ηγείτο του έως τώρα συνασπισμού του με το Λαϊκό Κόμμα), κατήγγειλε τη συμφωνία των δύο μελλοντικών κυβερνητικών κομμάτων ως "τεράστια οπισθοδρόμηση στην πολιτική Υγείας", επισημαίνοντας πως με τον τρόπο αυτό η νέα κυβέρνηση αποδεικνύει πως δεν δίνει "καμία αξία στην υγεία των ανθρώπων". Ήδη από την έναρξη των διαπραγματεύσεων σχηματισμού κυβέρνησης μεταξύ Λαϊκού Κόμματος και Κόμματος των Ελευθέρων, οι Ελεύθεροι έθεταν ως έναν από τους όρους για τη συμμετοχή τους στη μελλοντική κυβέρνηση, ακριβώς αυτή την κατάργηση του νόμου απαγόρευσης του καπνίσματος στην εστίαση, ο οποίος είχε ψηφιστεί από την αυστριακή Βουλή τον Μάιο του 2015 και που επρόκειτο να τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Μαΐου του 2018. Σε αντίθεση με τον Κουρτς, ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις του προσπαθούσε να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις και τις προειδοποιήσεις από διάφορες πλευρές για μία τέτοια εξέλιξη, ο αρχηγός των Ελευθέρων Χάιντς-Κρίστιαν Στάχε επέμενε στη θέση του κόμματος του για την κατάργηση του νόμου απαγόρευσης του καπνίσματος και για τη διατήρηση του καθεστώτος που ίσχυε έως τώρα. Και αυτό, τη στιγμή που στην πρόσφατη, νέα συγκριτική έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) - η οποία δημοσιεύεται κάθε δύο χρόνια – η Αυστρία εμφανίζεται με το δεύτερο αρνητικό ρεκόρ στο θέμα του καπνίσματος, μετά την Ελλάδα που είναι πρώτη στον σχετικό κατάλογο. Η έκθεση του ΟΟΣΑ διαπιστώνει πως, σε αντίθεση με την πλειονότητα των χωρών του Οργανισμού, όπου υπήρξε μείωση τα τελευταία χρόνια, στην Αυστρία το ποσοστό του πληθυσμού που καπνίζει σε καθημερινή βάση παρέμεινε σταθερό και ανέρχεται σήμερα στο 24,3%, και είναι μεγαλύτερο μόνον στην Ελλάδα όπου φθάνει στο 27,3%, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη βρίσκεται στο 18,4%.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία