 |
|
|  Πέμπτη 28/12
Πακιστάν
Χιλιάδες Πακιστανοί τιμούν τη μνήμη της Μπεναζίρ Μπούτο, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία της
Reuters
Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στον τάφο της πρώην πρωθυπουργού του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα ετών από τη δολοφονία της, στις 27 Δεκεμβρίου 2007.
Περίπου 20.000 άνθρωποι πήγαν στο Γκάρι Χούντα Μπαξ, το προπύργιο της οικογένειας Μπούτο, που απέχει περίπου 450 χιλιόμετρα από το Καράτσι, όπως φαίνεται και στα πλάνα που πρόβαλαν οι τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί.
"Έχω την αίσθηση ότι ορφανέψαμε" με τον θάνατο της Μπούτο, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας 45χρονος άνδρας, ο Αλλάχ Βαράγιο, που πήγε να προσκυνήσει στον τάφο της. Το πλήθος γύρω του κρατούσε μαύρες, πράσινες και κόκκινες σημαίες – τα χρώματα του Πακιστανικού Λαϊκού Κόμματος (PPP) που ίδρυσε ο παππούς της Μπεναζίρ, ο Ζουλφικάρ Άλι Μπούτο.
Η Μπούτο, που εξελέγη δύο φορές πρωθυπουργός του Πακιστάν και ήταν η πρώτη γυναίκα που κυβέρνησε μουσουλμανική χώρα στη σύγχρονη εποχή, σκοτώθηκε σε επίθεση αυτοκτονίας στο Ραβαλπίντι πριν από δέκα χρόνια. Σύμφωνα με την εκδοχή που προβάλλεται ως η πιο αποδεκτή, ο δράστης την πυροβόλησε στον λαιμό και κατόπιν πυροδότησε τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένος, σκοτώνοντας άλλους 24 ανθρώπους. Ο τότε πρόεδρος, στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε μια συνωμοσία για να σκοτώσει την πολιτική αντίπαλό του πριν από τις εκλογές.
"Δολοφόνε, δολοφόνε. Μουσάραφ δολοφόνε" φώναζε το πλήθος μαζί με τον Μπιλαουάλ Μπούτο, τον γιο της Μπεναζίρ.
Οι πακιστανικές δικαστικές αρχές άσκησαν δίωξη στον Μουσάραφ το 2013 για φόνο και τον περασμένο Αύγουστο τον κήρυξαν "φυγόδικο" ενώ κατάσχεσαν τα περιουσιακά στοιχεία του. Ο πρώην πρόεδρος έχει εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια στο Ντουμπάι και αρνείται ότι διαδραμάτισε οποιονδήποτε ρόλο στα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία.
Μετά τον θάνατο της Μπούτο, το καθεστώς του Μουσάραφ κατηγόρησε ως ηθικό αυτουργό τον τότε επικεφαλής των Ταλιμπάν του Πακιστάν, τον Μπαϊτουλάχ Μεχσούντ. Ο τελευταίος, που επίσης αρνιόταν την ενοχή του, σκοτώθηκε το 2009 από αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος.
Μέχρι τώρα μόνο δύο άνθρωποι έχουν καταδικαστεί για την υπόθεση της δολοφονίας, δύο αστυνομικοί στους οποίους επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 17 ετών στον καθένα γιατί δεν διαχειρίστηκαν με τον σωστό τρόπο τον χώρο του εγκλήματος: τον καθάρισαν με πλυστικό μηχάνημα δύο ώρες μετά τα γεγονότα, με αποτέλεσμα να απομείνουν ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
