 |
|
|  Δευτέρα 18/12
Nτροπή Αυστρία
Και φασίστες στη νέα κυβέρνηση
AFP-Reuters
Ορκίστηκε σήμερα η νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Αυστρίας με τη συμμετοχή της άκρας δεξιάς και επικεφαλής τον 31χρονο Σεμπάστιαν Κουρτς.
Ο Κουρτς, ο νέος καγκελάριος της Αυστρίας που προέρχεται από το συντηρητικό κόμμα ÖVP και είναι ο νεότερος ηγέτης του κόσμου, ορκίστηκε από τον πρόεδρο της χώρας Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν πλάι στον αντικαγκελάριο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος FPÖ στη διάρκεια μιας τελετής που μεταδόθηκε απευθείας από την αυστριακή κρατική τηλεόραση.
Στο μεταξύ περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στη Βιένη κατά της συμμετοχής του FPÖ στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Αυστρίας.
Διάφορες πορείες, που πραγματοποιήθηκαν έπειτα από έκκληση αριστερών ομάδων και οργανώσεων προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατευθύνθηκαν προς τη συνοικία όπου βρίσκονται τα υπουργεία και το πρώην αυτοκρατορικό παλάτι όπου πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των 13 νέων μελών της κυβέρνησης, εκ των οποίων έξι ανήκουν στο FPÖ.
Οι διαδηλωτές, ανάμεσά τους και πολλοί νέοι, ήταν περικυκλωμένοι από ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας, η οποία οδήγησε την πορεία στην πλατεία των Ηρώων, όπου το 1938 ο Αδόλφος Χίτλερ εκφώνησε την ομιλία στην οποία ανακοίνωσε την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία.
Πίσω από πανό που έγραφαν: «Έξω οι ναζί», «Οι μετανάστες είναι ευπρόσδεκτοι», «Θάνατος στον φασισμό», οι διαδηλωτές κατήγγειλαν την κυβέρνηση συνασπισμού.
Έπειτα από δύο μήνες διαπραγματεύσεων, το FPÖ, που κατέλαβε την τρίτη θέση στις εκλογές, απέσπασε τα πολύ σημαντικά υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Άμυνας και τη θέση του αντικαγκελαρίου για τον ηγέτη του, τον 48χρονο Στράχε.
Ωστόσο οι διαμαρτυρίες αυτή τη φορά ήταν πιο περιορισμένες σε σχέση με σχεδόν 18 χρόνια νωρίτερα, δηλαδή την προηγούμενη φορά που το FPÖ συμμετείχε σε κυβέρνηση συνασπισμού. Τότε οι υπουργοί αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μια υπόγεια σήραγγα για να μεταβούν από την καγκελαρία στο γραφείο του προέδρου όπου θα ορκίζονταν.
«Σίγουρα δεν θα πάμε υπογείως στο Χόφμπουργκ, αλλά με τα κεφάλια μας ψηλά», τόνισε ο Στράχε μιλώντας στην Kleine Zeitung.
Η επιτυχία του FPÖ τη δεκαετία του 1980 και του 1990 υπό την ηγεσία του εκλιπόντος Γεργκ Χάιντερ, υμνητή του Χίτλερ, αποτελούσε εξαίρεση για την Ευρώπη. Τώρα είναι απλώς ένα από τα πολλά αντιευρωπαϊκά, λαϊκιστικά, ακροδεξιά κόμματα που σημειώνουν εκλογική επιτυχία στην ΕΕ, εκμεταλλευόμενα την αγανάκτηση των πολιτών εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης, της μετανάστευσης και της κατάστασης ασφαλείας στις χώρες τους.
«Οι δημοκράτες που είναι δεσμευμένοι στις ευρωπαϊκές αξίες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν με προσοχή τον συνασπισμό που βρίσκεται τώρα στην εξουσία στην Αυστρία», σχολίασε ο Ευρωπαίος επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί στον λογαριασμό του στο Twitter.
«Η κατάσταση είναι αναμφισβήτητα διαφορετική σε σχέση με το προηγούμενο του 2000, όμως το να βρίσκεται στην εξουσία η ακροδεξιά δεν είναι ποτέ κάτι ασήμαντο», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
