 |
|
|  Δευτέρα 15/1
Σε σχήμα ταμπλόιντ κυκλοφόρησε σήμερα, για πρώτη φορά , η βρετανική εφημερίδα The Guardian,ακριβώς...197 χρόνια απο την έκδοσή της
AFP
Η εφημερίδα The Guardian κυκλοφόρησε σε σχήμα ταμπλόιντ για πρώτη φορά, τρία χρόνια πριν κλείσει 200ετία από την έκδοσή της, εγκαταλείποντας για οικονομικούς λόγους το «βερολινέζικο» σχήμα που είχε υιοθετήσει από το 2015.
Στο εξής, ελαφρά μικρότερη από μία σελίδα A3, ο Guardian διατηρεί το χρώμα στην πρώτη του σελίδα, αλλά εγκαταλείπει το χαρακτηριστικό του μπλε σκούρο «ζωνάρι». Οι τίτλοι του τυπώνονται πλέον με νέα γραμματοσειρά και η νέα σελιδοποίηση θέλει να διευκολύνει την ανάγνωση.
Η Κάθριν Βάινερ, η διευθύντρια της βρετανικής εφημερίδας που ιδρύθηκε το 1821, αιτιολόγησε την υιοθέτηση του ταμπλόιντ με την πτώση των πωλήσεων που σημαίνει ότι η έκδοση της εφημερίδας σε «βερολινέζικο» σχήμα γίνεται όλο και ακριβότερη. «Πρόκειται για μία νέα εφημερίδα, τολμηρή, αιχμηρή και όμορφη», γράφει στο κύριο άρθρο της.
«Η μετάβασή μας στο σχήμα ταμπλόιντ είναι ένα σημαντικό βήμα για να γίνει ο Guardian οικονομικά βιώσιμος και να μας επιτραπεί να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην ποιοτική δημοσιογραφία για τις επόμενες γενιές», γράφει.
Η ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας, που προσελκύει 150 εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο κάθε μήνα, άλλαξε επίσης εμφάνιση, κυρίως ως προς τα χρώματα, για να συνοδεύσει το νέο φύλλο.
Αλλαγές θα γίνουν επίσης στην εφημερίδα The Observer, την κυριακάτικη έκδοση του Guardian.
Η απόφαση εντάσσεται σε σχέδιο αναδιάρθρωσης διάρκειας τριών ετών που ξεκίνησε το 2016 και προβλέπει την αναδιοργάνωση του διαφημιστικού τμήματος και μείωση του κόστους που μεταφράζεται στην κατάργηση 250 θέσεων εργασίας, εκ των οποίων 100 αφορούν τη σύνταξη.
Ο Guardian Media Group δεν βρίσκεται σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση μετά την καταγραφή ζημίας 69 εκατομμυρίων στερλινών (77,5 εκατομμυρίων ευρώ) για την οικονομική χρήση του 2016 και 45 εκατομμυρίων στερλινών (50,6 εκατομμυρίων ευρώ) για τη χρήση του 2017.
Η αλλαγή σχήματος θα εξασφαλίσει οικονομία εκατομμυρίων στερλινών κάθε χρόνο, πόροι οι οποίοι μπορούν να επανεπενδυθούν στη συντακτική δραστηριότητα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
