 |
|
|  Τετάρτη 27/12
Ελλάδα
Λάκκους για... φίδια έφτιαξαν επιστήμονες-Κατασκευή καταφυγίων για τη διαχείμαση ζώων, μετά τις εργασίας εκσκαφής για τον αγωγό ΤΑΡ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Νατάσα Καραθάνου
Λάκκους για τη διαχείμαση ερπετών έφτιαξαν επιστήμονες στο νότιο Έβρο με στόχο να διατηρηθούν οι πληθυσμοί των ερπετών και των αρπακτικών πουλιών που τρέφονται με αυτά καθώς, κατά τις εργασίες εκσκαφής για τη διέλευση των σωληνώσεων του αγωγού φυσικού αερίου TAP, άλλαξε το ανάγλυφο της περιοχής όπου διαβιούν.
Σε μια πρωτοποριακή παρέμβαση για τη διατήρηση της φύσης στην Ελλάδα, προχώρησαν μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας που εργάζεται στο έργο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου (TAP) κατασκευάζοντας τα πρώτα καταφύγια για τη διαχείμαση ερπετών στην Ελλάδα στο πλαίσιο των επανορθωτικών μέτρων από την κατασκευή του αγωγού.
«Μπορεί να φανεί αδιανόητο σε μερικούς. Να ξέρουν όμως ότι ο λάκκος με τα φίδια όντως υπάρχει στη φύση και είναι ακίνδυνος ακόμα κι αν πέσεις μέσα, ακόμα κι αν έχει οχιές, γιατί τα ερπετά είναι σε νάρκη», εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο βιολόγος και μέλος της περιβαλλοντικής ομάδας Δημήτρης Μπούσμπουρας.
Όπως διευκρίνισε, «χρειάζεται να κατασκευαστεί ένας υπόγειος χώρος με κενά, χωρίς πολλά ανοίγματα, για να κρατήσει σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας το χειμώνα, ώστε να πέσουν με ασφάλεια τα ερπετά σε χειμέρια νάρκη (...) Απαιτείται επίσης αρκετό χώμα για να διατηρείται βαθύτερα σταθερή θερμοκρασία και ξερά φύλλα στον πυθμένα. Εμείς χρησιμοποιήσαμε, εκτός από τα φυσικά υλικά, και κοκο-νετ και γεωύφασμα ενώ επωφεληθήκαμε και από την παρουσία του εκσκαφέα» προσθέτει.
Ξεκαθαρίζει πάντως ότι τα μέρη που επιλέχτηκαν, είναι μακριά από οικισμούς και στάνες και αφορούν βραχώδεις περιοχές όπου έβρισκαν καταφύγιο διάφορα ερπετά αλλά μετά τις εργασίες, το έδαφος έγινε επίπεδο.
«Επίσης, είναι μακριά από δρόμους, για να μην πατηθούν τα ερπετά μετά το ξύπνημα από τη χειμερία νάρκη γιατί τότε κινούνται αργά. Κατασκευάσαμε τέσσερα καταφύγια διαχείμασης με διαφορετικές διαστάσεις και διαφορετικά ανοίγματα, τα οποία, αν πετύχουν, θα λειτουργήσουν του χρόνου τον χειμώνα», ανέφερε σχετικά, ξεκαθαρίζοντας ότι το έργο είναι για τα ζώα που «ξεσκεπάζονται» από τα έργα της κατασκευής του αγωγού και όχι για τα ζώα της περιοχής γενικά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
